Denis Roche (1937-2015)
Denis Roche
Denis Roche , urodzony w Paryżu dnia21 listopada 1937 i zmarł w tym samym mieście dnia 2 września 2015 , jest pisarzem , poetą, fotografem i tłumaczem języka francuskiego . Jest jednym z przedstawicieli poetyckiej awangardy lat 1960-1970.
Biografia
Dzieciństwo
Denis Roche urodził się w Paryżu. Zawód jego ojca, poszukiwacza ropy naftowej, doprowadził go do spędzenia wczesnego dzieciństwa w El Tigre w środkowej Wenezueli, a następnie, od 4 do 8 lat, w San Fernando na wyspie Trynidad. W 1946 roku, po roku spędzonym w Brazylii, rodzina wróciła do Francji. Denis Roche spędził następne siedem lat w szkole z internatem w kolegium oratorian w Juilly .
Pisanie i fotografia
Niezależny dziennikarz Les Lettres Françaises , robi zdjęcie Giuseppe Ungaretti, który mówi mu: „Przyjdź do mnie, będziesz moim Dantem, a ja będę Twoim Wergiliuszem . „ Utrzymuje ten sam rodzaj relacji z pisarzem André Pieyre Mandiarguesem .
W 1962 roku Jean Cayrol opublikował pierwszy tekst Denisa Roche, Forestière Amazonide , w kolekcji „Write” w Le Seuil. Jego pierwsze tomiki wierszy zostały opublikowane w zbiorze „Tel Quel”: Récits kończy w 1963 r., Les Idées centésimales de Miss Elanize w 1964 r., Eros energumène w 1968 r. I Le Mécrit w 1972 r. Jego utwór poetycki zebrano w 1995 r. Pod tytułem La poezja jest niedopuszczalna.
W 1967 roku Denis Roche poznał Françoise Peyrot, która została jednocześnie jego żoną, modelką fotograficzną i muzą.
Jego fotografie były tematem pierwszej wystawy w 1978 roku w galerii L'Œil 2000 w Châteauroux oraz książki Notre antéfixe , która stała się jednym z odniesień do „autobiografii fotograficznej”. Uwagę krytyków przykuwa zbiór tekstów o akcie fotograficznym The Disappearance of the Fireflies , opublikowany w 1982 roku. Od tego czasu Denis Roche brał udział w licznych wystawach indywidualnych lub zbiorowych we Francji, ale także na kontynencie amerykańskim, w Europie, a nawet w Syrii czy Japonii. W 1991 roku jego książka Ellipse et laps zebrała większość jego prac fotograficznych. W 1999 roku był wystawiany w Rencontres d'Arles .
W 2001 roku poświęcono mu retrospektywę w muzeum Nicéphore-Niépce w Chalon-sur-Saône , a także książkę Denis Roche. Dowody czasu , których teksty pisze Gilles Mora. Wystawa została wznowiona i zakończona w Europejskim Domu Fotografii , a zdjęcia z wystawy La question que je pose , stworzonej w Lyonie przez Galerie Le Réverbère (która reprezentuje ją od 1989 roku).
Jak Jean-Michel Maulpoix pisze Denis Roche, pod wpływem Ezra Pound , "wyprzedza" wspólnego języka :
„Wiemy, że nie ma działalności ludzkiej, artystycznej czy nie, a nawet mniej literackiej, niż pozornie. Podobnie jest z miliardami ludzi, którzy podeszwami stóp leżą na ogromnym trawniku ziemi i nie mają nic wspólnego z treścią; tak więc elewacje domów i budynków, które stawiają mu prostopadle na górze; w ten sposób arkusze, które wysychają; a więc horyzontu, który jest jak elektrokardiogram umierającego, a pozioma drwi z pionu; jak płótna malowane przez malarzy po upewnieniu się, że są rozciągnięte między drewnianymi ramami; tak też arkusze papieru, format międzynarodowy, na których pisarze są zawsze nastawieni na odkładanie i rozprowadzanie tuszu lub kalki stemplowej; tak więc z naszą skórą, czyli tym, co niewiele wiemy o naszym ciele. "
- Denis Roche, fragment przedmowy „Entrée des machines” do „Notre antéfixe”, Składy wiedzy i techniki , s. 99
Redagowanie
W 1964 r. Denis Roche został redaktorem: dołączył do wydawnictw Tchou , w których pełnił funkcję do 1970 r. Od 1962 do 1972 r. Był członkiem komitetu zarządzającego czasopisma Tel Quel , założonego przez Philippe'a Sollersa .
W 1971 roku dołączył do komitetu redakcyjnego Éditions du Seuil . Tam kieruje w szczególności kolekcją „Les Contemporains”. W 1974 roku stworzył własną kolekcję literatury współczesnej „ Fiction & Cie ”, którą zarządzał do 2005 roku, zanim przekazał ją Bernardowi Comment . Odnosząc się do swojego tytułu, zwierzył się w wywiadzie: „Nikt nie rozumie, że ważne jest słowo 'Cie', a tym bardziej znak '&'” . Publikuje tam autorów uznawanych za awangardowe, nowatorskie. Niektóre tytuły stały się bestsellerami, takie jak Le Nouveau Désordre d'amore, przez Pascala Brucknera i Alain Finkielkraut w 1977 roku, czy La Vie Amoureuse Catherine M., przez : Catherine Millet , w roku 2001. Pięć z własnej książki są publikowane w tej kolekcji.
Jego wpływy w świecie literackim otworzyły przed jury Nagrody Medyceuszy , której był członkiem do 2013 roku.
W 1980 roku założył wspólnie z Gilles Mora , Bernardem Plossu i Claude Nori Les Cahiers de la Photographyie . N o 23, opublikowany w 1989 roku, jest dedykowany do niego.
Tłumaczenie
W latach 1966 i 1972, przełożył kilka prac z języka angielskiego lub amerykański, w tym Cantos Pizańczycy przez Ezra Pound , a także tekstów Charlotte Brontë , Patrick Branwell Brontë , Harry Mathews .
Nagrody i wyróżnienia
Publikacje
-
Forestière Amazonide , Seuil, „Write”, 1962
-
Kompletne historie , Seuil, „Tel Quel”, 1963
-
The Centesimal Ideas of Miss Elanize , Seuil, „Tel Quel”, 1964
-
Energumene Eros , Seuil, „Tel Quel”, 1968
-
Bernard Dufour : 1958-1971: [wystawa], Maison de la culture et des loisirs de Saint-Étienne, 19 listopada 1971-18 stycznia 1972 , Maison de la culture et des loisirs, 1971
-
Carnac lub Les Mésaventures de la narration , Tchou, 1969; trzcina. Pauvert, 1985
-
Liberty or Death , Tchou, 1969
-
Pochwała gwałtowności , serigrafie Bernarda Dufoura , Sébastien de la Selle, 1970
-
Zapasy i wymazywanie , serigrafie Bernarda Dufoura , Sébastien de la Selle, 1972
-
Le Mécrit , Seuil, „Tel Quel”, 1972
-
Trzy poetyckie zgnilizny , L'Herne, 1972
-
Louve basse , Seuil, „Fiction & C ie ”, 1976; „10/18”, 1980; "Punkty" n o 492 1992
-
Surowiec , L'Énergumène, 1976
-
Our antefix , Flammarion, „Texts”, 1978
-
Antefix of Françoise Peyrot , Orange Export Ltd., 1978
-
Do czego służy ryś? Nic, jak Mozart , Muro Torto, 1980
-
Repozytoria wiedzy i technik , Seuil, „Fiction & C ie ”, 1980
-
Légendes de Denis Roche , Gris banal éditeur, 1981
-
Test z aresztowanej literatury , Ecbolade, 1981
-
The Disappearance of the Fireflies (Refleksje nad ustawą fotograficzną) , L'Étoile, „Zapisane na obrazie”, 1982; trzcina. Seuil, „Fiction & C ie ”, 2016
-
Dwanaście zdjęć opublikowanych jako tekst , Orange Export Ltd., 1984
-
Rozmowy z czasem , The Astral Beaver, 1985
-
À Varèse (esej o literaturze aresztowanej) , William Blake & C ie , 1986
-
Dowód tożsamości , rysunki Colette Deblé , Unes, 1986
-
Chwilowe zapiski: kroniki fotograficzne z magazynu City 1984-1987 , Paris audiovisuel, 1988
-
Fotolalie. Podwójne, dublety i dublety , Argraphie, 1988
-
Proza przed kobietą , Fourbis, 1988
-
L'Hexaméron (z Michelem Chaillou , Michelem Deguy , Florence Delay , Natacha Michel i Jacques Roubaud ), Seuil, „Fiction & C ie ”, 1990
-
Ellipse et laps , Maeght, 1991
-
W Domu Sphinx , Seuil, „Biblioteka XXI th century” 1992
-
Poezja jest niedopuszczalna , Seuil, "Fiction & C ie ", 1995
-
List otwarty do kilku przyjaciół i kilku jean-foutre , Fourbis, 1995
-
Zaokrętowanie na Cytherę , z Michelem Butorem , Le Point du jour, 1997
-
The Box of Melancholy , Hazan, 1999; trzcina. Hazan, 2015
-
Co fotograf może mieć wspólnego, kiedy ją widzisz? , z Alainem Coulange , Filigranes, 1999
-
Éros energumène , Gallimard, 2001, „Poezja”
-
Dowody czasu , tekst Gilles Mora , Seuil, 2001
-
Fotografia jest niekończąca się (wywiad z Gilles Mora ), Seuil, „Fiction & C ie ”, 2007
-
Ze słowem cisza , The Dark Room, 2013
-
Photolalies, 1964-2010 , z Gilles Mora , Hazan, 2015
-
Powrót do iz Białego pokoju , Filigranes, 2016
-
Nonpareilles , Lamaindonne, 2017
-
Głęboki czas: eseje o literaturze aresztowanej, 1977-1984 , Seuil, 2019. - (Fiction & C ie )
Najnowsze wystawy osobiste
-
1999 : Florence Henri / Denis Roche , Commanderie Sainte-Luce, Międzynarodowe Spotkania Fotografii , Arles
-
2000 : Francuskie Centrum Kultury w Damaszku w Syrii
-
2001 : retrospektywa w muzeum Nicéphore-Niépce , Chalon-sur-Saône
-
2001 : Pytanie, które zadaję , Galerie Le Réverbère, Lyon
-
2001 : Denis Roche: dowody czasu , Europejski Dom Fotografii , Paryż
-
2002 : Galeria Photohof, Salzburg
-
2002 : Galeria Yapi Kredi, Istambuł
-
2004 : École normale supérieure - literatura i nauki humanistyczne, Lyon
-
2004 : Galeria Simon-Blais, Montreal
-
2008 : 40 niepublikowanych zdjęć 1986-2007 , galeria Le Réverbère, Lyon
-
2010 : Dowody czasu , Galeria Foch, Rodez
-
2015 : Biblioteka Kateb-Yacine, Grenoble
-
2015 : Photolalies, 1967-2013 , Popular Pavilion , Montpellier , from25 listopada 2015 w 14 lutego 2016 r
-
2016 : Powrót do białego pokoju , Maison d'art Bernard-Anthonioz , Nogent-sur-Marne
-
2018 : The Rise of Circumstances , Folia Gallery, Paryż
Bibliografia krytyczna
-
Christian Prigent . Denis Roche , Seghers, pot. „Dzisiejsi poeci”, 1977
-
Patrick Roegiers . Denis Roche , Audiovisual Paris, 1989
-
Christian Prigent . Ci, którzy merdują , POL, 1997: „Wielka retoryka Denisa Roche'a”, s. 153-173
-
Jean-Marie Gleize . Poezja i figuracja , Le Seuil, wyd. „Pierres vives”, 1983: rozdział o Denisie Roche, „La figuration désigurative” ( str. 226-297 ).
- Jean-Marie Gleize. A noir (poezja i dosłowność), Le Seuil, wyd. „Fiction & C ie ”, 1992: rozdział przywołujący Denisa Roche'a, „Dla określonych obiektów” ( s. 178-189 )
- Bertrand Verdier reż. Axolotl. Cahiers Denis Roche , przegląd badań Rochiennes, 11 numerów, 1995-2001 [1]
-
Gilles Mora . Denis Roche. Dowody czasu , opublikowane przez Seuil / European House of Photography, 2001
- Jean-Pierre Bobillot. Trzy eseje na temat poezji dosłownej: Od Rimbaud do Denis Roche, od Apollinaire do Bernarda Heidsiecka , Éditions Al Dante, 2001, ( ISBN 978-2911073878 )
- Joaquim Lemasson. Sztuka poetycka: Samuel Beckett, Georges Bataille, Denis Roche, Christian Prigent , praca doktorska w Modern Letters obroniona w 2002 roku w Rennes-II
- Luigi Magno. Dialektyka (e) pisma i obrazu w Denis Roche , Andromeda, 2006 ( ISBN 88-88643-49-4 )
- „Denis Roche, Czasy fotografa”, List dzieciństwa i młodości , t. n o 64, no. 2, 2006, s. 85–90 [2]
- Stéphane Baquey. Możliwości poezji: Michel Deguy, Denis Roche, Jacques Roubaud , praca doktorska z literatury francuskiej obroniona w 2006 na Paris-VIII
- Luigi Magno reż. Denis Roche: jedno pisze, drugie fotografie, przedmowa Jean-Marie Gleize, ENS éditions, 2007 ( ISBN 978-2-84788-100-4 )
- Stéphane Baquey. Prymitywizm Denisa Roche'a. Amazonian lirical , Editions des archives contemporaines, coll. „Centre d'études poétiques ENS LSH”, 2008 ( ISBN 978-2-914610-66-7 ) [3]
- Gyöngyi Pal. Literatura zdjęcia we Francji w drugiej połowie XX -tego wieku: analiza dzieła François-Marie Banier , Jean-Loup Trassard , Loranda Gaspar i Denis Roche , Editions European University, 2010 ( ISBN 978-6131547171 )
- Dominique Kunz Westerhoff. „Fotografia do odkrywcy literatury: od Denisa Roche'a do Anne-Marie Garat ”, Études de lettres , 3-4, 2013, s. 183-204 [4]
- Fabien Arribert-Narce. Fotografie: do zapisu życia notacja: Roland Barthes , Denis Roche, Annie Ernaux , redaktor Honoré Champion, 2014 ( ISBN 9782745327123 )
-
Wielki Artpress rozmawia . Denis Roche , artpress / IMEC, 2014 ( ISBN 978-2-359430-14-1 )
-
Gilles Mora . Denis Roche. Photolalies 1964-2010 , Hazan, 2015 ( ISBN 9782754108546 )
-
Jean-Christophe Bailly , Bernard Plossu . Denis Roche , Filigranes, 2016 ( ISBN 9782350463841 )
-
Farid Abdelouahab , Guillaume Geneste, Francoise Roche reż. The Rise of Circumstances , Delpire, 2018, zb. „Obrazy i słowa” ( ISBN 9791095821090 )
-
Jean-Marie Gleize . Denis Roche: pochwała gwałtowności , Seuil Biographie, wyd. „Fiction & C ie ”, 2019
Filmografia
-
Denis Roche , 26-minutowy film współreżyserowany przez Patricka Roegiersa i Bruno Trompiera, European House of Photography, 1985.
Adaptacje teatralne
- 11 lipca-8 sierpnia 1976: Basse Louve : kaplica Białych Pokutników , Festiwal w Awinionie . Reżyseria i adaptacja: Georges Lavaudant , z Gilles Arbona , Ariel Garcia-Valdès , Dany Kogan, Alain MacMoy, Hugo Maimone, Tatiana Moukhine
- 17 lipca 1995: Poezja: Denis Roche : kościół Célestins , Festiwal w Awinionie . Kierownictwo artystyczne: Jean-Marie Gleize , czytania: Jean Bollery, René Farabet
Kolokwia i konferencje
- Danielle Leenaerts. Denis Roche. Fotografia jako sztuka milczenia , komunikacja prezentowana podczas dnia studyjnego "Photography and Unspeakable", czwartek 12 maja 2011, University Rennes 2, Celam lab, opublikowano w Phlit 30.01.2012 [5]
- „Denis Roche, energumène”, 6-7 lipca 2016 r., Théâtre d'Arles, Międzynarodowe spotkania fotografii , Arles
Bibliografia
-
Jean-Marie Durand, „ Zniknięcie pisarza i redaktora Denisa Roche'a ” w Les Inrocks ,3 września 2015 r(dostęp 3 września 2015 ) .
-
„ Denis Roche ” na LExpress.fr ,1 st maja 2001(dostęp 3 stycznia 2019 )
-
Latarnia uliczna .
-
Zobacz na stronie Jean-Michel Maulpoix.
-
Zobacz na lemonde.fr , archiwa.
-
„ Nieobecność ludzi Denisa Roche ” w L'Humanité ,6 października 2015 r(dostęp 3 stycznia 2019 )
-
„ Death of Denis Roche, poeta, fotograf, redaktor ” , na Liberation.fr ,3 września 2015 r(dostęp 3 stycznia 2019 )
-
„ Death of Denis Roche, the poeta, który uznał poezję za„ niedopuszczalną ” ” , w Bibliobs (dostęp 3 stycznia 2019 )
-
„ Denis Roche (1937-2015) ” , data.bnf.fr (dostęp 3 stycznia 2019 )
-
„ Denis ROCHE | Académie française ” , na www.academie-francaise.fr (dostęp 15 stycznia 2019 )
-
Zobacz na humanite.fr .
-
„ Denis Roche ” , o European House of Photography (dostęp 3 stycznia 2019 )
-
Zobacz na editions.ens-lsh.fr .
-
„ Louve basse - Spectacle - 1976 ” , data.bnf.fr (dostęp 15 stycznia 2019 r. )
-
„ Poetry: Denis Roche (1) ” , w Les Archives du Spectacle (dostęp 15 stycznia 2019 )
-
„ Poetry: Denis Roche - Festival d'Avignon ” , na www.festival-avignon.com (dostęp 15 stycznia 2019 )
-
Les Rencontres d'Arles , „ Denis Roche, energumène ” , na www.rencontres-arles.com (dostęp 15 stycznia 2019 )
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne