Claude Romain Lauze de Perret | |
Claude Romain Lauze de Perret, szlachetna ceramika z Apt, z warsztatów Veuve Arnoux | |
Funkcje | |
---|---|
Członek Zgromadzenia Ustawodawczego i Konwentu Krajowego | |
1791 - | |
Rząd | rewolucja Francuska |
Grupa polityczna | Żyrondin |
Biografia | |
Data urodzenia | 28 lutego 1747w Apt |
Data zgonu | 31 października 1793w Paryżu (w wieku 46 lat) |
Rezydencja | Bouches-du-Rhône |
Claude Romain Lauze de Perret , urodzony w Apt ( Vaucluse ), on28 lutego 1747, zgilotynowany w Paryżu , dnia31 października 1793, członek Bouches-du-Rhône w Zgromadzeniu Ustawodawczym i Konwencie Krajowym .
Należał do rodziny szlacheckiej pochodzącej z Sewennów , posiadającej Château de Perret niedaleko Saint-Étienne-Vallée-Française . Jego dziadek, również Claude Romain, był doradcą króla i syndyka Saint-Étienne. Pozostał bardzo przywiązany do tej wioski, ponieważ poślubił jej mieszkańca, a akt notarialny z 1780 r. określa go nawet jako mieszkańca tej miejscowości Sewennów.
W Apt jego miejsce urodzenia znajduje się przy rue de la Merlière i na rogu rue Saint-Georges. Pracował tam jej ojciec po wykupieniu jej stanowiska kontrolera solniska. Jeśli chodzi o niego, wykonywał zawód prawnika, jednocześnie zarządzając swoimi majątkami rolnymi. Jego rodzina posiadała trzy domy, ziemię w Valcroissant na płaskowyżu Claparèdes oraz w Sivergues de la Bastide de Chaix, która kontrolowała dużą posiadłość. Cała ta nieruchomość została oszacowana na 6600 funtów.
Na początku rewolucji był promotorem „Towarzystwa Przyjaciół Wolności”, które zasiadało w refektarzu dawnego seminarium duchownego. Najbardziej aktywny członek, w 1790 , odwołał, za oszustwo, wybór Sieur Divignot na sędziego pokoju.
ten 4 września 1791Został wybrany poseł z Delta Rodanu do Zgromadzenia Ustawodawczego , dziewiąty z dziesięciu, a7 września 1792, ponownie wybrany, przez ten sam wydział, na Konwent Narodowy , dziesiąty z jedenastu, gdzie zasiadał na ławkach z sympatią żyrondynów . ten9 stycznia 1793został członkiem Komitetu Bezpieczeństwa Ogólnego , którego skład wzbudził największe protesty Montagnardów .
Podczas procesu Ludwika XVI głosował za winą króla, za zatwierdzeniem wyroku ludu, za uwięzieniem w czasie wojny i wygnaniem w pokoju oraz za odroczeniem. Przeciwnik Góry, często walczył na trybunie, domagając się w szczególności, aby Danton odpowiadał przed państwem belgijskim , a nawet posunął się do wyciągnięcia miecza przeciwko swoim kolegom w Górze, podczas gorącej sesji11 kwietnia 1793. Poproszony o wyjaśnienie, woła:
„Od czasu otwarcia Konwencji walczę z hordą łajdaków, którzy pracują na rzecz niszczenia własności publicznej. "
ten 11 kwietnia 1793, podczas sesji sejmowej zasiał zgorszenie, dobywając miecza i grożąc Maratowi i jego przyjaciołom. 13 kwietnia był nieobecny w głosowaniu za oskarżeniem Marata, ale oświadczył, że gdyby był obecny, głosowałby za tym aktem oskarżenia, a 28 maja głosował za sprawozdaniem z dekretu, który złamał Komisję dwunastej dzień wcześniej.
Uciekł przed proskrypcją, która uderzyła jego przyjaciół z Girondin, 2 czerwca 1793. W lipcu Barbaroux , uchodźca z Caen , przekazał Charlotte Corday paczkę i list polecający jej przyjaciela Lauze de Perret. Jej córki wytyczyły dla tego prowincjała drogę do domu Jeana-Paula Marata.
ten 14 lipca 1793 r.na podstawie raportu Chabota , w imieniu Komitetu Bezpieczeństwa Ogólnego , Konwencja, po długim przesłuchiwaniu Lauze de Perret, wydała następujący dekret i uwięziła go w opactwie :
„Konwencja dekretuje, że Lauze-Deperret zostaje aresztowany jako oskarżony o współudział w zabójstwie popełnionym na osobie Marata i nakazuje, aby trybunał rewolucyjny natychmiast zbadał sprawę zabójstwa Marata i jego wspólników. "
Jednak początkowo udało mu się zakwestionować oskarżenia byłego kapucyna Chabota i został zwolniony. Ale redaktor podpisanego przez 73 Konwencję protestu przeciwko przemocy, jakiej doznali proskrybowani2 czerwca, ponownie martwił się o swój związek z Charlotte Corday i został aresztowany.
W więzieniu odnalazł Antoine'a Barnave'a i Madame Roland, do których salonu uczęszczał. Postawiony przed Trybunałem Rewolucyjnym , od 3 do 9 Brumaire ( 24 do30 października 1793), wraz z 21 innymi Girondinami , został zgilotynowany w dniu31 października 1793z nimi. Ale Adélaïde i Françoise (znana jako Francette) Lauze de Perret otrzymali w dniu 10 Frimaire II roku z Konwencji ulgę w wysokości 1500 funtów.
Następnie jego syn i wnuczka opublikowali kilka pism w obronie jego pamięci.
Podczas obchodów stulecia Rewolucji w 1889 r. gmina Apt nadała swoją nazwę Cours Lauze de Perret, położonej między Ogrodem Publicznym a Porte de Saignon.