Biologiczna Korytarz spłaszczony lub biologiczny Korytarz Mezoameryki (angielski, spłaszczony Korytarz biologiczna , MBC, hiszpański, Corredor biologico Mesoamericano CBM) jest ogromna korytarz biologiczny że Mezoameryki , obejmował południowo- Meksyk i większość krajów Ameryki Środkowej , łącząc kilka parków narodowych.
Korytarz ten jest nadal funkcjonalny dla ptaków i niektórych gatunków owadów, ale Canal Panama (w 1914 roku) i poprzecznie fizycznie odciąć ostatnie 77 km na Przesmyku Panamskiego , który połączony Ameryki Północnej do Ameryki Południowej. Ponad 31 milionów lat. Ten kanał dosłownie przeciął kontynent ( Amerykę ) na pół, gwałtownie przerywając to, co biolodzy nazwali wielką wymianą międzyamerykańską, która pozwoliła na powolną dywersyfikację i wzbogacenie fauny Ameryki Północnej i Południowej.
Projekt ten został oficjalnie uruchomiony w 1998 roku , z głównym celem zaoszczędzenia 106 zagrożone lub krytycznie zagrożonych gatunków .
Projekt ma na celu połączenie kilku parków narodowych , obszarów naturalnych danych krajów (parki publiczne, ostoje i tereny prywatne, które nadal charakteryzują się silną naturalnością …). Pierwszym jego źródłem był wcześniejszy plan zwany Paseo Pantera (Ścieżka Panter) zaproponowany w latach 90.
Szerzej, jej celem średnio- i długoterminowe jest ochrona ogromnej różnorodności biologicznej w Ameryce Środkowej poprzez zwalczanie zniszczenia i fragmentacji lasów i terenów podmokłych lub innych środowiskach naturalnych, które pogorszyły się w ostatnich dziesięcioleciach..
W 1997 r. Rozpoczęto realizację planu poprzez ustanowienie powiązań między obszarami chronionymi poprzez integrację czterech poziomów ochrony:
Wpisuje się również w perspektywę zrównoważonego rozwoju poprzez chęć pogodzenia działalności człowieka (poza obszarami kluczowymi iw sposób samoograniczający się w strefach buforowych), przy jednoczesnym umożliwieniu zmniejszenia fragmentacji ekologicznej , poprawy łączności eko- krajobrazowej , ekosystemów w celu promowania i wzmacniania różnorodności biologicznej oraz umożliwienia utrzymania usług ekosystemowych . Liderzy projektu mają również nadzieję na promowanie zrównoważonej produkcji ( ekoturystyka , etyczny i uczciwy handel itp.) Oraz poprawę jakości życia rdzennej i lokalnej ludności. Dzięki temu ten ostatni będzie mógł lepiej wykorzystywać, zarządzać i chronić bioróżnorodność występującą w ośmiu krajach objętych projektem.
Chodzi również o ochronę zasobów genetycznych i leków jutra, wciąż ukrytych w lasach Ameryki Środkowej, podczas gdy rolnictwo, wylesianie i nadmierna eksploatacja zasobów nadal niszczą i fragmentują siedliska naturalne, wodę, gatunki i styl życia na wsi, które zależą od ochrona gleb i zasobów naturalnych.