Narodziny | 1955 |
---|---|
Narodowość | brytyjski |
Zajęcia | Dziennikarz , archiwista , historyk , pisarz , szachista |
Sport | Szachy |
---|
Edward Winter to angielski dziennikarz i pisarz specjalizujący się w historii szachów . W swojej działalności recenzującej książki słynie z dbałości o szczegóły dotyczące dokładności zgłaszanych faktów, znajdowania błędów składniowych, błędów ortograficznych nazw własnych i innych nieścisłości historycznych. Śledzi również plagiat .
W 1980 roku Edward Winter opublikował zbiór 107 części skomentowanych przez Alexandre Alekhine w latach 1939-1945:
W następnym roku opublikował jako redaktor Mistrzów Świata w szachach, w których był autorem artykułów o José Raúlu Capablance i Borisie Spasskim:
W 1989 roku Winter wydał bardzo obszerną książkę o byłym mistrzu świata José Raúlu Capablance :
Winter rozpoczął swoją najbardziej regularną działalność w latach 80-tych, publikując Chess Notes . Każdy z tych krótkich artykułów, ponumerowanych sekwencyjnie, dotyczy konkretnego faktu z historii szachów, albo w celu jego opowiedzenia, albo wezwania czytelnika do wskazania wszelkich informacji, jakie może mieć na ten temat. Zimą interesuje zatem prawdziwość anegdot o szachach, pochodzenie debiutów , szczegóły biograficzne graczy, błędy popełnione w starych i niedawnych książkach itp. Te notatki mają najpierw formę dwumiesięcznika, którego publikacja trwa od stycznia do lutego 1982 r. Do 1989 r. (CN 1 do 1933).
W 1993 roku Chess Notes wznowiono jako część kolumny w magazynach szachowych (CN 1934 do 2187), z których New in Chess był wyłączny w latach 1998-2001 (CN 2188 do 2486). Następnie publikacja jest kontynuowana na stronie internetowej Chess Café (CN 2487 do 3414). Od 2004 r. Chess Notes są hostowane w sieci przez witrynę Chess History.
Kompilacje notatek szachowych ukazały się w formie książkowej:
Edward Winter prowadzi kolumnę o nazwie Eksploracje szachowe Edwarda Wintera na stronie ChessBase , opartą na tej samej zasadzie co Chess Notes .
W swojej pracy krytyka często podkreślał wady prac o szachach, a niekiedy także ich autorów. Trzech z nich szczególnie spotkało się z jego gniewem: Raymond Keene , Eric Schiller (we) i Larry Evans .