David Bailey

David Bailey Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 2 stycznia 1938
Leytonstone
Imię w języku ojczystym David Royston Bailey
Imię urodzenia David Royston Bailey
Narodowość brytyjski
Zajęcia Fotograf , fotograf mody , reżyser
Okres aktywności Od 1959
Tata Herbert Bailey ( d )
Matka Gladys (?) ( D )
Małżonkowie Rosemary Bramble ( d ) (od1960)
Catherine Deneuve (z1965 w 1967)
Marie Helvin ( en ) (de1975 w 1982)
Catherine Dyer ( d ) (od1986)
Dziecko Sascha Bailey ( d )
Inne informacje
Pracował dla Moda
Pole Fotografia mody
Uzbrojony Królewskie Siły Powietrzne
Gatunek artystyczny Portret fotograficzny
Nagrody Dowódca Orderu Imperium Brytyjskiego
Lucia Award (2006)

David Bailey , urodzony dnia2 stycznia 1938w Leytonstone ( Londyn ) jest fotografem mody i portretem oraz reżyserem reklam angielskich . Mieszka i pracuje w Londynie.

Jest znany z tego, że zainspirował reżysera Michelangelo Antonioniego do wcielenia się w postać Thomasa, fotografa w swoim filmie Blow-Up, a także, między innymi, ze swojej głównej roli fotografa dla brytyjskiego Vogue'a w latach 60.

Biografia

David Royston Bailey dorastał na East Endzie .

Chociaż nic do tego nie było, odkrył fotografię podczas służby wojskowej w Królewskich Siłach Powietrznych w Malezji w 1956 roku dzięki zdjęciom Henri Cartier-Bressona . „Miałem wybór, szesnaście lat. Mógłbym być muzykiem jazzowym, aktorem lub złodziejem samochodów. Mówili, że nie mogę być fotografem mody […] ” .

W 1959 został asystentem fotografa Johna Frencha  (w) w Londynie.

W wieku dwudziestu dwóch lat był związany kontraktem z brytyjskim Vogue , a także, pozostając niezależny, z Daily Express , Sunday Times , Daily Telegraph , Elle czy Glamour .

David Bailey nakręcił w latach 60. filmy dokumentalne o Warholu i Viscontim; ale także filmy reklamowe do około 2000 roku, które stanowiły świetne źródło dochodu w jego karierze, realizując blisko 1500 spotów reklamowych.

W erze Swinging London stał się jednym z jego symboli: główna postać lat sześćdziesiątych , pojawił się wśród wielu fotografów ówczesnej stolicy mody , Londynu. Fotografuje kontrkulturę, czerpiąc inspirację z Nowej Fali i kina. Na progu rewolucji seksualnej , zmienił fotografii mody i napędzany fotografa i jego model do rangi ikony z 1960 roku , ustanawiając w nim konotacje seksualne. David Bailey robi zdjęcia z modelami tamtych czasów, szukając ich naturalności: Paulene Stone, z którym zaczynał, Jean Shrimpton .

Pod koniec lat 60. jego kariera jako fotografa mody i reklamy trwała, ale stopniowo zwrócił się w stronę krajobrazów, architektury, martwej natury, aktów i portretów Ami przez kilka dziesięcioleci z Mickiem Jaggerem , fotografował Rolling Stones , a następnie eksplorował Scena popowa lat 70., a także ruch hippisowski .

W 2001 r. Otrzymał status CBE , następnie w 2005 r. Otrzymał Medal Stulecia od Królewskiego Towarzystwa Fotograficznego . Jego styl jest nadal określany jako „ścisłe kadrowanie, białe tło, minimalna poza” .

W 2016 roku otrzymał nagrodę za pracę życia .

Życie prywatne

Jean Shrimpton, z którym również będzie miał romans przez cztery lata, rozwodząc się ze swoją żoną Penelope Tree .

Ożenił się z Catherine Deneuve w 1965 roku w Londynie . Rozstali się w 1967 roku i David Bailey dołączył do Penelope Tree, wówczas siedemnastoletniej, ale rozwód został ogłoszony dopiero w 1972 roku.

W latach osiemdziesiątych ożenił się ze swoją czwartą żoną, również imieniem Catherine, i miał troje dzieci.

Wystawy selektywne

2000s

Lata 90

Lata 80

1970

Bibliografia

2000s

Lata 90

Lata 80

1970

Lata 60

Lata 2010

Filmografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Odnośnie fotografów, których szanuje, powiedział później w wywiadzie: „najlepszy jest Henri Cartier-Bresson. Jako człowiek nie mogłem go znieść, zjadłem z nim kolację, co za utrapienie… Zły francuski mieszczanin! Ale był tak niesamowity, że nas to nie obchodziło. "
  2. Podkreśla, że „moda mnie nie interesuje. Kiedy zaczynałem w tym zawodzie pod koniec lat pięćdziesiątych, fotografia nie była opłacalna. Jedynym sposobem […] na przyzwoite życie była moda […] Nie umniejszam mody, ale mi się to nie podoba. "
  3. Catherine Deneuve nakryje pierwszy numer Photo w lipcu / sierpniu 1967 roku pod obiektywem Baileya.

Bibliografia

  1. światowej Dictionary of Photography , Paryżu, Larousse ,2001, 634  s. ( ISBN  2-03-750014-9 , czytaj online ) , „Bailey David”, str.  51
  2. Hans-Michael Koetzle, Photographers AZ , Taschen, 2015, s.  30-31
  3. „  Bailey Goes East  ”, Vogue Hommes International , Condé Nast , Vol.  Wydanie specjalne, n o  17,wiosna - lato 2013, s.  132 ( ISSN  0750-3628 )
  4. Rava - Paris Match 2014 , s.  118.
  5. (en) Design Museum i Paula Reed , Fifty fashon look, który zmienił lata 60. , Londyn, Conran Octopus,2012, 114  str. ( ISBN  978-1-84091-604-1 ) , „David Bailey - Sexing up the 60s” , s.  32
  6. (in) http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/1390510.stm
  7. (en) Fred Hauptfuhrer, „  The Women David Bailey Photographs Become His Lovers i Marie Helvin Is the Latest  ” , na people.com , Time Inc. ,26 września 1977(dostęp 28 listopada 2013 )
  8. Cally Blackman ( przetłumaczone  z języka angielskiego przez Hélène Tordo), 100 ans de mode [„  100 lat mody  ”], Paryż, La Martinière ,kwiecień 2013, 399  pkt. ( ISBN  978-2-7324-5710-9 , prezentacja online ) , „1960-…”, s.  229 „[…] Z Davidem Baileyem, który wraz z Terence'em Donovanem , Terry O'Neillem czy Brianem Duffym rewolucjonizuje fotografię mody. "
  9. (w) Nicole Lampert, „  Romans The Shrimp i Davida Baileya, który rozpoczął Swinging Sixties  ” , na dailymail.co.uk , The Daily Mail ,21 stycznia 2013 „  Ale Vogue pokochał te zdjęcia, a reszta przeszła do historii mody; ożyły Swinging Sixties, Bailey stał się najbardziej chwalonym fotografem w historii tego kraju, a Shrimpton prawdopodobnie pierwszą na świecie supermodelką.  "
  10. (w) Raquel Laneri, „  In Pictures: The Model As Muse  ” na forbes.com , Forbes ,14 lipca 2009(dostęp 2 grudnia 2013 ) „  Rarefied couture ustąpiło miejsca minispódniczce i brytyjskiej inwazji w latach 60. i nagle świat mody przeniósł się z Paryża do Londynu, z nową rasą fotografów bad boyów i ich koltowskimi muzyami. Angielska piękność Jean Shrimpton reprezentowała przejście od arystokratycznie wyglądających, damskich modeli z lat pięćdziesiątych XX wieku do młodzieńczych, […]  ”
  11. Rava - Paris Match 2014 , s.  117.
  12. Rava - Paris Match 2014 , s.  116.
  13. Jean Durieux (dziennikarz), "  Daniel Filipacchi mówi o stworzeniu Photo  ", zdjęcie , n o  500,czerwiec 2013, s.  41 ( ISSN  0399-8568 )
  14. (w) „  POCZĄTKOWO Bailey ...  ” na bjp-online.com , British Journal of photography,30 maja 2007(dostęp 2 grudnia 2013 )
  15. (w) Robin Muir, „  Two take Manhattan  ” , The Guardian ,14 marca 2007(dostęp 2 grudnia 2013 ) „  Chciałem Jean” - mówi Bailey. „Była wtedy dla mnie prawie wszystkim. Włożyłem w nią wszystko ze mnie. Była moją totalną muzą - nie chciałem patrzeć…; na inną modelkę  ”.
  16. „  Recenzja telewizyjna: Weźmiemy Manhattan; David Bailey: Four Beats to the Bar and No Cheating; Putin, Rosja i Zachód  ” , w The Guardian ,26 stycznia 2012(dostęp 23 sierpnia 2020 ) .
  17. Nicole Lampert dla Daily Mail, „  We'll Take Manhattan: romans Jean Shrimpton i Davida Baileya rozpoczął Swinging Sixties  ” , w Daily Mail (dostęp 23 sierpnia 2020 ) .
Źródło

Linki zewnętrzne