| Senator | |
|---|---|
| 18 grudnia 1946 -13 listopada 1947 | |
|
Zastępca Departamentu Algieru | |
| 2 czerwca -27 listopada 1946 |
| Narodziny |
4 listopada 1895 Batna |
|---|---|
| Śmierć |
26 października 1948(w wieku 52 lat) Aix-en-Provence |
| Narodowość | Algieria |
| Trening | Wydział Lekarski w Algierze |
| Czynność | Polityk |
| Partia polityczna | Demokratyczna Unia Manifestu Algierskiego |
|---|
Ahmed Cherif Saadane powiedział Cherif Saadane (4 listopada 1893do El-Ancer -26 października 1948) był liderem algierskiego ruchu narodowego i lekarzem . Oskarżony o bycie jednym z odpowiedzialnych za masakry w Sétifie , zostaje uwięziony w tej samej celi co Ferhat Abbas . Kiedy zostali zwolnieni w 1946 roku , założyli Demokratyczną Unię Manifestu Algierskiego (UDMA). W czerwcu partia zdobyła 11 z 13 mandatów z drugiego kolegium do drugiego Zgromadzenia Ustawodawczego .
Pochodzący z plemienia Ouled Boufaha, gminy El-Ancer , wilaya z Jijel, urodził się Cherif Saadane4 listopada 1893. Wraz z rodziną przeniósł się do miejscowości Batna, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej . Następnie dołączy do miasta Konstantyna, gdzie zaczyna się dostrzegać, zapoznając się z przemówieniami reformistycznych ulemów, takich jak Cheikh Saleh Benmehenna (zmarł w 1911 r.), Szejk Abdelkader Mejaoui (zm. 1940).
Po ukończeniu szkoły podstawowej i średniej uzyskał maturę, co pozwoliło mu wstąpić na Wydział Lekarski w Algierze. Kontynuował studia na Wydziale Lekarskim w Tuluzie, gdzie wkrótce, żyjąc we francuskim społeczeństwie, zdał sobie sprawę z zakresu zbrodni popełnionej przez Francję na Algierii, której stan zbliżył go do stanu zwierzęcego niż ludzkiego. doszedł do wniosku, podobnie jak jego przyjaciel, szejk kheiredin, że naród algierski bardziej potrzebuje lekarstwa dla duszy niż terapii dla ciała.
Po powrocie do Algierii w 1921 roku doktor Saadane znalazł człowieka, który przemawiał do swoich ludzi w jego własnym języku i wzywał ich do czujności i domagania się swoich praw, po wszystkich ofiarach poniesionych za tę niewdzięczną Francję, zwłaszcza po pierwszej wojnie światowej ; ten człowiek to nikt inny jak emir Khaled, bratanek emira Abdelkadera.
Po sześciu latach spędzonych w wiosce w pobliżu Annaby, do której został skierowany, doktor Saadane zrezygnował ze stanowiska i zdecydował się osiedlić w Biskrze w 1927 r. Otworzył tam praktykę lekarską, która wkrótce stała się schronieniem dla biednych, bez środków do życia, zdesperowanych. i ofiary niesprawiedliwości. Wziął na siebie opiekę nad chorymi i wsparcie uciśnionych, działając na rzecz oddania im sprawiedliwości lub przynajmniej krzycząc w obliczu ich prześladowców.
Tymczasem Biskra, choć znajdował się pod jarzmem kolonialnym, zaczyna poznawać narodziny ruchu reformistycznego pod przywództwem takich przywódców jak Mohamed Lamine Lamoudi, Mohamed El Hadi Snoussi, Mohamed Laid Al Khalifa i Taibi El Okbi. Słusznie El Chiheb Journal opisuje to ostatnie w następujący sposób: „osoba o poprawnej nauce, o zdrowym umyśle, szczera w słusznych sprawach, surowa w religii, bardzo przywiązana do Sunny, wrogo nastawiona do wszelkich odchyleń, miła w towarzystwie i szczera w przyjaźni ".
W 1934 r. Został wybrany do rady robotniczej w Biskrze . W 1936 r. Reprezentował południową Algierię wraz z profesorem Amine Amoudi na szczycie islamskim w Paryżu . W 1945 r. Przewodniczył szczytowi „AHBAB AL BAYANE OUAL HOURIA” (Przyjaciele Manifestu i Wolności).
Został aresztowany w towarzystwie Ferhata Abbasa i Bachira Ibrahimi podczas masakr w Sétif i Guelma . Zastępcą Ferhata Abbasa był Chérif Saâdane.
W 1946 r. Startował w wyborach do Rady Republiki z listy Manifestów. Kandydaci domagają się „demokratycznej Algierii (…) i autonomii w ramach Unii Francuskiej”. Chérif Saadane został wybrany i natychmiast dołączył do grupy parlamentarnej UDMA Rady Republiki.
Został powołany do Komisji Spraw Wewnętrznych.
Chérif Saadane przedstawił wiele rachunków podczas swojej bardzo krótkiej kadencji. Prawie wszystkie z nich dotyczą Algierii, niezależnie od tego, czy chodzi o uczynienie z niej państwa stowarzyszonego, członka Unii Francuskiej, czy też naprawienie szkód materialnych poniesionych przez rodziny francuskie i muzułmańskie podczas powstania Sétif w dniu8 maja 1945 r. WSierpień 1947bierze również udział w dyskusji nad projektem ustawy o statucie organicznym Algierii, zwanej „ statutem z 1947 r .”. Złożył poprawkę uznającą autonomiczną Republikę Algierską.
W Listopad 1947Chérif Saadane rezygnuje z mandatu w Radzie Republiki.