Denis Roche (1937-2015)

Denis Roche Biografia
Narodziny 21 listopada 1937
Paryż
Śmierć 2 września 2015(77 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Zajęcia Fotograf , pisarz , poeta , redaktor, kierownik zbiorów , tłumacz
Inne informacje
Pracował dla Editions Tchou ( d ) , As such , editions du Seuil , French Letters
Nagrody Nagroda Roberge (1964)
Nagroda Fénéon (1965)
Nagroda François-Coppée (1965)

Denis Roche , urodzony w Paryżu dnia21 listopada 1937 i zmarł w tym samym mieście dnia 2 września 2015 , jest pisarzem , poetą, fotografem i tłumaczem języka francuskiego . Jest jednym z przedstawicieli poetyckiej awangardy lat 1960-1970.

Biografia

Dzieciństwo

Denis Roche urodził się w Paryżu. Zawód jego ojca, poszukiwacza ropy naftowej, doprowadził go do spędzenia wczesnego dzieciństwa w El Tigre w środkowej Wenezueli, a następnie, od 4 do 8 lat, w San Fernando na wyspie Trynidad. W 1946 roku, po roku spędzonym w Brazylii, rodzina wróciła do Francji. Denis Roche spędził następne siedem lat w szkole z internatem w kolegium oratorian w Juilly .

Pisanie i fotografia

Niezależny dziennikarz Les Lettres Françaises , robi zdjęcie Giuseppe Ungaretti, który mówi mu: „Przyjdź do mnie, będziesz moim Dantem, a ja będę Twoim Wergiliuszem . „ Utrzymuje ten sam rodzaj relacji z pisarzem André Pieyre Mandiarguesem .

W 1962 roku Jean Cayrol opublikował pierwszy tekst Denisa Roche, Forestière Amazonide , w kolekcji „Write” w Le Seuil. Jego pierwsze tomiki wierszy zostały opublikowane w zbiorze „Tel Quel”: Récits kończy w 1963 r., Les Idées centésimales de Miss Elanize w 1964 r., Eros energumène w 1968 r. I Le Mécrit w 1972 r. Jego utwór poetycki zebrano w 1995 r. Pod tytułem La poezja jest niedopuszczalna.

W 1967 roku Denis Roche poznał Françoise Peyrot, która została jednocześnie jego żoną, modelką fotograficzną i muzą.

Jego fotografie były tematem pierwszej wystawy w 1978 roku w galerii L'Œil 2000 w Châteauroux oraz książki Notre antéfixe , która stała się jednym z odniesień do „autobiografii fotograficznej”. Uwagę krytyków przykuwa zbiór tekstów o akcie fotograficznym The Disappearance of the Fireflies , opublikowany w 1982 roku. Od tego czasu Denis Roche brał udział w licznych wystawach indywidualnych lub zbiorowych we Francji, ale także na kontynencie amerykańskim, w Europie, a nawet w Syrii czy Japonii. W 1991 roku jego książka Ellipse et laps zebrała większość jego prac fotograficznych. W 1999 roku był wystawiany w Rencontres d'Arles .

W 2001 roku poświęcono mu retrospektywę w muzeum Nicéphore-Niépce w Chalon-sur-Saône , a także książkę Denis Roche. Dowody czasu , których teksty pisze Gilles Mora. Wystawa została wznowiona i zakończona w Europejskim Domu Fotografii , a zdjęcia z wystawy La question que je pose , stworzonej w Lyonie przez Galerie Le Réverbère (która reprezentuje ją od 1989 roku).

Jak Jean-Michel Maulpoix pisze Denis Roche, pod wpływem Ezra Pound , "wyprzedza" wspólnego języka  :

„Wiemy, że nie ma działalności ludzkiej, artystycznej czy nie, a nawet mniej literackiej, niż pozornie. Podobnie jest z miliardami ludzi, którzy podeszwami stóp leżą na ogromnym trawniku ziemi i nie mają nic wspólnego z treścią; tak więc elewacje domów i budynków, które stawiają mu prostopadle na górze; w ten sposób arkusze, które wysychają; a więc horyzontu, który jest jak elektrokardiogram umierającego, a pozioma drwi z pionu; jak płótna malowane przez malarzy po upewnieniu się, że są rozciągnięte między drewnianymi ramami; tak też arkusze papieru, format międzynarodowy, na których pisarze są zawsze nastawieni na odkładanie i rozprowadzanie tuszu lub kalki stemplowej; tak więc z naszą skórą, czyli tym, co niewiele wiemy o naszym ciele. "

- Denis Roche, fragment przedmowy „Entrée des machines” do „Notre antéfixe”, Składy wiedzy i techniki , s.  99

Redagowanie

W 1964 r. Denis Roche został redaktorem: dołączył do wydawnictw Tchou , w których pełnił funkcję do 1970 r. Od 1962 do 1972 r. Był członkiem komitetu zarządzającego czasopisma Tel Quel , założonego przez Philippe'a Sollersa .

W 1971 roku dołączył do komitetu redakcyjnego Éditions du Seuil . Tam kieruje w szczególności kolekcją „Les Contemporains”. W 1974 roku stworzył własną kolekcję literatury współczesnej „  Fiction & Cie  ”, którą zarządzał do 2005 roku, zanim przekazał ją Bernardowi Comment . Odnosząc się do swojego tytułu, zwierzył się w wywiadzie: „Nikt nie rozumie, że ważne jest słowo 'Cie', a tym bardziej znak '&'” . Publikuje tam autorów uznawanych za awangardowe, nowatorskie. Niektóre tytuły stały się bestsellerami, takie jak Le Nouveau Désordre d'amore, przez Pascala Brucknera i Alain Finkielkraut w 1977 roku, czy La Vie Amoureuse Catherine M., przez : Catherine Millet , w roku 2001. Pięć z własnej książki są publikowane w tej kolekcji.

Jego wpływy w świecie literackim otworzyły przed jury Nagrody Medyceuszy , której był członkiem do 2013 roku.

W 1980 roku założył wspólnie z Gilles Mora , Bernardem Plossu i Claude Nori Les Cahiers de la Photographyie . N o  23, opublikowany w 1989 roku, jest dedykowany do niego.

Tłumaczenie

W latach 1966 i 1972, przełożył kilka prac z języka angielskiego lub amerykański, w tym Cantos Pizańczycy przez Ezra Pound , a także tekstów Charlotte Brontë , Patrick Branwell Brontë , Harry Mathews .

Nagrody i wyróżnienia

Publikacje

Najnowsze wystawy osobiste

Bibliografia krytyczna

Filmografia

Adaptacje teatralne

Kolokwia i konferencje

Bibliografia

  1. Jean-Marie Durand, „  Zniknięcie pisarza i redaktora Denisa Roche'a  ” w Les Inrocks ,3 września 2015 r(dostęp 3 września 2015 ) .
  2. „  Denis Roche  ” na LExpress.fr ,1 st maja 2001(dostęp 3 stycznia 2019 )
  3. Latarnia uliczna .
  4. Zobacz na stronie Jean-Michel Maulpoix.
  5. Zobacz na lemonde.fr , archiwa.
  6. „  Nieobecność ludzi Denisa Roche  ” w L'Humanité ,6 października 2015 r(dostęp 3 stycznia 2019 )
  7. „  Death of Denis Roche, poeta, fotograf, redaktor  ” , na Liberation.fr ,3 września 2015 r(dostęp 3 stycznia 2019 )
  8. „  Death of Denis Roche, the poeta, który uznał poezję za„ niedopuszczalną ”  ” , w Bibliobs (dostęp 3 stycznia 2019 )
  9. „  Denis Roche (1937-2015)  ” , data.bnf.fr (dostęp 3 stycznia 2019 )
  10. „  Denis ROCHE | Académie française  ” , na www.academie-francaise.fr (dostęp 15 stycznia 2019 )
  11. Zobacz na humanite.fr .
  12. „  Denis Roche  ” , o European House of Photography (dostęp 3 stycznia 2019 )
  13. Zobacz na editions.ens-lsh.fr .
  14. „  Louve basse - Spectacle - 1976  ” , data.bnf.fr (dostęp 15 stycznia 2019 r. )
  15. „  Poetry: Denis Roche (1)  ” , w Les Archives du Spectacle (dostęp 15 stycznia 2019 )
  16. „  Poetry: Denis Roche - Festival d'Avignon  ” , na www.festival-avignon.com (dostęp 15 stycznia 2019 )
  17. Les Rencontres d'Arles , „  Denis Roche, energumène  ” , na www.rencontres-arles.com (dostęp 15 stycznia 2019 )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne