| Cromwell | |
| Autor | Wiktor Hugo |
|---|---|
| Data napisania | jesień 1827 |
| Miejsce publikacji | Paryż |
| Data wydania | Październik 1827 |
Cromwell jest kawałek teatru z Victor Hugo zakończona jesienią 1827 roku opublikowanym w grudniu.
Jest to zarówno historyczny fresk Anglii XVII th wieku i Lorda Protektora portretem Anglii, Cromwell . Cromwell ze względu na swoje nieproporcjonalne wymiary (6920 wersów) pozostaje utworem praktycznie nie do zagrania i nigdy nie został wykonany. Jest tworzony, w skróconej wersji przez Alaina Trutata , tylko plik28 czerwca 1956Przez Jean Serge w Cour Carre w Luwrze. Częste zmiany scenerii, a także dobór tematu w stosunkowo bliskiej opowieści sprawiają, że jest to m.in. przykład utworu romantycznego, radykalnie zrywającego z tradycjami klasycznymi.
Hugo w Cromwell chce pokazać historię, historię rozwijającą się na pograniczu, która nie ogranicza się już do dużej liczby przywódców, ale obejmuje teraz masy. Ten Cromwell opowiada historię potrójnej porażki, dwóch spisków, które nie doprowadziły do zabicia wielkiego człowieka, wielkiego człowieka, który nie zdołał zostać królem. Nowy i rewolucyjny teatr poprzez interwencję groteski, groteski, która jest tak samo w wydarzeniach, jak w mowie, w zderzeniu komizmu z tym, co poważne, ale przede wszystkim w uwikłaniu i odwracalności śmiechu i śmierci.
Mimo wzorowego zastosowania zasad romantycznych u Cromwella , to przedmowa do sztuki pozostała jednym z tekstów założycielskich francuskiego romantyzmu , w szczególności broniącym dramatu jako formy teatralnej. Przedmowa Cromwella to manifest wolności w teatrze. Opiera się to na trzech punktach: wykorzystaniu historii, która może rzucić światło na przeszłość i teraźniejszość, poetyckiej wielkości (przejawiającej się w wyrafinowanym stylu i poezji) oraz grotesce . Utwór spełnia te trzy kryteria; na przykład pieśni szaleńców, burleski dowcipy Rochestera, szyderstwo z władzy to groteskowe elementy Cromwella .
Spektakl ma kilka kwestii: z jednej strony odnowienie tragedii, z drugiej kwestia polityczna. Praca porusza kwestię działań politycznych i możliwości, dla postaci historycznej, działania w złożonym świecie po rewolucji.
W pewnym paradoksie, gdy celem poety jest ukazanie wielkich ruchów historii, to robi on gromadzenie szczegółów; stąd skrupulatne malowanie wszystkich bohaterów, z ich małostkowością, ich sprzecznościami, ich indywidualnymi osobliwościami, które wszystkie przyczyniają się do niepowodzenia dwóch przeciwstawnych spisków, ale połączonych z Cromwellem: fanatyzm Carra, chciwość Barebone, lekkomyślność Rochestera , Głupota Murraya czy Syndercomba.