Klasa Wakatake
| Klasa Wakatake | ||||||||
 Wakatake 1920 | ||||||||
| Charakterystyka techniczna | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rodzaj | Niszczyciel | |||||||
| Długość | 85,3 m | |||||||
| Mistrz | 7,9 m | |||||||
| Wersja robocza | 2,5 m | |||||||
| Przesunięcie | 910 t (standard) | |||||||
| Nośność | 1100 t (pełne obciążenie) | |||||||
| Napęd | 2 turbiny parowe Parsons Kampon 3 kotły Kampon |
|||||||
| Moc | 21500 KM | |||||||
| Prędkość | 36 węzłów | |||||||
| Funkcje wojskowe | ||||||||
| Uzbrojenie |
Uruchom :
Asagao, 1944 :
|
|||||||
| Zakres działania | 3000 mil morskich przy 15 węzłach | |||||||
| Inne cechy | ||||||||
| Załoga | 110 | |||||||
| Historia | ||||||||
| Służył | Cesarska Marynarka Wojenna Japonii | |||||||
| Sponsor | Japonia | |||||||
|
Okres budowy |
1921 - 1924 | |||||||
| Okres służby | 1922 - 1945 | |||||||
| Statki zbudowane | 8 | |||||||
| Planowane statki | 23 | |||||||
| Anulowane statki | 15 | |||||||
| Zagubione statki | 7 | |||||||
| Zniszczone statki | 1 | |||||||
| ||||||||
Klasa Wakatake (若竹型駆逐艦, Wakatakegata kuchikukan ) To najnowsza seria niszczycieli z 2 th klasa Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej zbudowany po pierwszej wojnie światowej .
Kontekst
Imperial Japanese Navy Sztab Generalny zdecyduje się budować podobnie skonstruowane Momi-klasa niszczycieli średnich w ramach Fleet Eight osiem .
W tej serii zaplanowano dwadzieścia trzy statki tańsze niż klasa Minekaze . Jednak ze względu na traktat waszyngtoński z 1922 r. I ograniczenia budżetowe liczbę budynków zmniejszono do ośmiu.
Projekt
Klasa Wakatake wywodzi się z projektu klasy Momi, ale ze zmianą zanurzenia, aby mieć lepszą zdolność żeglugową na bardzo wzburzonych morzach.
Z turbiny gazowej wykorzystano Parsons Marine Steam Turbine Company , Escher Wyss & Cie lub John Brown & Company .
Usługa
Okręty klasy Wakatake były używane głównie jako eskorty na wodach terytorialnych. Plik15 września 1932Sawarabi wywróciła powodu słabej stabilności i zatonął północy Chilung niedaleko Tajwanu .
W Kwiecień 1940Yugao została przeniesiona w patrolujących o zmniejszonej uzbrojenia.
W przededniu wojny na Pacyfiku sześć niszczycieli, które nadal są w służbie, służyło jako patrol przeciw okrętom podwodnym :
- Wakatake , Kuretake i Sanae w Kure Naval District , operujący na morzu śródlądowym Seto , cieśninie Hōyo i wyspie Kyūshū .
- Asagao , Fuyō i Karukaya w Chinkai Guard District działającym w Cieśninie Tsushima
Z 10 kwietnia 1942, sześć niszczycieli jest przydzielonych do Floty Południowo-Zachodniej w celu ochrony japońskich konwojów między Tajwanem a Filipinami . Później interweniowali na rozszerzonych trasach do Singapuru , Indochin Francuskich , Holenderskich Indii Wschodnich i Palau . W ramach tej służby Karukaya ustanowił rekord, pomyślnie wykonując 54 konwoje eskortowe przed swoją stratą.
Z sześciu niszczycieli cztery zostały zatopione przez amerykańskie okręty podwodne, a jeden w ataku powietrznym. Tylko Asagao przeżyli wojnę i ostatecznie zostali zburzeni w 1948 roku.
Jednostki
Zobacz też
Link wewnętrzny
Linki zewnętrzne
- (en) Niszczyciele klasy IJN Wakatake
- (en) Destroyers i Torpilleurs na stronie internetowej linkedfleet.com
Uwagi i odniesienia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ niszczyciel klasy Wakatake ” ( zobacz listę autorów ) .