Edgar Grospiron

Edgar Grospiron , urodzony dnia17 marca 1969w Saint-Julien-en-Genevois ( Haute-Savoie ) jest mistrzem Francji w narciarstwie freestyle , specjalizującym się w zawodach z muldami. Był przede wszystkim pierwszym mistrzem olimpijskim w tej dyscyplinie w 1992 roku w Albertville , trzykrotnym mistrzem świata ( 1989 , 1991 i 1995 ) i czterokrotnym zwycięzcą klasyfikacji generalnej mistrzostw świata potentatów (1990, 1991, 1992 i 1994). .

Po karierze sportowej zajmował się różnymi działaniami związanymi ze sportem, komentując między innymi w telewizji i został mówcą korporacyjnym na temat motywacji zasobów ludzkich.

Biografia

Młodość

Urodzony w Saint-Julien-en-Genevois (Haute-Savoie) w masywie Jury w 1969 roku, pierwsze kroki na nartach stawiał w wieku zaledwie 18 miesięcy, następnie przeniósł się do masywu alpejskiego w 1973 roku ( Avoriaz następnie Morzine ), zanim osiedlił się w Annecy-le-Vieux w 1978 roku. W 1982 roku był członkiem klubu sportowego La Clusaz i miał swoje pierwsze selekcje do francuskiej drużyny narciarskiej freestyle w 1986 roku, zajmując pierwsze podium w Pucharze Świata na23 marca 1987 w La Clusaz.

Bardzo młody, aspiruje do miana najlepszego narciarza na świecie w swojej kategorii. Najpierw próbuje pogodzić naukę z karierą sportową. Jego rodzice akceptują to pod warunkiem, że w pełni odda się swojej pasji. Rejestrując się w handlu BEP, negocjują ze szkołą dostosowanie cyklu szkoleniowego. Po dwóch trudnych latach, gdy jego obowiązki sportowe stały się zbyt ważne, musiał zrezygnować ze studiów, aby poświęcić się w pełni swojej karierze na wysokim szczeblu.

Kariera

Sport pokazowy na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku , Edgar Grospiron zdobył brązowy medal. W następnym roku na mistrzostwach świata w 1989 roku został mistrzem świata w muldach w narciarstwie dowolnym, tytuł ten zachował podczas edycji z 1991 roku . W ten sposób przybywa faworytem podczas Igrzysk Olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie po raz pierwszy narciarstwo w stylu dowolnym zostało uznane za dyscyplinę olimpijską. Potwierdził ten status na oczach ponad 20 000 widzów, wygrywając przed innym rodakiem Olivierem Allamandem (inny Francuz zajął czwarte miejsce w imprezie: Éric Berthon ). Wynik ten umożliwił spopularyzowanie freestyle'u we francuskich mediach, które odkryły charyzmatycznego mistrza, który po finale nabrał pewności, że jego dieta to „ Tydzień czerwonego wina, jeden tydzień białego wina ”.

Po tym sukcesie, kontynuował karierę, mimo porażki w Mistrzostwach Świata w 1993 roku z 36 -tego miejsca. Zdobył nowy medal olimpijski na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku , ten w brązie, gdy walczył o złoto. Wreszcie w następnym roku po tytule wycofał się ze sportu w wieku 26 lat, zdobywając koronę trzeciego mistrza świata w 1995 roku w swoim domu w La Clusaz .

Po kładąc kres jego kariery sportowej, stał się konsultantem w zarządzaniu . Szkolił się w firmach doradczych w zakresie zarządzania, aby przekwalifikować się do zawodu wykładowcy na temat motywacji indywidualnej i zbiorowej. Uważa, że istnieją oczywiste pomosty między sportem a biznesem, zwracając uwagę, że oba środowiska używają wspólnego języka (performans, zbiorowość, przekraczanie siebie). W zarządzaniu najbardziej interesuje go „dostosowywanie się do sytuacji, co oznacza, że w pewnym momencie jednostki sublimują się”. Od 2001 roku wygłosił ponad 1000 konferencji korporacyjnych. Jest także partnerem założycielem Wikane, firmy konsultingowej zajmującej się strategią rozwoju dla MŚP oraz roadoo-network, start-upu, który opracowuje aplikację motywacyjną opartą na wyzwaniach i nagrodach.

Od 2010 roku prowadzi misje w ruchu olimpijskim. W 2017 roku stworzył stowarzyszenie En Piste, aby wspierać młodych sportowców w ich dążeniu do podium i komentować wydarzenia w narciarstwie po muldach dla różnych mediów ( France Télévisions , RMC ). Ponadto kontynuuje współpracę z firmą Salomon . Na koniec doradza francuskiej drużynie narciarskiej freestyle, w szczególności, aby podzieliła się swoim doświadczeniem.

Zamieszkały w Annecy-le-Vieux, podczas wyborów samorządowych w 2008 roku obecny na ostatniej pozycji na liście swojego przyjaciela ustępujący wiceburmistrz Bernard Accoyer , przewodniczący Zgromadzenia Narodowego (2007-2012).

W 2008 roku Edgar Grospiron był jednym z ambasadorów kandydatury miasta Annecy na Igrzyska Olimpijskie 2018 . Wstyczeń 2009został dyrektorem generalnym komisji przetargowej. Rezygnuje z tego stanowiska w dniu12 grudnia 2010.

Nagrody

Olimpiada zimowa

Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988 w Calgary ( Kanada ):
- Brązowy medal w Moguls (sport pokazowy)
Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 w Albertville ( Francja ):
- Złoty medal w Mogulach
Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1994 w Lillehammer ( Norwegia ):
- Brązowy medal w Mogulach

Mistrzostwa świata w narciarstwie dowolnym

Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Freestyle 1989 w Oberjoch ( Niemcy ):
- Złoty medal w Mogulach.
Mistrzostwa Świata w narciarstwie dowolnym 1991 w Lake Placid ( Stany Zjednoczone ):
- Złoty medal w Mogulach.
Mistrzostwa Świata w narciarstwie dowolnym 1995 w La Clusaz ( Francja ):
- Złoty medal w Mogulach.

Puchar Świata w narciarstwie dowolnym

Czterokrotny zwycięzca klasyfikacji generalnej potentatów: 1990, 1991, 1992 i 1994.
28 zwycięstw w zawodach Pucharu Świata.

Życie prywatne

W lipiec 2013Edgar ożenił się z Nathalie Thévenet, notariuszką w Annecy, z którą miał małego chłopca 17 czerwca 2017 ro imieniu Henri. Wcześniej miał dwie córki: Louison (ur. 1997) i Zoé (ur. 2000).

Uwagi i odniesienia

Germain 2007 , s. 294, Autor wskazuje na swoje narodziny w Saint-Julien-en-Genevois .
(fr) Grospiron, szef bossów , humanite.fr, 14 lutego 1992 .
(en) Edgar Grospiron - Pierwsze uderzenia bossa, olympic.org .
(en) Działały dobrze , humanite.fr, 20 lutego 1995 .
„ Edgar Grospiron w pochwałach podejmowania ryzyka ”, LEntreprise.com ,27 czerwca 2014( czytaj online , sprawdzono 3 kwietnia 2018 r. )
" Edgard Grospiron:" nigdy nie powinieneś bać się być ambitny "- Entreprendre.fr " , na www.entreprendre.fr (dostęp: 3 kwietnia 2018 )
„ Edgar Grospiron | Wikane ” , na www.wikane.com (dostęp 3 kwietnia 2018 )
(en) Edgar Grospiron, emerytowany, ale nadal akademicki, humanite.fr, 14 stycznia 2002 .
Damien Burnier , „ Grospiron, wciąż na tablicach ”, Le Journal du dimanche ,20 lutego 2010( czytaj online ).
„Edgar Grospiron na czele kandydatury” na oficjalnej stronie CNOSF
(fr) JO-2018: rezygnacja Edgara Grospirona, dyrektora generalnego Annecy 2018, raportuje AFP za pośrednictwem Le Matin

9. Yahoo sport (fr) https://fr.sports.yahoo.com/video/le-message-grospiron-à-fourcade-170439192.html

Bibliografia

Jean-Pierre Vidal , Zimowe Igrzyska Olimpijskie: piękna historia francuskich mistrzów , Jacoba-Duverneta ,2013, 128 str. ( ISBN 978-2-84724-494-6 )
Michel Germain , Znakomite postacie Sabaudii: „de viris illustribus” , Lyon, Autre Vue,2007, 619 s. ( ISBN 978-2-915688-15-3 ) , str. 294.