Woda z Lourdes pochodzi ze źródła wydany przez Bernadette Soubirous w grocie Massabielle , w ramach tych objawień w Lourdes . Bernadette Soubirous oświadczyła, że Pani, którą widziała, powiedziała jej: „ Przyjdź i napij się z fontanny i umyj się tam ” . Od tego czasu pielgrzymi piją tę wodę lub kąpią się w niej w basenach .
Ta woda, podobno cudowna, jest swobodnie dostępna w przestrzeniach sanktuarium . Ale handlarze sprzedają w mieście butelki, aby sprowadzić wodę z Lourdes, a handel innymi bardzo różnorodnymi pamiątkami rozwinął się nawet w sklepach spożywczych.
Wiele osób twierdzi, że zostało wyleczonych w Lourdes. W 1884 r. Kościół Katolicki utworzył strukturę zwaną „Urzędem Badań Medycznych” w celu przeglądu oświadczeń. Jest bardzo ostrożna, pojedynczy przypadek błędnie uwierzytelniony, a następnie odrzucony przez medycynę, który może mieć poważne konsekwencje w umysłach wierzących . Proces uwierzytelniania przebiega przez trzy główne etapy:
O stanie cudu decyduje diecezja pochodzenia uzdrowionego . Znaczenie, jakie należy nadać uzdrowieniu, jest wówczas głównym przewodnikiem dla zainteresowanego biskupa (musi to być „znak od Boga”, a nie zwykłe uzdrowienie).
Sześćdziesiąt dziewięć uzdrowień otrzymało do tej pory status „cudownego uzdrowienia” po procesie, który może trwać kilka lat.
Uroczyste błogosławieństwo kapłanów i biskupów to jeden z najbardziej oczekiwanych przez pielgrzymów obrzędów. Niektórzy pacjenci wyleczyliby się w tym właśnie momencie, inni pijąc wodę ze źródła, modląc się w jaskini lub częściej po kąpieli w basenie.
Tylko dwa pierwsze etapy mają prawdziwie naukowy charakter (ostatni etap ma zasadniczo charakter religijny) i prowadzą do możliwego stwierdzenia przez Urząd Badań Medycznych o naukowej niewytłumaczalności w czasie leczenia. Na tym etapie lekarze zaproszeni do wyrażenia siebie (i tak ukształtowanej opinii) nie ograniczają się tylko do lekarzy katolickich. Każdy obecny lekarz może spróbować wymyślić naturalne wyjaśnienie lekarstwa.
Podstawowymi kryteriami ocenianymi przez Urząd Orzecznictwa Medycznego są:
Te surowe kryteria szybko eliminują zdecydowaną większość wypowiedzi jeszcze przed zbadaniem przez autorytety religijne, o czym świadczą akta przechowywane w gabinecie lekarskim i swobodnie dostępne (a taki stan rzeczy stoi w sprzeczności z jakąś formą powszechnej wiary).
Chronologia : podane daty to te, w których oficjalnie uznano uzdrowienie.
Połowa cudów została uznana w ciągu sześciu kolejnych lat za pontyfikatu Piusa X, który w 1905 roku określił warunki procesu kanonicznego, który miał się odbyć w każdej kurii diecezjalnej. Urząd ds. ustaleń medycznych, założony w 1884 r. przez doktora Dunot de Saint-Maclou, jest odpowiedzialny za informowanie władz kościelnych o uzdrowieniach, które wydają się medycznie niewytłumaczalne, a Kościół ogłasza ich cudowną jakość. Uzdrowienia według okresu (oficjalne postacie Kościoła katolickiego):
Dystrybucja przez pontyfikat uznania cudu :
Podział według kraju pochodzenia cudu :
| Kraj | Liczba uzdrowień |
|---|---|
| Francja | 56 |
| Włochy | 6 |
| Belgia | 3 |
| Niemcy | 1 |
| Austria | 1 |
| szwajcarski | 1 |
Podział według płci :
| Seks | Liczba uzdrowień |
|---|---|
| Mężczyźni | 13 |
| Kobiety | 55 |
Można zauważyć, że liczba cudów uznanych przez Kościół katolicki Lourdes znacznie spadła w porównaniu do tego, co było na początku XX th wieku. Bez pewności w tym obszarze możemy poczynić kilka obserwacji, które mogłyby to przynajmniej częściowo wyjaśnić:
Monsignor Jacques Perrier , biskup Tarbes i Lourdes, podsumował17 marca 2003 r. opinia przełożonych:
„Obecna postawa lekarzy bardzo szanuje magisterium Kościoła. Jako chrześcijanie wiedzą, że cud jest znakiem porządku duchowego. Nie chcą być sędziami. Co więcej, współczesnemu umysłowi trudno powiedzieć o jakiejkolwiek rzeczywistości, że jest niewytłumaczalna. Możemy tylko powiedzieć, że na razie jest to niewyjaśnione. "