1871–1918
Status | Dzielnica |
---|---|
Główne miasto | Strasburg |
Gminy | 8 |
Ludność (1911) | 700 938, |
---|
Powierzchnia | 4755 km 2 |
---|
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Rejon Dolnej Alzacji (w języku niemieckim Bezirk Unterelsaß lub Bezirk Unterelsass ) był jednym z trzech działów administracyjnych Alzacji-Lotaryngii . Niemiecka dzielnica Basse-Alsace , stolica Strasburga , odpowiadała obecnemu Bas-Rhin .
Alsace-Lorraine wyznaczyła nową ziemię imperium scedowane przez Francję przez Traktat Frankfurcie z10 maja 1871. Stolicą kraju był Strasburg (wówczas Straßburg ). Działki zależała bezpośrednio od cesarza, reprezentowana przez Namiestnik Rzeszy (wojewoda).
Grunt był integralną częścią Cesarstwa Niemieckiego od 1871 do 1918 roku . Miał powierzchnię 14 496 km 2 . W 1910 r. Liczyła 1 874 014 mieszkańców, a gęstość zaludnienia wynosiła 129 mieszkańców na km². Utworzona z terytoriów francuskich odpowiadających dziś Mozeli , Bas-Rhin i Haut-Rhin , Reichsland została zniesiona w 1919 roku na mocy traktatu wersalskiego . Miał trzech głosów w Bundesracie od 1911 roku .
Dzielnica została podzielona na Kreise . Niemiecki Kreis odpowiadała francuskiej dzielnicy . Ten podział administracyjny powstał w 1871 r. Po aneksji Alzacji i Lotaryngii , a następnie został przywrócony w latach 1940–1944.
Okręg Basse-Alsace obejmował następujące dzielnice:
Na czele każdego dystryktu stał Bezirkspräsident , prezydent okręgu, odpowiednik francuskiego prefekta . Każdy z trzech okręgów Alzacji i Lotaryngii miał Bezirkstag , zgromadzenie obradujące, składające się z lokalnych wybranych urzędników.
Podczas pierwszej aneksji niemieckiej powiat Basse-Alsace wyznaczył to, co w 1918 roku stanie się departamentem Bas-Rhin . Terminy Haute i Basse- Alsace nie tłumaczą żadnego pojęcia wartości, należy je rozpatrywać z geograficznego punktu widzenia podążając drogą Ill, od której pochodzi nazwa regionu ( Elsass lub w przybliżeniu Pays de l'Ill ).
Prezydent | Kropka |
---|---|
Karl von Ernsthausen | 1871–1875 |
Carl Ledderhose | 1875–1879 |
Otto Back | 1880–1886 |
Joseph von Stichaner ( Edler ) | 1886–1889 |
Julius von Freyberg-Eisenberg (baron) | 1889–1898 |
Alexander Halm | 1898–1907 |
Otto Pöhlmann | 1907–1918 |
Okresy de iure (1870-1918) i de facto (1940-1944) aneksji Alzacji i Mozeli do Niemiec miały konsekwencje administracyjne, których przedłużenie jest odczuwalne do dziś. Alsace-Moselle , który wyznacza trzy wydziały Dolnego Renu , z Renu i Mozeli , twierdzi, że czas szczególny reżim prawny we Francji. Prawo lokalne w Alzacji i Mozeli faktycznie zachowuje pewne przepisy ustanowione przez władze niemieckie.