Dialog o dwóch wielkich systemów na świecie (w Włoski : Dialogo sopra I Due massimi sistemi del mondo ) to praca wymaga się od Galileusza przez papieża Urbana VIII około 1624 i opublikowany w 1632 roku . Jest napisany jako dialog między trzema osobami, pierwszy korzystny dla heliocentryczny układ z Kopernikiem , druga do geocentrycznego systemu od Ptolemeusza , a trzeci bez uprzedniej opinii w tej kwestii. Galileusz wyraźnie sugeruje, że preferował tezy heliocentryczne, podejrzane wówczas w Kościele rzymskokatolickim , a także zaprzecza nauczaniu Arystotelesa, a więc całemu światu akademickiemu jego czasów. W następnym roku, podczas procesu, który wywarł wielki wpływ, został zmuszony do wycofania swoich uwag.
22 lutego 1632 Galileusz przedstawił swoje ukończone dzieło Wielkiemu Księciu Toskanii Ferdynandowi II Medyceuszowi .
Wydanie tego dzieła miało szczególne reperkusje w Europie , ze względu na pozew Kościoła katolickiego, który został wniesiony do Galileusza w 1632 i 1633 r. , O to dzieło, które, choć nakazane przez papieża Urbana, było sprzeczne z zakazami pism korzystnych. heliocentryzm z 1616 roku .
Galileusz został skazany w wieku 69 lat na wyrzeczenie się swoich heretyckich teorii przed katolickim sądem Inkwizytorów na prośbę papieża Urbana VIII w czerwcu 1633 r. , Z którego zrezygnował, aby według legendy nie palić żywcem na stosie . W praktyce ryzyko to było prawie zerowe, Galileo i Urban VIII przyjaźnili się od dawna. Ten ostatni umieścił go w areszcie domowym, gdzie mógł kontynuować swoje badania według uznania przez 9 lat, aż do jego zniknięcia.
Dialog odbywa się w Wenecji w ciągu czterech dni pomiędzy trzema postaciami: Salviatiego, rzecznik Galileo; Sagredo, oświecony, ale bez a priori; oraz Simplicio, obrońca fizyki arystotelesowskiej , postać, w której Urban VIII rozpoznałby siebie.
Dwie z tych postaci to także prawdziwi ludzie: Gianfrancesco Sagredo (1571-1620), Wenecjanin i Filippo Salviati (1582-1614), Florentczyk, obaj przyjaciele Galileusza i którego pamięć chciał utrwalić. Co do trzeciego bohatera, gdy zarzucano mu pozornie pejoratywny charakter Simplicio, Galileusz odpowiedział, że był to Simplicius z Cylicji .
Kartezjusz dowiedział się o wyniku procesu Galileusza w listopadzie 1633 roku . Otrzymał dzieło Dialogo sopra i due massimi sistemi del mondo od swojego przyjaciela, Isaaca Beeckmana , w 1634 r., Które jednak mógł zatrzymać tylko trochę więcej niż dzień, zanim Beeckman zabrał je ze sobą, kontynuując swoją podróż do Dort (zob. Kartezjusz komentarz naprzeciw).
Sam Kartezjusz napisał Traktat o świecie i świetle . Nie chcąc być potępionym przez Kościół, zrezygnował z publikowania tego dzieła i przedstawił jego skróconą wersję w części V Rozprawy o metodzie ( 1637 ), ostrożnie unikając kwestii heliocentryzmu.