Kohorta miejska

W rzymskiej starożytności , gdy miejskie kohorty ( łaciński : Cohors Urbana ) zakładamy potrójną rolę: szpaler dla miasta Rzym , straży miejskiej, a także siły militarnej. Są używane głównie do utrzymania porządku w dużych miastach, takich jak Rzym, jeśli to konieczne, a także mogą walczyć w obronie miasta; są uzbrojeni i wyszkoleni jak legioniści.

Chronologia

August stworzył kohorty miejskie w Rzymie w 13 rpne. AD , jest ich trzech, ponumerowanych od X do XII, a każdy z nich ma po pięćset ludzi. Dwa pozostałe kohorty miejskie są odłączane w większości miast na Zachodzie, ja ponownie w Kartaginie , w XIII th w Lugdunum .

Organizacja

Hierarchia mężczyzn, mniej znana ze względu na luki w dokumentacji, wydaje się wzorowana na hierarchii pretorium. Każdą kohortą dowodzi trybun wojskowy , przeważnie specjalista od służb miejskich przechodzący przez trybunał czuwania; otrzyma wtedy awans, stając się trybunem pretorianów. Pod trybunem, na początku stuleci, umieszczono sześciu setników, którzy na ogół służyli jako uczniowie w setnikach legionowych i centurionach czuwających; pewna liczba tych miejskich centurionów wyłaniała się z evocati Augusti . Podoficerowie ( główni ) są mniej więcej tacy sami jak w armii liniowej. Jak w tym drugim, są one podzielone na dwie grupy, niektóre oddelegowany do prefekta miasta, z których tworzą officium , inni pracujących w tym samym podmiocie.

Zorganizowane na wzór kohort pretoriańskich, ale bez kontyngentu kawalerii, kohorty miejskie liczyły 1000 ludzi na kohortę, a nawet 1500 przed Witeliuszem . Jednak ta ocena jest kwestionowana przez Le Boheca, który uważa, że ​​takie liczby nie mieszczą się w obozie pretorianów, i uważa, że ​​kohorta pretorianów lub miejska liczyła najwyżej 500 mężczyzn. Służba prawnicza trwa dwadzieścia lat, ale państwo może zwolnić żołnierza przed upływem tego terminu.

Rekrutacja urbaniciani wydaje się zbliżona do rekrutacji pretorianów . Biorąc pod uwagę pochodzenie społeczne, powiązania z miejskimi plebsami muszą być bardzo bliskie i są rekrutowani w ich mieście. Dlatego trudno przyznać, że zadanie stłumienia ruchów tłumu zostało im powierzone. Sporadycznie, bez wątpienia; systematycznie jest to mało prawdopodobne. Dlatego odgrywali rolę policji w ograniczaniu przestępczości szalejącej na ulicach Rzymu. Od czasu do czasu brali udział w bitwie, ale zamiast tego pełnili honorową rolę w armii rzymskiej .

Uwagi i odniesienia

  1. Yann Le Bohec , Armia rzymska w zamęcie : nowe podejście do kryzysu „” III wieku , Monako, Éditions du Rocher, wyd.  " Sztuka wojny ",2009, 320  s. ( ISBN  978-2-268-06785-8 ), s.  24-25
  2. (w) Paul Little , General History of the Roman Empire , Paryż, Seuil , wyd.  "Punkty / Histoire" ( N O  36)1974, 248  str. ( ISBN  978-2-020-02677-2 ) , str.  180

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne