Dymitr Manou .lsky | |
Funkcje | |
---|---|
Sekretarz Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej | |
1928 - 1943 | |
Minister Spraw Zagranicznych Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej | |
1944 - 1952 | |
Biografia | |
Imię i nazwisko | Dmitrij Zacharowicz Manouïlsky |
Data urodzenia | 3 października 1883 r. |
Miejsce urodzenia | Krzemieniec , Imperium Rosyjskie |
Data śmierci | 22 lutego 1959 |
Miejsce śmierci | Kijów , Ukraina , ZSRR, |
Narodowość |
rosyjski , potem sowiecki |
Partia polityczna |
Bolszewicy , potem partia komunistyczna |
Zawód | Dyplomata |
Nagrody |
Order Lenina Order Czerwonej Gwiazdy |
Dmitry Zakharovich Manouïlsky (w języku rosyjskim : Дмитрий Захарович Мануильский ), urodzony w 1883 roku w Krzemieńcu (dzisiejsza Ukraina ), zmarł w 1959 roku w Kijowie , był działaczem rosyjski komunista, który sprawuje znaczący wpływ na Międzynarodówki Komunistycznej ( Kominternu ) w 1920 roku i 1930.
Były student Sorbony, działacz bolszewicki w latach 1905-1906, zwolennik bojkotu Dumy , dotarł do Szwajcarii, gdzie leczył gruźlicę. W czasie I wojny światowej współpracował z Trockim w internacjonalistycznej gazecie Nache Slovo, w której pisał pod pseudonimem Bezrabotny (po rosyjsku „bezrobotny”). W 1917 Manouïlsky dołączył do Piotrogrodu , gdzie był aktywny w organizacji inter-ray (która starała się pogodzić starych bolszewickich i Menshevik tendencje z Partii Robotniczej Demokratycznej społecznych Rosji ), którego Trocki był również członkiem , przed dołączeniem bolszewickiej Partia w tym samym czasie co druga. Jego pierwsza misja do Francji odbyła się w 1919 roku.
Komisarz ludowy ds. rolnictwa na Ukrainie w 1920 r. przygotował z Christianem Rakowskim nowe prawo gruntowe, bardziej zgodne z aspiracjami chłopów niż pierwsze kroki podjęte przez bolszewików rok wcześniej, deklarując na ósmej konferencji KPZR o zły obrót, jaki przyniosła wojna domowa na Ukrainie w 1919 r.: „Nie zostaliśmy pobici militarnie i strategicznie: zostaliśmy pobici, ponieważ w tym okresie front mużycki skierował przeciwko nam całą swoją siłę.
Manouïlski później wyróżnił się w Kominternie, gdzie w szczególności podążał za francuską sekcją Międzynarodówki Komunistycznej . W latach 1922-1931 kilkakrotnie odwiedził Francję. Od 1930 był jednym z głównych przywódców, jeśli nie szefem, Kominternu i zachował tam główną rolę, nawet gdy Dymitrow został mianowany jego sekretarzem generalnym w 1935 roku. Aktywnie reprezentował Stalina. polityka tam , broniąca od 1929 r. teorii „faszyzmu socjalnego”, która doprowadziła niemieckich komunistów do odmowy sprzymierzenia się z socjaldemokratami w celu walki z nazistami.
W 1943 roku Manouïlsky umieścił swoje nazwisko na dole aktu rozwiązania Trzeciej Międzynarodówki . W 1950 roku przestał być częścią Komitetu Centralnego z KPZR . Zmarł w 1959 roku.