Eanflæd | |
Święty . Queen of Deira ( 642 ?) Abbess of Whitby Abbey ( 680 ) | |
---|---|
Narodziny |
19 kwietnia 626 Deira ( Northumbria , Anglia ) |
Śmierć |
11 grudnia 704 Whitby ( Yorkshire , Anglia ) |
Zakon religijny | Order św. Benedykta |
Czczony przez | to katolicy |
Przyjęcie | 24 listopada |
Święty Eanflæd z Whithby (19 kwietnia 626 - 11 grudnia 704) jest córką króla Edwina z Northumbrii i Æthelburga , córki króla Æthelberhta z Kentu . Około 642 roku Eanflæd poślubił króla Bernicie Oswiu i była królową Bernicie . Kilka lat po śmierci króla, w 670 r. , Przeszła na emeryturę do wpływowego opactwa Whitby założonego przez Hildy w północno-wschodniej Anglii . Później została jego opatką. Jest obchodzony 24 listopada .
Matka Eanflæd wychowywała się w wierze chrześcijańskiej, ale jej ojciec nadal był poganinem w chwili jej narodzin w Wigilię Wielkanocną 626 r. W królewskiej rezydencji nad rzeką Derwent . Bede wspomina, że wcześniej, w dniu narodzin Eanflæda , zabójca wysłany przez Cwichelma z Wessex próbował zabić Edwina. Ten ostatni, za namową biskupa Æthelburga, Paulina , przyjął chrzest Eanflæda i obiecał nawrócić się, jeśli uda mu się pokonać Cwichhelm. Eanflæd został ochrzczony, według Bede, w dniu Pięćdziesiątnicy (8 czerwca 626), wraz z jedenastoma innymi członkami rodziny królewskiej.
Zwycięski Edwin przyjął nową wiarę w 627 r. Jego klęska i śmierć w bitwie pod Hatfield Chase w 633 r. Zakończyły jego panowanie i spowodowały odrodzenie pogaństwa. Uciekając przed tymi religijnymi i politycznymi wstrząsami, Æthelburg w towarzystwie biskupa Paulina wrócił do Kent, gdzie Eanflæd dorastała pod opieką swojego wuja, króla Eadbalda z Kentu .
W 642 r. Oswiu , król Bernicii i głowa rywalizującej rodziny królewskiej Northumbrii, wysłał księdza imieniem Utta do Kent, rządzonego wówczas przez kuzyna Eanflæda , Eorcenberhta , z prośbą o rękę. Oswiu, który został królem po śmierci swojego brata Oswalda w bitwie pod Maserfield , był już żonaty z brytyjską księżniczką Rieinmellt, ale jego władza pozostała krucha: król Penda z Mercji , zwycięzca Maserfield, zdominował centrum Anglii i Oswiu potrzebował pomocy. Jego małżeństwo z Eanflædem zaoferowało mu poparcie Kenta , a nawet Franków . Co więcej, każde dziecko urodzone w tym związku miałoby ważne prawa na tronie Northumbrii. Data ślubu nie jest znana.
Jeśli celem Oswiu w tym małżeństwie było pokojowe zaakceptowanie jego władzy w Deira , nie udało mu się. W 644 roku Deira prowadził Oswine , kuzyn Eanflæda ze strony ojca. W 651 roku Oswine został zabity przez jednego z generałów Oswiu. Aby odpokutować za zabójstwo krewnego swojej żony, Oswiu założył opactwo Gilling, w którym mnisi modlili się za dwóch królów.
Różne małżeństwa i związki Oswiu utrudniają identyfikację matek każdego z jego dzieci. Z różnym stopniem pewności dziećmi Eanflæda i Oswiu byli Ecgfrith , Ælfwine , Osthryth i Ælfflæd . Dla historyka Davida P. Kirby'ego Eanflæd nie była matką Aldfritha , Ealhfritha i Ealhflæda.
Enfleda był pierwszym mecenasem Wilfred , który odegrał wielką rolę w polityce Northumbria podczas panowania Ecgfrith, o Aldfrith i Osred i gdzie indziej w Wielkiej Brytanii na VII th wieku . Kiedy Wilfred chciał odbyć pielgrzymkę do Rzymu , królowa poleciła go swojemu kuzynowi, królowi Eorcenberhtowi z Kentu .
Kilka lat po śmierci Oswiu Eanflæd przeszedł na emeryturę do Opactwa Whitby . Klasztor ten był ściśle związany z rodziną królewską, w której pochowano wielu członków, i odegrał ważną rolę w życiu religijnym Northumbrii, zwłaszcza po odbyciu w 664 roku soboru w Whitby, który opowiadał się za ustanowieniem w Anglii zwyczajów liturgicznych. Rzymianie. Opactwo Whitby było klasztorem bliźniaczym, w którym mieszkali mnisi i mniszki w oddzielnych kwaterach. Ale mnisi i mniszki dzielili kościół i uczestniczyli w tych samych nabożeństwach.
Po śmierci jej krewnej i założycielki klasztoru Hilda , około 680 roku, Eanflæd została opatą wraz z córką Ælfflæd i pozostała w Whitby aż do śmierci. Zmarła za panowania swojego pasierba Aldfritha (685–704) i została pochowana w Whitby, podobnie jak Edwin, którego szczątki przeniesiono w tym samym czasie, Oswiu, Hilda, a później Ælfflæd. William z Malmesbury Uważa się, że jego szczątki zostały później przeniósł się do opactwa Glastonbury , gdzie pomnik poświęcony niego istniała w XII th wieku .
Eanflæd została kanonizowana za udział w ustanowieniu rzymskich zwyczajów w Wielkiej Brytanii. Niektóre najnowsze źródła podają 24 listopada jako dzień jego święta. ale nie wiemy, jakie wydarzenie upamiętnia to święto niezależnie od jego narodzin (11 grudnia).