Cornelio Sommaruga

Funkcje
Cornelio Sommaruga

Przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża
1987 - 1999
Poprzednik	Aleksandra siana
Następca	Jakob Kellenberger
Biografia
Data urodzenia	29 grudnia 1932
Miejsce urodzenia	Heiden
Narodowość	szwajcarski
Ukończyć	Uniwersytet w Zurychu
Zawód	Dyplomata

Cornelio Sommaruga , urodzony dnia29 grudnia 1932w Rzymie jest szwajcarskim prawnikiem i dyplomatą . Przewodniczył Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża (MKCK) w latach 1987-1999, Międzynarodowemu Centrum Humanitarnego Rozminowywania - Genewa w latach 2000-2008, Fundacji na rzecz Przyszłości w Ammanie, Międzynarodowych Inicjatywach Zmian w Caux (Szwajcaria) i jest aktywny w kilku zarządach fundacji, m.in. International Cancer Foundation.

Biografia

Wczesne lata i szkolenia

Wychowany przez głęboko katolickich rodziców, przez całe życie pozostał pobożnym chrześcijaninem. Był pod silnym wpływem wczesnych lat spędzonych w Rzymie, a czas, kiedy jego ojciec reprezentował Liberię w Watykanie, niewątpliwie zainspirował jego powołanie dyplomatyczne i humanitarne. Pomimo tego silnego związku z Rzymem, ma też bliskie związki z Ticino , rodzinnym kantonem jego rodziny.

Po ukończeniu szkoły średniej we Włoszech studiował na Uniwersytecie w Zurychu , gdzie w 1957 roku uzyskał doktorat z prawa .

Profesjonalna kariera

Od 1957 do 1959 Cornelio Sommaruga pracował przez dwa lata w sektorze bankowym w Zurychu .
W 1960 wstąpił do szwajcarskiego korpusu dyplomatycznego.
Od 1960 do 1973 sprawował kolejno stanowiska w Hadze , Kolonii , Rzymie i wreszcie w Genewie , gdzie był wiceprzewodniczącym delegacji szwajcarskiej do Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD), Układu ogólnego w sprawie ceł i handlu (GATT) oraz Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UN/ECE), okres, w którym potwierdzane są jego umiejętności jako dyplomata i negocjator.
Od 1973 do 1975 był asystentem sekretarza generalnego EFTA w Genewie .
W latach 1976-1983 był członkiem zarządu Federalnego Urzędu ds. Zewnętrznych Spraw Gospodarczych w Bernie , najpierw jako minister pełnomocny, następnie od 1977 jako ambasador, a od 1980 jako delegat ambasadora ds. umów handlowych.
W latach 1984-1987 był sekretarzem stanu ds. zewnętrznych spraw gospodarczych.
W latach 1987-1999 został mianowany przewodniczącym Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża (ICRC), organizacji, która kieruje i koordynuje około 186 stowarzyszeń Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca , na którym to stanowisku zastąpił Alexandre'a Haya ( w) . Podczas jego kadencji budżet i działalność międzynarodowa MKCK znacznie się zwiększyły. Utrzymuje neutralność MKCK, utrzymując bliskie kontakty ze wszystkimi rządami państw sygnatariuszy konwencji genewskich . Jedną z jego godnych uwagi inicjatyw było zaproponowanie w 1992 r. „przyjęcia dodatkowego emblematu , wolnego od jakichkolwiek konotacji narodowych, politycznych lub religijnych, który byłby udostępniony państwom i stowarzyszeniom narodowym, które nie mogą przyjąć tego emblematu . istniejące emblematy. „Chodziło o przyznanie w szczególności zastrzeżenia sformułowanego w 1949 r. przez państwo Izrael, które nie rozpoznało siebie ani w krzyżu, ani w półksiężycu, bez popadania w proliferację emblematów, które mogłyby sprawić, że utraciłyby one swoją skuteczność nawet do czasu”. do ich neutralności. Po piętnastu latach negocjacji, ten punkt został ostatecznie przyjęty jako Czerwonego Kryształu na 29 XX Międzynarodowej Konferencji Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca 2021 czerwca 2006 w Genewie.
Po odejściu ze służby dyplomatycznej Cornelio Sommaruga przez cztery lata przewodniczył Szwajcarskiej Fundacji Inicjatywy Zmian, a następnie w kwiecień 2002został członkiem założycielem i pierwszym prezesem Initiatives of International Change . Na tym stanowisku mógł wspierać inicjatywy pokojowe i pojednawcze w regionie Wielkich Jezior Afrykańskich i Sierra Leone . Przez cały ten okres pracował w kilku radach charytatywnych i korporacyjnych.

Rodzina

Cornelio Sommaruga poślubił Ornellę Marzorati w 1957 roku i mieli sześcioro dzieci, w tym Carlo Sommaruga . Pomimo wysokich obowiązków, Cornelio Sommaruga zawsze utrzymywał bardzo silne więzi rodzinne ze swoją rodziną; w szczególności zachowywali rytuał corocznych zjazdów rodzinnych o tej samej porze każdego roku, gromadząc sześcioro dzieci i szesnastu wnucząt. Cornelio Sommaruga promował silne rodzinne wartości społeczne w swojej rodzinie, a także w instytucjach, w których pracował.

Nagrody

1977-1978: Przewodniczący 32 th sesja Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz Europy Narodów Zjednoczonych (UN / ECE)
1982-1984: współprzewodniczący Commissione consultativa culturee italo-svizzera
1985: doktorat honoris causa nauk politycznych na Uniwersytecie we Fryburgu
1985: doktorat honoris causa stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Minho, Braga, Portugalia
1991: doktorat honoris causa Uniwersytetu Bolońskiego
1992: doktorat honoris causa Uniwersytetu Nice-Sophia Antipolis
1992: doktorat honoris causa Uniwersytetu w Seulu
1995: Nagroda Prezydenta Uniwersytetu w Tel Awiwie
1995: Nagroda Fundacji Stulecia, BSI
1996: nagroda szwajcarskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Praw Człowieka
1996: Nagroda Josefa Krainera, Graz
1997: doktorat honoris causa Uniwersytetu Genewskiego
1998: Kultura, kanton Bazylei-Kraju
2001: Nagroda Północ-Południe Rady Europy
2003: Szwajcarska osobowość najpopularniejsza wśród zagranicznych dziennikarzy, Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej w Szwajcarii
2003: Nagroda Fondation D r . I Brandenberger
2003: D r . Nagroda im. Jeana Mayera za globalne obywatelstwo , Tufts University, Boston
2009: Medal Henry-Dunant przyznany przez Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
2011: Nagroda Marcela-Rudloffa za tolerancję

Bibliografia

Zeznanie Cornelio Sommarugi przed Centre d'études catholique de Genève 19 listopada 2012 r. http://www.gichd.org/fileadmin/pdf/other_languages/french/About_GICHD/Staff/Staff_Statements_Articles/SOC- 121119-Centrum-Katolicki-Genewa-fr.pdf
Artykuł w L'Hebdo „Polityka: Portret rodziny zaangażowanej”, przez Klemensa Burge, 10.06.2010 http://www.carlosommaruga.ch/politique-portrait-dune-famille-engagee/
Cornelio Sommaruga, „Jedność i wielość emblematów”, Międzynarodowy Przegląd Czerwonego Krzyża , nr 796, lipiec-sierpień 1992, s. 347-352, cyt. François Bugnion w Croix rouge, croissant rouge, cristal rouge , ICRC, maj 2007, s.37 [1]
François Bugnion, Czerwony Krzyż, Czerwony Półksiężyc, Czerwony Kryształ , MKCK, maj 2007, s. 60 [2]
http://www.presclub.ch/doc/press_release_CAUX-FR_Sahnoun.pdf
Działalność inicjatywy Great Lakes of Change rozwinęła się pod mandatem Cornelio Sommarugi http://www.fr.iofc.org/projets/grandslacs/h historique
http://cauxforum.net/sites/all/files/CFHS_2009_Welcome_Sommaruga.pdf
" Sommaruga: portret zaangażowanej rodziny ", L'Hebdo ,7 października 2010( przeczytaj online ).

Źródła

Książki

MKCK, serce i rozum , wywiad z Cornelio Sommaruga, Massimo Lorenzi, Favre, Lozanna, 1998
Odważny pokój — śmiałość pojednawców ; teksty zebrane przez Richarda Werly'ego i François d'Alençon, zob. krzyżowy wywiad z Cornelio Sommaruga i Mohamedem Sahnounem, przeprowadzony przez François d'Alançon i Richarda Wehrly'ego, Éditions Autrement, Paryż, 2011

Strony internetowe

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Notatki w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Baza danych elit szwajcarskich • Słownik historyczny Szwajcarii • Archiwum Munzingera