M'zora's Cromlech
| M'zora's Cromlech | ||
.JPG) Widok stanowiska megalitycznego | ||
| Lokalizacja | ||
|---|---|---|
| Kraj | Maroko | |
| Prefektura | Tanger-Assilah | |
| Informacje kontaktowe | 35 ° 24 ′ 15 ″ północ, 5 ° 56 ′ 38 ″ zachód | |
Geolokalizacja na mapie: Maroko
| ||
M'zora cromlech jest megalitycznych pomnik znajduje się w pobliżu miejscowości Chouahed, 15 kilometrów na południowy wschód od Asilah w Maroku .
Charakterystyka
Mzora cromlech to mogiła z eliptycznej megalitycznych obudowy. Tumulus ma 58 metrów średnicy wschód-zachód i 54 metry średnicy północ-południe. W najwyższym punkcie ma 6 metrów wysokości i jest ograniczony u podstawy niewielkim murem oporowym . Wokół kopca znajduje się 167 megality o różnej wielkości. Najbardziej imponujące megality znajdują się na północ od Cromlech, ale najbardziej imponujące mają 5 metrów wysokości i znajdują się na zachód od tego miejsca. Znany jest pod nazwą el outed (pikieta w języku arabskim), terminem tym określa się również teren całego terenu. Większość megality jest oznaczona nacięciami, które kataloński archeolog Miquel Tarradell uważa za pochodzenia ludzkiego.
Cechy charakterystyczne M'zora cromlech sprawiają, że jest to wyjątkowe miejsce w Afryce Północnej .
Randki
Datowanie witryny jest problematyczne. Jednak w świetle imponujących rozmiarów konstrukcji kilku historyków i archeologów, takich jak Miquel Tarradell i Gabriel Camps , wywnioskowało, że cromlech musiał być miejscem pochówku postaci o wysokim statusie społecznym, niewątpliwie króla Maurów, którego domena rozciągał się dokładnie na północno-zachodnią ćwiartkę obecnego Maroka .
Historia
Od czasów rzymskich miejsce to kojarzyło się z różnymi legendami, z których najbardziej znana, zapisana przez Plutarcha i Strabona , uczyniła z tumulusa grobowiec olbrzyma i króla Libii Antajosa , powalonego przez półboga Herkulesa , według bardziej Grecka tradycja, dawna przekazana przez Diodora z Sycylii i Pindara . Dwaj pierwsi autorzy przywołują również wizytę na miejscu rzymskiego generała Quintusa Sertoriusa .
Plutarch w swoim „Life of Sertorius” cytuje wizytę rzymskiego generała na tym, co zostało zidentyfikowane jako cromlech z M'Zora: „On [Sertorius] zaatakował miasto Tingis [Tanger], gdzie Ascalis był uchodźcą ze swoim bracia. To właśnie tam, jak mówią Afrykanie, pochowana jest Antée. Sertorius, który nie wierzył w to, co mówili barbarzyńcy o ogromnej wielkości tego olbrzyma, otworzył swój grobowiec, w którym znalazł, jak mówią, ciało o długości sześćdziesięciu łokci [26,67 metra]. Zdumiony tak potwornymi rozmiarami, składał ofiary w ofierze, starannie zakrywał grobowiec, zwiększając w ten sposób szacunek okazywany temu olbrzymowi, i akredytował krążące o nim plotki. "
W czasach współczesnych stanowisko to wzbudziło zaciekawienie europejskich podróżników i archeologów. W XIX th wieku , w miejscu jest opisany przez wielu podróżników i geografów jak British Sir Arthur de CAPELL Brooke , Charles Tissot francuskim im Emilien Renou i Gustave Bleicher, który następnie dostarcza najbardziej kompletny opis witryny. W XX -go wieku , obszar Asilah jest pod zarządem hiszpańskim . W związku z tym został wykopany przez archeologa Cesara Luisa de Montalbana w 1935 i 1936 roku, zanim ten ostatni został uwięziony w trakcie hiszpańskiej wojny domowej , bez dostarczenia żadnego raportu archeologicznego. Wykopaliska te w znacznym stopniu uszkadzają miejsce, przecięte głębokimi wykopami, które są widoczne do dziś. Dopiero w 1950 roku , że Miquel Tarradell dostarczonych ciekawe wnioski na cromlech .
Ochrona
Dziś miejsce to znajduje się pod ochroną tangierskiego oddziału Inspektoratu Zabytków.
Bibliografia
Bibliografia
- Bokbot, Youssef, „Kromlech z Mzory, świadek megalityzmu czy symbol gigantyzmu władzy? », Przegląd Marokańskiego Towarzystwa Archeologii i Dziedzictwa, nr 4, majpaździernik 2008, str. 25–29.
- Koehler, Henry, „Les civilizations megalithiques du Maroc, l, Menhir de Mesora”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorii , 29, 1932, s. 413-420.
- Tarradell, Miquel, »El tumulo de Mezora (Marruecos)«, Archivo de Prehistoria Levantina , t. 3, 1952, s. 229-239, 1 zdj., 2 pl.