Komisja Informacji Publicznej
| Fundacja | 1917 |
|---|---|
| Rozpuszczenie | 1919 |
| Rodzaj | Niezależna agencja rządu Stanów Zjednoczonych |
|---|---|
| Siedzenie | Waszyngton |
| Kraj | Stany Zjednoczone |
Komisja Informacji Publicznej ( CPI ), zwany także komisja Creel po dziennikarza, który go na czele ( George Creel (PL) , 1876-1953), to Komisja powołała w 1917 roku na najwyższym szczeblu państwa. Amerykanina, w aby przekonać amerykańską opinię publiczną do poparcia wysiłku wojennego.
Najbardziej znanym przykładem kreacji komisji Creel jest plakat Wuja Sama z hasłem „ Chcę cię dla US Army ” .
Powstanie komisji wyznacza punkt zwrotny w sposobie komunikowania się państw. W szczególności wykorzystuje podejście marketingu społecznego, które zostało następnie zakwalifikowane jako „ tittytainment ”.
Komisja zakończyła swoją działalność na początku 1919 r., zanim została rozwiązana w dniu 30 czerwca tego samego roku.
Komisja, kierowana przez dziennikarza ( George Creel (en) , 1876-1953), została powołana przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Thomasa Woodrowa Wilsona z14 kwietnia 1917.
Ma w swoich szeregach dziennikarzy, ilustratorów i specjalistów od public relations . To stworzenie realnej strategii komunikacyjnej opartej na dystrybucji ulotek, filmów, plakatów, bajek (kanały, które dziś sklasyfikowalibyśmy w komunikacji medialnej w marketingu ), a także imponującej ilości komunikatów prasowych.prasa, przetłumaczona na kilka języków bo komisja miała biura za granicą.
Komisja tworzy ponad dwadzieścia biur i „oddziałów”, z 9 oddziałami za granicą. Wśród dywizji jedne są odpowiedzialne za działania na terytorium Ameryki, inne biorą na cel resztę świata. Wśród nich możemy wymienić:
Operacja „ czterech minut ” jest jednym z największych sukcesów komisji Creel. Celem tej operacji jest zgromadzenie jak największej liczby wolontariuszy, generalnie osobistości bardzo zaangażowanych w swoją społeczność, którzy muszą następnie nagle wstać podczas publicznych spotkań (takich jak w kościele podczas mszy, w teatrach lub kinach), aby wygłosić przemówienie lub wiersz oparty na poglądach bronionych przez rząd na potrzebę pójścia na wojnę. Do tej operacji rekrutowane są dziesiątki tysięcy osób.
Wojna się skończyła, politycy na jakiś czas porzucili to niesamowite narzędzie propagandy, które stworzyli. Prywatne firmy uczą się lekcji i po raz pierwszy szukają „ public relations ”.
Ten plakat " Zniszcz tego szalonego brutala " , można porównać do koncepcji " tittytainment " , opracowanej w latach 90. przez demokratę Zbigniewa Brzezińskiego , członka Komisji Trójstronnej i byłego doradcy prezydenta Stanów Zjednoczonych Jimmy'ego Cartera , podczas zakończenie pierwszego Forum Stanu Świata w 1995 roku w hotelu Fairmont w San Francisco .