Wyścig dla płynności lub lotu do płynności ( (en) lot z płynnością ) w przypadku inwestycji w papiery wartościowe : to brutalny zjawisko, które występuje w okresach napięć na rynkach finansowych , na których wygaszacze i spekulantów spieszyć się sprzedać część swoich inwestycji, ponieważ boją się, że później nie będą w stanie ich szybko sprzedać. Problem niekoniecznie jest problem utraty wartości, ale specjalnie z płynnością od inwestycji .
Zjawisko to czasami występuje równolegle z lotem do jakości . Podczas gdy ucieczka w jakość dotyczy głównie baniek spekulacyjnych na rządowych papierach wartościowych i jest zjawiskiem dość rozłożonym w czasie, wyścigi o płynność są brutalne i odbywają się podczas epizodów wysokiego napięcia na rynkach.
Wyścig o płynność ogranicza się do poziomu oszczędzających dzięki funduszowi gwarancji depozytów, który umożliwia ochronę i zwrot do np. 70 000 euro we Francji, co uspokoiło grę jesienią 2008 roku.
Zarządzający funduszami, którzy ponoszą straty na części swoich inwestycji lub muszą odpowiadać na wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego , chcą sprzedać niektóre ze swoich inwestycji, powodując spadek ich cen na giełdzie : „aby sprostać zobowiązaniom umownym, w szczególności gdy wezwanie do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego jest dokonywane w gotówce, zarządzający może być zobowiązany do sprzedaży innych papierów wartościowych w swoim portfelu w drodze transakcji określanych czasami jako „sprzedaż w niebezpieczeństwie”. "
W okresach przejściowych między okresami spokoju i okresami stresu na rynkach finansowych „sednem finansowego zarażenia jest okres dostosowań w składzie portfela, który następuje szybko, ale nie natychmiast. To przegrupowanie daje pozytywne efekty sprzężenia zwrotnego, które utrzymują ruch regulacji, aż do osiągnięcia nowej równowagi. Wynikający z tego optymalny skład portfela bardzo różni się od poprzedniego: znacznie mniej zdywersyfikowany, koncentruje się na aktywach uznawanych za najbezpieczniejsze, czyli rządowych papierach wartościowych rynków benchmarkowych. Kiedy kryzys w gospodarkach wschodzących rozprzestrzenił się na rynki aktywów krajów rozwiniętych, szczyt zmienności obserwowano w obligacjach rządowych w Stanach Zjednoczonych i Europie. W rezultacie operatorzy tymczasowo przeszli na krótsze papiery wartościowe, mniej wrażliwe na ryzyko stopy procentowej, w ruchu określanym jako wyścig o płynność. "
Po osiągnięciu nowego stanu równowagi preferowanymi papierami wartościowymi do inwestycji są zatem bardziej płynne papiery wartościowe , takie jak obligacje rządowe . Przedsiębiorcom, zwłaszcza w krajach wschodzących, trudniej jest zatem finansować swoje najbardziej niepewne projekty.
Niedawnym przykładem utraty płynności jest rosyjski kryzys finansowy z 1998 r. , Podczas którego fundusz hedgingowy LTCM zbankrutował.
„To [...] ogólny kryzys wzorców wyceny, który przetoczył się przez rynki finansowe od samego początku Wrzesień 1998. Kryzys spowodował uogólnioną ucieczkę do płynności. "