Edme Boursault

Edme Boursault Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Edme Boursault firmy Largillierre . Kluczowe dane
Narodziny 6 października 1638
Biskup Mussy
Śmierć 15 września 1701
Montluçon
Podstawowa działalność Literacki człowiek
Autor
Język pisania Francuski
Gatunki Powieść , komedia , tragedia

Podstawowe prace

Edme Boursault , urodzony dnia6 października 1638w Mussy l'Évêque (obecnie Mussy-sur-Seine) i zmarł dnia15 września 1701w Montluçon jest francuskim dramaturgiem .

Biografia

Syn byłego żołnierza, jednej z pierwszych rodzin Mussy'ego, który nie dał mu wykształcenia, Boursault wyróżniał się jednak od młodości dowcipem i delikatnością stylu. Przyjechał do Paryża w 1651 roku, wciąż znając tylko dialekt burgundzki , słabo znając język francuski i zupełnie nie znając greki i łaciny. Wkrótce nauczył się samouka i pisał po francusku; ale nieraz miał okazję żałować swojego braku wykształcenia, które uniemożliwiło mu zgłoszenie się do Akademii Francuskiej .

Ze względu na swoją nieznajomość łaciny, Boursault musiał odmówić miejsca podwykonawcy Dauphina, które zaproponował mu Ludwik XIV po opublikowaniu jego dzieła ad usum Delphini zatytułowanego: Véritable study of sovereigns (Paris, 1671, in-12 ).

Był sekretarzem księżnej Angoulême i przez pewien czas otrzymywał pensję w wysokości 2000 franków za rymowany dziennik, który został bardzo doceniony przez dwór. Renta ta została zniesiona po żartach wyśmiewających kapucyna, który nie wysłał swojego autora do Bastylii. Ponownie wznowiony kilka lat później, został ponownie zniesiony za fraszkę przeciwko królowi Wilhelmowi, z którym Francja zamierzała zawrzeć pokój.

Boursault pełnił, uprawiając listy, funkcję kolekcjonera rozmiarów w Montluçon , którą uzyskał w 1672 roku i która zapewniła mu łatwą egzystencję. Dlatego właśnie w tym mieście napisał ważną część swojej twórczości literackiej. Ale w 1688 roku został zwolniony z tego urzędu z powodu niedostatku.

Dwóch z jego najwybitniejszych współczesnych, Molière i Boileau, było przez pewien czas wrogo nastawionych do Boursaulta, który zaatakował Szkołę Kobiet w małej komedii zatytułowanej Portret malarza lub kontr-krytyka szkoły kobiet  ; Molière zemścił się mocno w Impromptu of Versailles (które przyniosło Boursaultowi sławę). Boileau wymieniając go w kilku swoich satyrach , Boursault stworzył przeciwko niemu satyrę satyr , komedię, której nie mógł zobaczyć, jak zasługa jego przeciwnika. Rzeczywiście, Boileau uzyskał w 1669 roku od parlamentu paryskiego, że sztuka nie jest wystawiana. Ich kłótnia ustała po pożyczce w wysokości dwustu ludwików, której udał się do Boileau, i znalazł się bez pieniędzy na wodach Bourbonne; Ten ostatni następnie usunął nazwisko Boursault ze swoich satyr i zamiast tego umieścił nazwisko Pradon .

Reputacja Boursault opiera się na trzech komediach w pięciu aktach wierszem: Mercure galant , Ezop w mieście i Ezop na dworze . Duch tych komedii z szufladami , zwanych wówczas komediami epizodycznymi, jest żywy, komiczny szczery, styl naturalny; ale to mniej elementów niż zbiór scen oddzielonych i połączonych w tej samej strukturze, bez intryg i bez działania.

Wystawiony w 1683 roku pod tytułem La Comédie sans titre , ponieważ redaktor gazety Le Mercure galant , Donneau de Visé , doszedł do wniosku , że sztuka nie nosi tej samej nazwy, co jego dziennik Le Mercure galant , odniósł bardzo duży sukces . Został wykonany osiemdziesiąt razy z rzędu i długo pozostawał w teatrze. W malarstwie tych wszelkiego rodzaju oryginałów, które przybywają, aby zaoferować swoje usługi i swoje talenty kierownikowi hotelu Mercure, są bardzo radosne wersety i radosne szczegóły. Przytaczamy w szczególności scenę żołnierza La Rissole, który w swoim upojeniu przyjemnie krytykuje nieprawidłowości języka francuskiego, zawstydzając się w liczbie mnogiej słów al.

Ezop w mieście , który miał jeszcze czterdzieści trzy przedstawienia, nie mógł się potem utrzymać; obwiniali przede wszystkim przeciętność bajek, które wypowiedział Ezop, z których większość była już opisana przez La Fontaine'a . Ezop na korcie był reprezentowany tylko na16 grudnia 1701po śmierci autora. Niektóre fragmenty dotyczące roli Krezusa i Ezopa, które mogły niezadowolić Ludwika XIV, zostały zmodyfikowane. Tak więc, podczas gdy Boursault kazał Cresusowi powiedzieć:

. . . Zdaję sobie sprawę, a przynajmniej podejrzewam Niech miejsce będzie chwalone tak samo, jak osoba; Że to hołd dla diademu, za który płacimy. I że panujący król jest zawsze największy.

zamiast dwóch ostatnich wierszy, z których druga jest doskonała, umieściliśmy następujące dwa wiersze, mniej precyzyjne:

Że robią mi zaszczyty, które nie są dla mnie, I niech tron ​​ostatecznie zwycięży króla.

Wśród komedii Boursaulta musimy także przytoczyć Mots à la mode , w jednym akcie, wierszem ( 1694 ), duchową satyrę na neologizmy jego czasów. Miał też zagrane dwie tragedie: Marie Stuart i Germanicus . Drugi, który Corneille pośrodku Akademii posunął się tak daleko, że dorównał arcydziełom Racine'a , okazał się wielkim sukcesem.

Teatr de Boursault (Paryż, 1725, tom 3, W-12, kilka razy przedrukowano) zawiera szesnaście elementów. Mamy również następujące dzieła tego autora, z których najlepiej napisane są powieści historyczne i opowiadania: Listy do Babeta ( 1666 , in-12); markiz de Chavigny ( 1670 , w-12); Artémise et Potianthe ( 1670 , 2 tomy. In-12); Nie wierz w to, co widzimy ( 1670 , 2 vol. In-12), Prince of Condé ( 1675 , 2 vol. In-12); Nowe listy z bajkami, opowieściami, fraszkami, uwagami i dowcipami , ( 1709 , 3 vol. In-12).

Jedna z jej wnuczek wyszła za mąż za malarza Nicolasa Lancreta . Jednym z jego potomków jest Jean-François Boursault dit Boursault-Malherbe (1752-1842), aktor, spekulant, kolekcjoner.

Pracuje

Redagowanie

Uwagi i odniesienia

  1. Widzimy tam jego miejsce urodzenia przy rue Boursault 10.
  2. Maurice Malleret, praca cytowana w bibliografii, str. 38.
  3. Jean Racine , Dzieła kompletne , Gallimard,1999( ISBN  2-07-011561-5 ) , str.  1441
  4. Jean Racine , Dzieła kompletne , Gallimard,1999( ISBN  2-07-011561-5 ) , str.  1401

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne