Dominique dillon

Dominique dillon Funkcjonować
Członek Rady Pięćset
Biografia
Narodziny 22 września 1742
La Chapelle-Largeau
Śmierć 15 października 1806(w wieku 64 lat)
Pouzauges
Narodowość Francuski
Zajęcia Polityk , ksiądz katolicki
Inne informacje
Religia Kościół katolicki

Dominique Dillon jest francuskim politykiem urodzonym dnia22 września 1742w La Chapelle-Largeau ( Deux-Sèvres ) i zmarł dnia15 października 1806w Pouzauges ( Vendée ). Człowiek Oświecenia , przychylny rewolucyjnym ideom i śmierci Ludwika XVI , jest doskonałym kontrprzykładem tego, przez co przeszła Wandea podczas rewolucyjnych wydarzeń.

Dzieciństwo i edukacja

Stany generalne i konstytuanta

Pastor Pouzauges przed rewolucją Dominique Dillon został wybrany zastępcą duchowieństwa do Stanów Generalnych w 1789 r. Na senechaussee w Poitou . Był jednym z pierwszych duchownych, którzy zgromadzili posłów trzeciego stanu, im14 czerwca 1789. Podpisuje20 czerwca 1789przysięga korcie , a następnie okazał się być bardzo aktywnym zastępcą w Konstytuanty  ; głosuje za:

Bierze przysięgę do konstytucja cywilna kleru na27 grudnia 1790, a następnie wróć do Pouzauges.

Pierwsza republika i terror

Korzystny dla Republiki Dominique Dillon stara się utrzymać Pouzaugesa po stronie republikanów. Kiedy Ludwik XVI został zgilotynowany21 stycznia 1793, powiedział: „Umarła bestia, martwa trucizna” . WLipiec 1793, przed natarciem białych Wandejczyków , udał się na wygnanie do Niort, gdzie został wybrany na przewodniczącego dyrektora departamentu na30 sierpnia. Na tym stanowisku podpisał wiele korzystnych dla Rzeczypospolitej dekretów (zniesienie insygniów królewskich w kościołach departamentu, usunięcie dzwonów i krzyży, zachowanie w każdym kościele tylko jednego konfesjonału). W tym samym czasie30 listopadaw tym samym roku wyrzeka się kapłaństwa i zmienia swoje imię z Dominic na Aristides , „pierwsze imię nadane mu z imienia Dominic jest imieniem fanatyka i krwiożerczej istoty”.

Od 15 do 18 grudnia 1793, Charette jest w Pouzauges, aby zaciągnąć żołnierzy, bez powodzenia. W reakcji, a zwłaszcza na rozkaz Turreau , generał-naczelny wojsk republikańskich, te piekielne kolumny z Grignon , prowadzeni przez Lachenay wprowadź Pouzauges na27 stycznia 1794. Dillon interweniuje na piśmie i prosi Turreau, aby „Pouzauges, który nieustannie okazywał przychylność rewolucji, został zwolniony z klątwy, która, jak się wydaje, została wygłoszona przeciwko departamentowi.” Opuszczając prezydenturę departamentu, udaje się również do Pouzauges. Bez powodzenia, ponieważ30 styczniaGrignon i jego kolumny biesiadują na zamku, potem wódz wydaje rozkaz rozstrzelania 50 więźniów pojmanych dzień wcześniej, patrioci i rozbójnicy mieszają się. Następnie kolumny zapalające opuszczają miasto, niszcząc, według Dillona, ​​niektóre domy.

Plik 8 lutego 1794Aristide Dillon podpisuje - z opóźnieniem - swoje przyłączenie się do rządu rewolucyjnego, ale energicznie protestuje przeciwko podpalającym kolumnom generała Turreau: „Towarzystwo Republikańskie […] oburzone jak my z powodu postępowania niektórych dywizji tak zwanej armii republikańskiej , pod ciosami, z których upadło kilku patriotów, kobiet, a nawet dzieci w piersi, po zobaczeniu ich majątku i ich utrzymania w płomieniach, właśnie wydał wam dwóch swoich członków niosących pisemne donosy. "

Koniec życia

Został wybrany zastępcą Vendée na Conseil des Cinq-Cents 24 Germinal, VII rok. Opowiadając się za zamachem stanu 18 Brumaire , zasiadał w organie ustawodawczym do 1803 roku.

Źródła

Uwagi i odniesienia

  1. Dopsent Yves, Dominique Dillon, 1742 - 1806, pastor Old Pouzauges, Państwa Członkowskie General, Component , monografia 1983, s.  18 19.
  2. Dopsent Yves, op. cit., s.  26 .
  3. Vendée Archives, cytowane przez Yves Dopsent, op. cit., s.  32 i następne.
  4. Dopsent Yves, op. cit., s.  42 .
  5. Dopsent Yves, op. cit., s.  49 .