Klasztor Saint-Boniface

Klasztor Saint-Boniface
Przykładowe zdjęcie artykułu Couvent Saint-Boniface
Widok na klasztor zimą
Prezentacja
Kult katolicyzm
Rodzaj Klasztor
Rozpoczęcie budowy 1895
Koniec prac 1900
Geografia
Kraj Niemcy
Wylądować  Hesja
Miasto Fulda
Miasto Hünfeld
Informacje kontaktowe 50 ° 40 ′ 27 ″ północ, 9 ° 46 ′ 09 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Niemcy
(Zobacz sytuację na mapie: Niemcy) Klasztor Saint-Boniface

Saint-Bonifacy Convent (Bonifatiuskloster) jest katolicki klasztor założony w 1895 roku i znajduje się w Niemczech w Hünfeld w powiecie Fulda . Dziś jest domem macierzystym Środkowoeuropejskiej Prowincji Oblatów Maryi Niepokalanej, założonej przy ul21 maja 2007. Wcześniej był to scholastykat (studia filozoficzno-teologiczne) niemieckiej prowincji Oblatów Maryi Niepokalanej, zniesiony w 2007 roku.

Historyczny

Hünfeld była pierwsza fundacja w 1895 roku nowej prowincji niemieckojęzycznych Oblatów duchownego misyjnego zgromadzenia w Oblatów Maryi Niepokalanej . W świecie niemieckojęzycznym są one zwykle określane jako „oblaci z Hünfelda” ( Hünfelder Oblaten ) . Architektem jest Katedra Paderborn , Arnold Güldenpfennig . Prace zakończono w 1900 r. W klasztorze mieścił się wówczas scholastykat przyszłych oblatów przygotowujący się do studiów filozoficzno-teologicznych (ostatnie lata studiów przed święceniami ) oraz nowicjat dla najmłodszych. W szczytowym okresie swojego rozwoju klasztor liczył ponad stu uczniów i około pięćdziesięciu ojców i braci. Został powiększony w 1930 roku. Misjonarze byli przeznaczeni głównie do Afryki, Ameryki Południowej i Europy Środkowej.

W 1941 r. Reżim narodowosocjalistyczny zamknął klasztor i wydalił oblatów. Wrócili tam w 1946 roku, po wojnie. Ojciec Josef Metzler uczył tam w latach pięćdziesiątych XX wieku.

W 1971 r. Nowicjat i scholastykat zostały zamknięte z powodu kryzysu powołań, a klasztor służył do pobytów na rekolekcjach, rekolekcjach i konferencjach. W połowie lat 70-tych został tu odnowiony nowicjat w swojej organizacji, aw 1983 r. Dom rekolekcyjno-opiekuńczy dla oblatów w podeszłym wieku.

W 2003 roku zostało tam otwarte Biuro Młodzieży OMI (OMI-Jugendbüro), odpowiedzialne za koordynację pracy młodzieży z centrów Europy Środkowej. W 2007 roku była siedzibą nowej administracji Prowincji Środkowoeuropejskiej, zrzeszającej dawne prowincje Niemiec, Austrii i Czechosłowacji.

W 2012 roku klasztor przyjął biskupa emerytowanego, trzydziestu siedmiu oblatów i braci, czterech scholastyków i czterech postulantów. Jest to centrum duchowe, które przyjmuje rocznie trzynaście tysięcy rekolekcji. Ojcowie są zaangażowani w misje w parafiach, szpitalach i więzieniach oraz organizują rekolekcje w diecezji Fulda . Bracia zajmują się zadaniami materialnymi, rekolekcjami i konferencjami duchowymi.

Architektura

Klasztor został zbudowany w stylu romańskim Revival Breton . Te witraże , dzieło Agnes Mann, ilustrują życie św Bonifacego , apostoła Niemców.

Ołtarz jest nowoczesny, zgodnie z zaleceniami reformy liturgicznej z lat 70. XX wieku i znajduje się pośrodku chóru . Ambon ma kształt Volumen z dwoma uszczelkami . Na jednym z nich dostrzegamy anioła z płonącym węglem, który przypomina proroctwo Izajasza . Druga pieczęć przedstawia Eugène de Mazenod (1782-1861), założyciela zgromadzenia.

Trzy okna apsydy przedstawiają czterech ewangelistów według Apokalipsy : lwa, wołu, człowieka i orła. Środkowa przedstawia Baranka Bożego, symbolizującego Chrystusa.

W kościele konwentualnym znajdują się cztery neoromańskie ołtarze boczne, poświęcone św. Elżbiecie z Turyngii , św. Antoniemu z Padwy , św. Józefowi i św. Teresie z Avila . Znajduje się tam również relikwia Krzyża Świętego ofiarowana przez księżną Annę Heską.

Sakrament pojednania jest podana dla tych, którzy jej pragną.

W klasztorze znajduje się również prywatna kaplica, która może pomieścić 80 osób.

Linki zewnętrzne

Źródło