DDL Intercettazioni jest projekt ustawy przedłożony włoski parlament w roku 2008. Pierwsza związana podsłuch , opracowanie projektu wzbudził kontrowersje w mediach włoskich od początku 2010s.
W 2006 roku Max-Planck-Institut für ausländisches und internationales Strafrecht ocenił, że Włosi to Europejczycy, wśród których najbardziej rozpowszechnione jest podsłuchiwanie telefonu. Sam premier Silvio Berlusconi , a także inne wybitne osobistości włoskie, widzieli niektóre z ich rozmów nagranych i opublikowanych. I tak w grudniu 2007 r. W magazynie L'espresso pojawiła się rozmowa między Berlusconim, ówczesnym liderem partii opozycyjnych, a Agostino Saccà , dyrektorem generalnym RAI , która spotkała się z ostrą krytyką Berlusconiego.
30 czerwca 2008 r., Około dwa miesiące po wyborze gabinetu Berlusconiego IV , projekt ustawy intercettazioni DDL zaproponowany przez włoskiego ministra sprawiedliwości Agelino Alfano (w) . Niemal rok później, 11 czerwca 2009 r., Projekt został zatwierdzony przez Izbę Poselską . Mija kolejny rok i 10 czerwca 2010 r. Włoski Senat przyjmuje zmienioną wersję ustawy . Po powrocie do Izby Poselskiej tekst został złożony w październiku 2011 r.
Ustawa jest kontrowersyjna.
Kontrowersje dotyczą głównie paragrafu 29 projektu, nad którym debatuje Izba Poselska.
W paragrafie określono, że każdemu, kto czuje się pokrzywdzony treścią publikacji, automatycznie przysługuje niemodyfikowalne prawo do odpowiedzi , które musi zostać opublikowane w ciągu 48 godzin w tym samym miejscu i z taką samą widocznością jak treść oryginalna, bez prawa do odmowy. wniosku. Paragraf przewiduje, że jeśli po 48 godzinach odpowiedź nie zostanie opublikowana, poszkodowany może pozwać wydawcę w postępowaniu cywilnym, który naraża się na grzywny w wysokości od około 9 500 do 12 000 euro .
9 lipca 2010 r. Włoscy dziennikarze rozpoczęli strajk przeciwko ustawie.
4 października 2011 r. Wszystkie strony Wikipedii w języku włoskim zostały przekierowane do oświadczenia potępiającego prawo.