Do duchownych Regularne wyznaczyć kilka instytutów życia konsekrowanego zebranie księży katolickich według poszczególnych konstytucjach zakonnych . Oni żyją w społecznościach i pewnych uroczystych ślubów odbioru, inni proste ślubów .
Indywidualnie lub w grupach, które nie reprezentują całości ich odpowiednich zakonów lub instytutów, nazywa się ich „ zwykłymi duchownymi ” lub „ zwykłymi duchownymi ”.
Ani mnisi ani kanoników regularnych lub żebracy , oni zainaugurować XVI th wieku nowy rodzaj zaangażowania w Kościele katolickim , łącząc życie religijne do bardzo aktywnego życia apostolskiego: duszpasterstwo, edukację młodzieży, intelektualnego i misyjnego , dzieła duchowej i cielesnej miłosierdzia. Chociaż instytuty te w dużej mierze składają się z kapłanów (duchownych), nie wyklucza się obecności członków niebędących kapłanami (zwanych „braćmi”).
Zamówienia te mają historyczną rozróżnienie po wszystkim założona w Włoszech w XVI th wieku - a najbardziej w Rzymie to samo - nawet jeśli twórca nie jest koniecznie włoski.
Kanonicznie uznane zakony duchownych stałych to: