Emelian Pugachev

Emelian Pugachev Obraz w Infobox. Emelian Iwanowicz Pugaczow. Biografia
Narodziny 1742
Pugachyovskaya ( we )
Śmierć 10 stycznia 1775
Moskwa
Imię w języku ojczystym Емельян Иванович Пугачёв
Imię urodzenia Емельян Иванович Пугачёв
Zajęcia Rewolucjonista , wojskowy , polityk
Małżonka Oustinia Kuznetsov ( d )
Status Kozak

Jemieljan Pugaczow (w języku rosyjskim  : Емельян Иванович Пугачёв , Yemelyan Iwanowicz Pougatchiov czasami Frenchified w Emilian Pugaczowa , czy Pugaczowa ), urodzony w 1742 roku w miejscowości Zimoveïski nad Donem w Imperium Rosyjskim i zmarł 10 stycznia 1775 (21 stycznia 1775w kalendarzu gregoriańskim ) w Moskwie był pretendentem do tronu, który przewodził powstaniu szczególnie kozackiemu za panowania Katarzyny II .

Biografia

Syn Don Cossack , małych ziemianin, żona Sofia Nedioujeva kozackiego w 1758 roku , Pougatchev uczestniczyła w tym samym roku w wojnie siedmioletniej pod dowództwem hrabiego Zakhara Tchernychev . W pierwszej wojnie rosyjsko-tureckiej w latach 1768-1774 Pugaczow, który przyjął chorounji (rangę kozacką odpowiednik „podporucznika”), służył pod dowództwem hrabiego Pierre'a Panine'a i brał udział w oblężeniu Bender .

Wrócił do cywilnego życia, spędził kilka lat na wędrówce i niejednokrotnie władze skazały go za włóczęgostwo do więzienia. W 1773 r., Po odwiedzeniu klasztorów staroobrzędowców, którzy wywarli na niego znaczny wpływ, nagle ogłosił się „cesarzem Piotrem III  ” (mąż Katarzyny II zamordowanej w niespokojnych okolicznościach w 1762 r. ) I zorganizował powstanie Kozaków. Yaïk , wywołując żakerie całej Małej Rusi (dolna Wołga). Początkowo rząd nie traktuje groźby poważnie i zadowala się wyceną jego głowy.

Siły Pugaczowa zajmują twierdze Uralu . W muzułmańskie Baszkirzy prowadzone przez Salavat Yulayev z kolei wstał i przyłączył się do ruchu. WMarzec 1774, miasto Orenburg jest oblężone. W Niżnym Nowogrodzie chłopi pańszczyźniani palą rezydencje i mordują ich panów. Rząd, wreszcie mierząc zagrożenie, postanawia zareagować. Armia generała Bibikova wyzwala Orenburg. Zwłaszcza Kozacy, zmęczeni ekscesami nowego „cara”, nie mogą znieść pomieszania ich interesów z interesami zbuntowanych chłopów pańszczyźnianych: decydują się położyć kres Pugaczowowi.

W Sierpień 1774, Generał Mikhelson zadaje decydującą klęskę pod Carycynem , a Pugaczow zostaje wydany na14 września. Został przedstawiony w żelaznej klatce, aby pokazać ludziom swój upadek. Ścięto mu głowę siekierą, a następnie odcięto mu ręce i nogi w ten sam sposób, jak planowano najpierw odciąć cztery kończyny, na rusztowaniu ustawionym na placu Bolotnaya w Moskwie.

Potomstwo literackie

Uwagi i odniesienia

  1. Pierre Pascal , The Revolt of Pougatchëv , s.  43 .
  2. DS Mirsky , Historia literatury rosyjskiej , Fayard, 1969, s.  143 .
  3. Efim Etkind , Georges Nivat , Ilya Serman i Vittorio Strada , Historia literatury rosyjskiej , t.  1: Od początków do świateł , Paryż, Fayard ,1992, 895  str. ( ISBN  978-2-213-01985-7 ) , str.  872.
  4. Alexandre Pouchkine , Complete Works , Volume I, Éditions L'Âge d'Homme , Lausanne, 1973, s.  737 .
  5. Alexandre Pouchkine , Works , Library of the Pleiade , Gallimard , 1973, s.  656 .

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Zobacz też