Claude Ignace Francois Michaud

Claude Ignace Francois Michaud
Claude Ignace Francois Michaud
Narodziny 28 października 1751
Chaux-Neuve ( Doubs )
Śmierć 19 września 1835(w wieku 83 lat)
Luzancy ( Seine-et-Marne )
Pochodzenie Francja
Uzbrojony piechota
Stopień dywizja generalna
Lata służby 1780 - 1814
Nagrody Wielki oficer Legii Honorowej,
hrabia cesarskiego
rycerza Saint-Louis
Daniny name wyryte na Łuku Triumfalnego , 13 th  kolumny.
Rodzina Rodzina Michaud

Claude Ignace François Michaud , urodzony dnia28 października 1751w Chaux-Neuve w Doubs i zmarł dalej19 września 1835w Luzancy ( Seine-et-Marne ) jest francuskim generałem rewolucji i imperium .

Biografia

Start przewoźnika

Urodził się w 28 października 1751w Chaux-Neuve , w górach Haut-Doubs , trzynaste dziecko Claude François Michaud, notariusza i tabellion seigneuries w Châtelblanc i Chaux-Neuve oraz Marie Françoise Pagnier.

Zaręczony 10 września 1780w pułku chasseurs à cheval de Gévaudan , po poświęceniu czasu , porzucił służbę i wrócił do ojczyzny, gdzie w lipcu 1789 r. został mianowany komendantem gwardii narodowej . Z wyróżnieniem przeprowadził kampanie 1792 i 1793 dla Armii Renu .

W uznaniu zasług, Konwencja Krajowa awansował go na generała brygady w19 maja 1793, Następnie głównym ogólnie na22 wrześnianastępujący. Na początku 1794 r. Michaud został tymczasowo mianowany generałem naczelnym armii Renu. Był to czas, kiedy terror i niepewność co do przyszłości powstrzymywały wielu żołnierzy przed dowództwem. Marszałek Gouvion-St-Cyr namalował go w swoich Wspomnieniach, co jest bardzo niezwykłe i bardzo prawdziwe. Obejmując urząd, Michaud napisał do komitetu, że nie wierzy, by w tych okolicznościach mógł dowodzić armią.

Ponówił to wyznanie dnia 2 marca 1794 ; według niego, jego armia liczyła w tym czasie tylko 30 923 żołnierzy. Poprosił o plan operacji; komisja napisała do niego: „Weź za podstawę ciągłe nękanie wroga; odsuńcie go od naszych domów, abyście mogli żyć jego kosztem. Zawsze miej do dyspozycji dwa lub trzy korpusy liczące od 15 do 18 000 ludzi, gotowe do marszu na punkty ataku. Staraj się zachować dobrą harmonię z kantonami Szwajcarii. ” . Minuta jest w rękach Carnota . Plik23 maja 1794, był atakowany przez cały czas. Chociaż odnosił sukcesy po prawej stronie, którą dowodził Desaix , armia Mozeli poniosła porażki, był zmuszony opuścić pozycję Spirebacka i zająć wyżyny przed twierdzą Landau . Plik28 majajego lewica została zmuszona i następnego dnia napisał do komitetu: „ Armia Renu jest zbyt słaba, a jej pozycja jest najbardziej krytyczna”. Nie mogę sprzeciwić się zjednoczeniu Austriaków i Prusaków. Wyślij mi pomoc. ” . Plik8 czerwca, ogłasza komitetowi, że zgodnie z jego rozkazami aresztował generałów Delmasa i Laubadère'a , którzy są w drodze do Paryża. Plik13 lipcaMichaud, w porozumieniu z armią Mozeli, zaatakował Prusaków, którzy okupowali Księstwo Deux-Ponts na całej linii . Platzberg  (de) , wysoka góra, na której osiadła, została przeprowadzona z bagnetem. Zostali również wyparci z innych pozycji, pozostawiając dziewięć dział artylerii. Po tych sukcesach Michaud wrócił do Speyer i Neustadt an der Weinstraße .

Plik 9 sierpniaarmia Mozeli wkroczyła do Trewiru . Ogólne Wurmser wziąwszy dowództwo armii austriackiej, dla których nowe posiłki dotarliśmy, Michaud poczyniła niewielkie postępy; lecz po korzyściach, jakie uzyskały armie północy i Sambre-et-Meuse , operował dalej13 październikapołączenie z armią Mozeli; 19 i22 październikawszedł do Worms , Alzey i Oppenheim . Kilka dni później, gdy Komitet Bezpieczeństwa Publicznego zdecydował, że będzie on odpowiedzialny za kierowanie zarówno oblężeniami Mannheim, jak i Moguncji , napisał, aby zaprotestować przeciwko temu porozumieniu, które, jak powiedział, wymaga tego, co było ponad jego mocnymi stronami. Plik12 listopadazajmował wysokość w Mombachu . Komisja odpowiedziała dalej14 listopada : „Chwaląc twoją odwagę, komisja uważa, że ​​nie masz do siebie wystarczającego zaufania. Rozkazuje ci zająć Mainz i przyczółek Mannheim ”. Plik25 grudniagenerał napisał do komisji: „ Fort nad Renem w Mannheim jest w naszej mocy, wróg skapitulował po czternastu godzinach bombardowania” .

Zrezygnowawszy jakiś czas później z naczelnego dowództwa, zachował jedynie dywizję, z którą wszedł do Holandii w styczniu 1795 r. I zajął Flushing i Middelburg w Zelandii. Zmuszony do opuszczenia wojska w kwietniu z powodu złamanej nogi, został zastąpiony przez MEBERa, który natychmiast przekazał dowództwo nad Flandrią Wschodnią i Flandrią Holenderską i wysłał na Konwent energiczne przemówienie, w którym pogratulował jej zwycięstwa, które właśnie odniosła. przeciwko La Queue de Robespierre w dniach 20, 21 i22 maja. Powołany w 1798 dowódca 13 -tego  Wydziału, włożył oblężona i wykonane militarnie zajmują miast do Rieux , ceramiką i Allaire , w Wielkiej Brytanii , aby dały się o azyl do morderców. W lipcu 1799 został mianowany tymczasowym generałem Armii Anglii .

Pod konsulatem i imperium

Michaud przeprowadził kampanię roku IX (1801) we Włoszech , gdzie dowodził tylną strażą armii pod rozkazami generała Brune'a i wyróżniał się na przejściach Adige i Mincio . W 1801 roku Henri Beyle Stendhal został mianowany adiutantem generała Michauda na polecenie swojego rodaka i wieloletniego przyjaciela Martiala Daru , brata Pierre'a Daru , ministra administracji wojennej . Później, na czele awangardy, wspierał upartą walkę między Citadellą a Castel-Franco , ścigał wroga aż do Salva Rosa i wziął 800 jeńców. W czasie pokoju został mianowany generalnym inspektorem piechoty, w 1804 r. Dowódcą Legii Honorowej , a we wrześniu 1805 r . Objął stanowisko naczelnego dowódcy wojsk francuskich w Holandii, zastępując generała Marmonta . Powołany w 1806 r. Na stanowisko gubernatora miast hanzeatyckich, maszerował dalej7 maja 1809przeciwko majorowi Ferdynandowi von Schillowi i zmusił go do ucieczki. Generał Michaud zachował to stanowisko do 1813 roku .

Upadek Imperium i śmierć

W 1814 roku został mianowany kawalerem Saint-Louis , Wielki Oficer Legii Honorowej i inspektor generalny 15 th  Division. Od czasu odwołania armii przestała być wpisywana na listę czynnych generałów; przeszedł na emeryturę do Luzancy , niedaleko La Ferté-sous-Jouarre i objął urząd burmistrza tej gminy od 1817 do 1824 roku. Zmarł dnia19 września 1835, w wieku 83 lat. M. Bouchon, ówczesny kapitan artylerii, wygłosił przemówienie przy jego grobie. „Generał Michaud” - powiedział marszałek Saint-Cyr w swojej pracy nad kampaniami armii Renu - „był szczerym patriotą, jednym z najlepszych Francuzów, jakich znałem. Mianowany na dowódcę armii Renu, przyjął to wybitne stanowisko tylko z posłuszeństwa i jako ofiary, której jego oddanie ojczyźnie nie pozwalało mu uparcie odmawiać. Pod jego dowództwem Armia Renu miała jedną z najlepszych kampanii. Rząd zażądał od niego jedynie zachowania Landau; ale to zadanie nie było dla niego wystarczające; jej sukcesy były równie wspaniałe, jak w przypadku innych armii, które otrzymały wszelką pomoc ” .

Imię generała Michaud jest wyryte na jednym z filarów Łuku Triumfalnego, obok filarów marszałka Gouviona Saint-Cyr i marszałka Neya.

Western fort Buis , o ufortyfikowane miejsce w Besançon , nosi jego imię.

Korespondencja od generała Michauda przechowywana jest w Archiwum Narodowym pod numerem 293AP.

Chronologia

Uwagi i odniesienia

  1. Archiwa Narodowe

Źródło

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne