Klasa Alessandro Poerio

Charakterystyka techniczna
Klasa Alessandro Poerio
Cesare Rossarol
Rodzaj	krążownik zwiadowczy
Długość	85 m
Mistrz	8 m
Wersja robocza	2,8 m
Przesunięcie	891 ton (standard)
Nośność	1216 ton
Napęd	2 turbiny parowe Beluzzo 3 kotły Yarrow
Moc	24000 KM
Prędkość	30 węzłów
Funkcje wojskowe
Zastawianie	mostek = 40 mm
Uzbrojenie	Pistolet 6x1 102 mm (kal. 35) 2 karabiny maszynowe 40 mm 2x2 wyrzutnie torpedowe 450 mm 42 miny morskie
Zakres działania	2415 mil morskich przy 13 węzłach (200 ton oleju opałowego)
Inne cechy
Załoga	5 oficerów, 104 marynarzy
Historia
Budowniczowie	Sestri Ponente w Genui
Służył	Hiszpańska Regia Marina Armada
Data rozpoczęcia zamówienia	1913
Okres budowy	1913 - 1915
Okres służby	1915 - 1953
Statki zbudowane	3
Planowane statki	3
Zniszczone statki	3

Klasa Alessandro Poerio była klasą trzech krążowników zwiadowczych (z włoskiego : esploratore ) zbudowanych przed I wojną światową dla Regia Marina .
W 1921 roku dwie ocalałe jednostki zostały przeklasyfikowane na niszczyciele .

Projekt

Ponieważ poprzednia klasa Nino Bixio nie dawała satysfakcji pod względem szybkości, Regia Marina liczyła na rozwiązanie kompromisu między krążownikiem zwiadowczym a niszczycielem, ale priorytetowo traktowała artylerię przeciw okrętom.
Napęd oparty jest na dwóch grupach turbin Parsons napędzanych trzema kotłami Yarrow . Dwie osie napędzają dwa trójłopatkowe śmigła o średnicy 2,13 m, co daje moc 24 000 KM.
Oryginalne uzbrojenie składało się z 4 armat Vickers Terni ' 102 mm (kaliber 35) i 8 wyrzutni torpedowych De Luca 450 mm. Gdy tylko weszli do służby, liczba wyrzutni została zmniejszona do 4, co oznacza wzrost do 6 dział. W 1918 roku zastąpiono je armatami kal. 102 mm (45 kalibrów) oraz dwoma karabinami maszynowymi Vickers kal . 40 mm .

Usługa

Regia Marina : Wszystkie trzy jednostki weszły do służby na początku pierwszej wojny światowej . Na krótko przydzieleni do bazy w Brindisi , dołączyli do 4. Dywizji Morskiej w Wenecji, ale głównie spędzali czas na Morzu Adriatyckim , wykonując różne misje blokujące, stawiając miny i eskortując konwoje.

Plik 16 listopada 1918Cesare Rossarol zatonął na minie podczas transferu do portu w Puli .

W okresie międzywojennym dwie ocalałe jednostki prowadziły misje na Morzu Czarnym i Egejskim . W 1921 roku zostały przeklasyfikowane na niszczyciele do czasu ich anulowania. Ich rozbrojenie planowane jest na 1937 r., Ale oba budynki zostały przekazane hiszpańskiej Armadzie .

Hiszpańska marynarka wojenna : były Alessandro Poerio staje się Teruelem, a były Guglielmo Pepe the Huesca .

Teruel zostaną wycofane do rozbiórki w 1948 roku i Huesca w 1953 roku.

Jednostki

Nazwisko	Budowa	Uruchomić	Skuteczna obsługa	Miejsce docelowe	Koniec usługi
Alessandro poerio	Stocznia Sestri Ponente w Genui	4 sierpnia 1914	25 maja 1915	transfer do hiszpańskiej Armady w 1937 roku ( Huesca )	skreślony z list w 1953 roku do zniszczenia
Cesare Rossarol	Stocznia Sestri Ponente w Genui	15 sierpnia 1914	1 st August +1.915		zatopiony na moim 16 listopada 1918
Guglielmo Pepe	Stocznia Sestri Ponente w Genui	17 września 1914	20 sierpnia 1915	transfer do hiszpańskiej Armady w 1937 roku ( Teruel )	skreślony z list w 1948 r. w celu zniszczenia

Zobacz też

Link wewnętrzny

Lista włoskich krążowników

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Franco Bargoni. Esploratori Italiani . Roma, Ufficio Storico della Marina Militare, 1996.

(it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „ Classe Alessandro Poerio ” ( zobacz listę autorów ) .