Sąsiedztwa Komitet lub sąsiedztwa Odsetki Komitet (CIQ), Stowarzyszenie mieszkańców , a odsetki Komitet Lokalny (CIL) w Francji , czy komitet obywatelski w Quebecu , jest stowarzyszeniem non-profit , służąc jako interlokutora między mieszkańcami o dzielnicy oraz lokalnych, wybranych przedstawicieli.
Ich obszar działania nie dotyczy obrony partykularnych interesów, ale zagadnień interesu ogólnego: dróg , ruchu, czystości, sąsiedztwa itp.
Ich organizacja, rola i działania mogą się różnić w zależności od dzielnicy lub miasta. Przyczyniają się w szczególności do kwestii demokracji uczestniczącej i mogą odgrywać polityczną rolę popytu, propozycji i działania. Niekiedy są to także miejsca powszechnej edukacji, proponujące udział obywateli w opracowywaniu decyzji, które ich dotyczą.
Są to miejsca eksperymentowania z formami lub składkami na rzecz odnowy demokracji w czasie, gdy w niektórych wyborach większość głosów wstrzymuje się od głosu .
Komitety sąsiedzkie nie istnieją systematycznie we wszystkich miastach Francji . Z drugiej strony ich nazwa może się różnić w zależności od miasta. Nazywa się je na przykład:
Komitety okręgowe pochodzą z końca XIX wieku, najstarszy to powiat Saint Barnabé , utworzony w 1886 roku.
W RoubaixKomitety sąsiedzkie w Roubaix utworzone około 1970 r. Również zainicjowały zawody mieszkańców, w tym stałych mieszkańców odpowiedzialnych za kierowanie stowarzyszeniem i tworzenie (lub koordynowanie) działań. Są dotowane przez fundusz „Les Means Propres aux Habitants” (finansowany przez miasto Roubaix i region Nord-Pas-de-Calais) i żądają różnych środków publicznych. Jako stowarzyszenie znane jako Komitet Sąsiedztwa w Roubaix możemy przytoczyć:
Komitety sąsiedzkie Roubaix zostały zebrane przez stowarzyszenie o nazwie Association Inter-quartier de Roubaix (AIR).
Powiązania między komisjamiKomitety sąsiedzkie są czasami grupowane w federacje i konfederacje. Na przykład Generalna Konfederacja Okręgowych Komitetów Interesów w Marsylii i okolicznych gminach zrzesza 19 federacji, składających się z 260 komitetów, w sumie ponad 110 000 członków, w tym 5500 administratorów.
CARNACQ (Krajowy Carrefour Stowarzyszeń Mieszkańców i Komitetów Sąsiedzkich), założony w 1976 roku przez stowarzyszenia sąsiedzkie Grenoble, Lyonu, Marsylii i Paryża, zrzesza związki, federację stowarzyszeń lub komitety sąsiedzkie rozrzucone na terytorium Francji w celu omówienia miejsce mieszkańców w lokalnej demokracji i łączenie ich doświadczeń.
W Quebecu nazywane są komitetami obywatelskimi .
W prawie każdej wiosce i dzielnicy miasta komitety sąsiedzkie nazywane są w Hiszpanii Stowarzyszeniami Sąsiadów , Asociación de vecinos (es) (AAVV) . Bojownicy określają się jako działający w ramach „ ruchu lokalnego ”. Ich obszarem działania może być miasto, dzielnica, osiedle lub inna forma urbanistyczna. Mają one na celu poprawę jakości życia, czy to w planowaniu miasta, edukacji, mobilności, transporcie, zdrowiu, ochronie środowiska, wolnościach społecznych itp. Ten lokalny ruch został uznany za ważną część walki z dyktaturą Franco od 1968 roku.
Te stowarzyszenia hiszpańskich sąsiadów zjednoczyły się w konfederacjach regionalnych, a następnie w Krajowym Związku Konfederacji Regionalnych (UECAV), aby pracować nad prawem obowiązującym w tym kraju.
Mają istnieje od końca XIX th wieku w Marsylii i Lyonie, a czasami mają bardzo silne uznanie mieszkańców i legitymacji vis-a-vis lokalnych polityków. Ich pojawienie się jest często spontaniczne i związane z wymaganiami w zakresie obiektów publicznych lub kontestacją zmian urbanistycznych, ale może również wywodzić się z grup rekreacyjnych.
W przypadku Marsylii, dzielnic miasta, które są w większości starymi wioskami, te Komitety Sąsiedzkie umożliwiły dzielnicom zachowanie minimum niezależności i są jednym z czynników, które zachowały intensywne życie sąsiedzkie w tym regionie.
Miejskie walki o przyzwoite warunki mieszkaniowe leżą u podstaw Komitetów Sąsiedzkich Roubaix. Ten unionizm, który ma różne formy i ma różne pochodzenie na całym świecie, wynika z walki katolickich ruchów społecznych przeciwko niezdrowym mieszkaniom w kurierach. Narodziny w Roubaix w 1943 r. Pierwszego Międzybranżowego Komitetu Mieszkaniowego (CIL), u zarania 1% pracodawców, przyspieszyły zaangażowanie działaczy YCW i ACO na rzecz tego poważnego problemu społecznego. W szczególności Powszechne Stowarzyszenia Rodzinne (APF) były inicjatorami lokalnej formy związkowców środowiska życia, które postawiły mieszkańca w centrum walki o poprawę warunków życia w jego gospodarstwie domowym (obliczenia korygowanych płaszczyzn ustawy z 1948 r.) . Kobiety odegrały wiodącą rolę w Roubaix, zwłaszcza te, których status społeczny „matki pozostającej w domu” uniemożliwiał dostęp do tradycyjnych form związkowców robotniczych. Konferencja na temat Courées z 1969 roku i utworzenie Atelier Populaire d'Urbanisme de l'Alma-Gare (APU) stanowi lokalne apogeum ruchu miejskich walk. To właśnie w dzielnicy Alma pojawi się nowa forma konsultacji mieszkańców. Koncentrując się na „sąsiedztwie” i stopniowo wychodząc poza ścisłe zapotrzebowanie na godziwe mieszkania, domaga się od państwa środków na poprawę warunków życia codziennego (sprzęt, mieszkańcy pracowników socjalnych itp.). Niektórzy maoiści dołączą do wczesnych aktywistów i młodych lokalnych kierowników APF, która stała się Confédération Syndicale du Cadre de Vie (CSCV). Przygoda APU Alma-Gare będzie miała wymiar międzynarodowy do tego stopnia, że zostanie zaprezentowana wśród „obcych” doświadczeń podczas skrzyżowania „Życie sąsiedzkie i rozwój życia zrzeszającego”, które odbyło się w Roubaix 2 czerwca 1979 r. akt urodzenia komitetów sąsiedzkich. Należy zauważyć, że Komitety Sąsiedzkie stały się powszechne w dzielnicach robotniczych, kiedy pierwsze tego typu stowarzyszenia narodziły się na tej żyznej wojowniczej ziemi od 1977 roku. Impuls ten, dotychczas bezprecedensowy, pomimo „działalności” socjalistycznej gminy w Roubaix od 1912 r. praca młodego burmistrza Pierre'a PROUVOSTA i jego zastępcy ds. życia sąsiedzkiego: Marca VANDEWYNCKELE
Instytucje stworzyły ustawę z 27 lutego 2002 r., Zwaną ustawą Vaillanta, narzucającą tworzenie, w gminach liczących 80 000 mieszkańców lub więcej, rad sąsiedzkich posiadających regulowane statuty.