Lista doradców regionalnych w Val-d'Oise | |
---|---|
2010 -grudzień 2015 |
Narodziny | 1970 |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Trening |
Grenoble Institute of Political Studies ( dyplom ukończenia studiów wyższych ) (1988-1992) Uniwersytet Paris-Nanterre ( dyplom studiów specjalistycznych ) (1992-1993) Instytut Studiów Politycznych w Paryżu (1994-1996) |
Zajęcia | Eseista , polityk , publicysta opiniotwórczy , asystent parlamentarny |
Pracował dla | Olivier Veran (2014 -styczeń 2016) , rada regionalna Île-de-France (2010 -grudzień 2015) , Clichy (2004) , Raymonde Le Texier (2004-2011) , Les Mureaux (1999-2002) , Pontoise (1997-1999) |
---|---|
Partia polityczna | Partia Socjalistyczna (do2016) |
Stronie internetowej | celinepina.fr |
Céline Pina , urodzona w In1970Jest politykiem , publicystą i eseistą francuskim .
Po dyplom nauk politycznych i dyplom zaawansowanych badań (DEA) w administracji publicznej w Instytucie Studiów Politycznych Grenoble , Céline Pina wyjechał do Paryża, by zrobić dyplom wyższych studiów specjalistycznych (DESS) w zarządzaniu społecznościami lokalnymi.
Po pracy w różnych władzach lokalnych , czy to w administracji, czy w gabinecie – w szczególności z burmistrzem Pontoise i Mureaux – przez siedem lat była asystentką parlamentarną w Senacie , a następnie w Zgromadzeniu Narodowym, aż do końca Styczeń 2016 r. Po dwudziestu latach działalności w Partii Socjalistycznej (PS) została po raz pierwszy wybrana w 2008 r. jako zastępca burmistrza Jouy-le-Moutier w Val-d'Oise i do 2015 r. radna regionalna dla Île-de-France . W latach 2012-2017 była zastępcą zastępcy Dominique'a Lefebvre'a .
W reakcji na ataki terrorystyczne z listopada 2015 r. i po raz pierwszy zaangażowała się w Republikańską Wiosnę , Céline Pina założyła z Fatihą Boudjahlat własny ruch stowarzyszeniowy „Viv (r) e la République”, którego celem jest zwalczanie politycznego islamizmu i obrona świeckości. W swojej pierwszej książce, Guilty Silence , potępia to, co uważa za kompromis między wybranymi urzędnikami a islamizmem.
W 2020 roku brała udział w tworzeniu przeglądu Front populaire z inicjatywy Michela Onfray i opublikowała tam kilka artykułów.