Edino Nazareth Filho , lepiej znany jako Edinho , urodzony w dniu5 czerwca 1955w Rio de Janeiro , jest piłkarzem reprezentacji Brazylii , przerobionym trenerem.
Trenowany przez Fluminense środkowy obrońca większość swojej kariery spędza w swoim klubie treningowym, gdzie rozegrał 358 meczów we wszystkich rozgrywkach i zdobył 34 gole. Edinho gra także w Udinese Calcio w lidze włoskiej i ma 59 występów w reprezentacji Brazylii .
Wyszkolony w Fluminense, gdzie został zwolniony w wieku 13 lat, odkrył pierwszą drużynę w wieku 20 lat i narzucił się jako posiadacz. Wybrany jako drużyna olimpijska, wygrał Igrzyska Panamerykańskie w 1975 roku, a następnie wziął udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku , gdzie brazylijska drużyna uplasowała się u stóp podium.
Obrońca opisywany jako silny i pewny piłki, świętuje swój pierwszy wybór do drużyny narodowej w wieku 22 lat. Następnie należał do wielkiego zespołu Fluminense, znanego jako Máquina Tricolor , zwycięzcy mistrzostw Carioca w 1975, 1976 i 1980 roku. Ten ostatni tytuł zdobył w finale po bramce z rzutu wolnego z Edinho. Brał udział w Mistrzostwach Świata 1978, które Brazylia zajęła na trzecim miejscu (posiadacz na początku zawodów, rozegrał tylko trzy mecze) i 1982 (gdzie był tylko rezerwowym). Jednak w tym samym roku wygrał brazylijską Bola de Prata (po francusku : „srebrną piłkę”) nagradzając najlepszego środkowego obrońcę mistrzostw Brazylii.
W 1982 roku wyjechał z Brazylii na mistrzostwa Włoch, gdzie podpisał kontrakt z Udinese Calcio . 6 th w mistrzostwach Włoch w pierwszym roku, klub zna wynik spadku wyników. Edinho jest jednak ponownie wybrany do Pucharu Świata w 1986 roku , który tym razem atakuje jako posiadacz. Zagrał pięć meczów rozgrywek, aż do eliminacji Brazylii przez Francję w ćwierćfinale, na koniec którego wycofał się z międzynarodowej sceny, po 59 występach i trzech bramkach.
W końcu wrócił do Brazylii w 1987 roku, po spadku włoskiego klubu do Serie B. Podpisał kontrakt z CR Flamengo , z którym zdobył mistrzostwo Brazylii w 1987 roku . W następnym sezonie wrócił do Fluminense FC, a następnie wziął ostatni wolny strzelec w Grêmio , gdzie zdobył Puchar Brazylii .
Nawrócony na trenera, w swojej dwudziestoletniej karierze zna wiele klubów w całym kraju, nie odnosząc jednak sukcesów na pierwszym planie.