Operacja EUNAVFOR MED Irini
| Operacja EUNAVFOR MED Irini | ||||||||
| ||||||||
| Skrót | Operacja EUNAVFOR Med Irini |
|||||||
| Rodzaj |
Embargo Europejskich Sił Morskich na import broni do Libii |
|||||||
| Decyzja | Decyzja 2020/6414 / WPZiB | |||||||
| Uruchomić | 31 marca 2020 r | |||||||
| Wymuś polecenie | Fabio Agostini | |||||||
| Siedziba | Rzym ( Włochy ) | |||||||
| Finansowanie | 9,8 miliona euro | |||||||
| Nawigacja | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
Operacja EUNAVFOR MED Irini , zwana w skrócie operacją Irini, jest operacją wojskową, która rozpoczęła się w dniu31 marca 2020 rprzez Unię Europejską w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony w celu egzekwowania embarga na broń nałożonego na Libię przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ). Irini zastępuje Operację Sophia, która miała miejsce w latach 2015-2020, ale miała inne cele.
Pochodzenie nazwy
Nazwa operacji nawiązuje do bogini Eirene , córki Zeusa i Temidy , która w mitologii greckiej uosabia pokój; nazwa ta przeszła do języka potocznego ( starożytna greka ) i oznacza także „pokój”.
Mandat
Mandat misji został przyznany po konferencji berlińskiej poświęconej Libii, która odbyła się 19 stycznia 2020 r., Podczas której uczestnicy (państwa wspierające dwie rywalizujące ze sobą siły w kraju: rząd porozumienia narodowego (GAN) i Libijska Armia Narodowa (LNA); ale nie bezpośrednio te frakcje) zobowiązały się do przestrzegania embarga na broń ustanowionego rezolucją Rady Bezpieczeństwa nr 1970 (2011) i kolejnymi rezolucjami.
Cele, obowiązki i środki misji Irini określono w decyzji Rady 2020/472 z dnia 31 marca 2020 r. Dotyczącej tej operacji wojskowej na Morzu Śródziemnym; przyjmuje nazwę „EUNAVFOR MED IRINI”, a na pierwszy rok operacji przeznaczono budżet w wysokości 9,8 mln euro.
Pod koniec pierwszego roku przedstawiciele Unii Europejskiej jednogłośnie zdecydowali o przedłużeniu misji o dwa lata, tj. Do 31 marca 2023 r. Jej mandat pozostaje praktycznie niezmieniony, poza szczegółami dotyczącymi warunków zmiany kierunku statków oraz losy zajętego sprzętu wojskowego (zniszczenie lub przewiezienie do innego kraju).
Cele
Zdaniem Rady Unii Europejskiej , głównym zadaniem misji jest „wdrażanie embarga na broń nałożonego przez ONZ przy pomocy środków powietrznych, satelitarnych i morskich. W szczególności misja będzie mogła przystąpić do inspekcji statków podejrzanych o przewóz broni lub materiałów pokrewnych do lub z Libii na pełnym morzu u wybrzeży Libii ” . Takie podejście jest częścią rezolucji 2292 przyjętej przez Radę Bezpieczeństwa ONZ 14 czerwca 2016 r.
Irini jest również odpowiedzialna za:
- monitorować i gromadzić informacje na temat nielegalnego wywozu produktów ropopochodnych z Libii;
- przyczynia się do rozwoju zdolności i szkolenia libijskiej straży przybrzeżnej i libijskiej marynarki wojennej;
- przyczynić się do zlikwidowania sieci przemytu migrantów i handlu ludźmi, których centrum stała się Libia.
Źródła
Bibliografia
- „ Pomimo embarga ONZ broń nadal napływa do Libii ” , na Francję 24 ,4 lipca 2019 r(dostęp 22 września 2020 ) .
- (w) „ Misja w skrócie ” na stronie internetowej Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (dostęp: 22 września 2020 r . ) .
- " New Force Commander. Nowy okręt flagowy. I rozszerzony mandat ... Operacja Irini trwa ” , na B2 The geopolitical Europe blog ,30 marca 2021 r(dostęp 31 marca 2021 )
- Komunikat prasowy Rady Unii Europejskiej „ UE uruchamia operację IRINI w celu egzekwowania embarga na broń w Libii ” , na consilium.europa.eu ,31 marca 2020 r(dostęp 22 września 2020 ) .
Bibliografia
Oficjalne dokumenty-
Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa 2020/6414 odnosząca się do operacji wojskowej Unii Europejskiej na Morzu Śródziemnym (EUNAVFOR MED IRINI), 32020D0472, przyjęta 31 marca 2020 r., Dz.U. z 1 kwietnia 2020 r., S. 4–10, weszła w życie 31 marca 2020 r. [Informacje online , nota bibliograficzna ]