Diawara (miasto)
| Diawara | |||
| Administracja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | Senegal | ||
| Region | Tambacounda | ||
| Departament | Bakel | ||
|
Mandat burmistrza |
Kille Sakho 2.014 - 2019 |
||
| Demografia | |||
| Populacja | 21.350 mieszk . (szac. 2010 ) | ||
| Geografia | |||
| Informacje kontaktowe | 15 ° 02 ′ szerokości geograficznej północnej, 12 ° 33 ′ długości geograficznej zachodniej | ||
| Wysokość | 13 m |
||
| Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Senegal
| |||
| Znajomości | |||
| Stronie internetowej | www.diawara.org | ||
Diawara to miasto we wschodnim Senegalu , położone na lewym brzegu rzeki Senegal , na granicy z Mauretanią i niedaleko Mali .
Historia
Diawara to miasto pierwotnie złożone głównie z Soninkés (Sarakholés). Jego założycielami są Diawara , tuż po rozpadzie imperium Ghany rodziny, które tworzyły to imperium, były rozproszone po całej Afryce Zachodniej . Sakho posiadają tytuł wodza wioski, ale w 2002 r. Diawara została utworzona jako gmina.
Pierwszym burmistrzem gminy Diawara był wtedy Makha Sakho Marzec 2009Następuje po nim Hamidou Koïta. Odlipiec 2014 Killé Sakho jest nowym burmistrzem.
Administracja
Miejscowość została założona jako gmina w 2002 roku. Należy do departamentu Bakel w regionie Tambacounda .
Geografia
Na południe od Diawary mamy wioski Yelingara, Manaël, Tuabou i gminę Bakel, która jest oddalona o około 18 km od Diawary; następnie na północy znajdują się wsie Galadé, Gandé oraz gminy Moudéry i Dembancane.
Fizyka geologiczna
Populacja
W spisie z 2002 roku Diawara liczyła 10200 mieszkańców. W 2007 roku według oficjalnych szacunków liczba ludności miałaby wynosić 20 000 osób.
Mieszkańcy to głównie Soninke ; w mniejszym stopniu są Fulani i Wolofs .
Działalność gospodarcza
Gospodarka Diawary opiera się na rolnictwie i handlu; istnieje również znaczny wkład gospodarczy części ludności mieszkającej za granicą (Europa, Ameryka, AZJA itp.).
Partnerstwo i partnerstwa
Diawara jest miastem partnerskim z francuską gminą Longvic w Côte d'Or .
Osobowości
Uwagi i odniesienia
- Bakelinfo [1]
- Dekret n O 2002-171 z dnia 21 lutego 2002
Zobacz też
Bibliografia
- Abdoulaye Bathily , „Jawara: metropolia zachodniej Gajaagi” w : Bramy złota: królestwo Galam, Senegal: od epoki muzułmańskiej do czasów handlarzy niewolników: VIII-XVIII wiek , L'Harmattan, Paryż, 1989, str. . 118-126 ( ISBN 2-7384-0276-3 )
- Amadou Diallo, di awara: religijne i handlowe centrum górnej rzeki (Senegal): od jego początków do okresu kolonialnego , Dakar, University Cheikh Anta Diop, 1992, 90 s. (Praca magisterska)