Efekt Pockelsa to pojawienie się dwójłomności w ośrodku utworzonym przez statyczne lub zmienne pole elektryczne . Pojawiająca się dwójłomność jest proporcjonalna do pola elektrycznego, w przeciwieństwie do efektu Kerra, gdzie jest proporcjonalna do kwadratu pola. Efekt Pockelsa pojawia się tylko w kryształach bez symetrii osi , takich jak niobian litu lub arsenek galu .
Friedrich Carl Alwin Pockels badał ten efekt, który teraz nosi jego imię, w 1893 roku .
Efekt Pockelsa służy do tworzenia komórek Pockelsa . Są to płytki opóźniające kontrolowane przez pole elektryczne przyłożone do kryształu.
Kontrola ta sprawia, że możliwe jest uzyskanie modulacji o intensywności światła przechodzącego przez komórki o charakterystycznej czasie rzędu nanosekund .
Te ogniwa Pockela, ze względu na swoją wysoką stałą dielektryczną , zachowują się jak kondensator .
Komórki Pockels mają aktualną aplikację i prawdopodobnie przyszłą aplikację: