Zamek Aurouze (Molompize)
| Zamek Aurouze | |
| |
| Okres lub styl | Średniowieczny |
|---|---|
| Rodzaj | Ufortyfikowany zamek |
| Pierwotny właściciel | Bertrand de Rochefort |
| Początkowe miejsce docelowe | Ufortyfikowany zamek |
| Aktualny właściciel | Gmina Molompize |
| Ochrona |
 Zarejestrowany MH ( 1972 )
|
| Informacje kontaktowe | 45 ° 14 ′ 22,66 ″ na północ, 3 ° 08 ′ 29,55 ″ na wschód |
| Kraj | Francja |
| Region historyczny | Owernia |
| Region | Owernia-Rodan-Alpy |
| Departament | Cantal |
| Gmina | Aurouze , Molompize |
Aurouze zamek jest byłym francuskim warowny zamek położony w Cantal działu . Wychodzi na wieś o tej samej nazwie (gmina Molompize ).
Opis
Obecnie w ruinie zamek dominuje nad wioską Aurouze. Są to pozostałości po budowie Bertranda de Rochefort d'Aurouze zapoczątkowanej w 1309 roku za zgodą Philippe le Bel . Fasada jest smukła i przepruta ze słupkowymi oknami i kratownicami. Jest otoczony przez twierdzę i wieżyczkę. Zestaw zakończony jest tarasem z ostrogą.
Pięćdziesiąt lat temu na parterze był jeszcze duży pokój. Na tym widniał hełm Bouillé z ramionami Rochefort d'Aurouze: „na polu ust, trzy srebrne fasetki, każda wypełniona brylantami lazuru, trzy, trzy i dwa”. Po prawej stronie znajdowały się te z Astorg d'Orlhac: „na lazurowym polu, złoty pas, któremu towarzyszyło sześć srebrnych muszelek, umieszczonych w orle”.
.svg)
Herb, który Louis de Courcelles poćwiartował z herbem Rochefort d'Aurouze, został wyrzeźbiony w kamieniu przy zworniku: częściowo przecięty w dexter kantonie naczelnego „diamentów Aurouze”, w dexter kantonie punktu „ rakiety w fess ”Courcelles, w złowrogich„ muszlach ”Orlhac”.
Historia
W XIII -go wieku
Plik 10 maja 1295damoiseaux Chatard i Guillaume de Saint Germain zawierają transakcję z Bertrand de Rochefort (nie określono tytułu „d'Aurouze”). Ten ostatni był mężem Françoise Belière, wdowy po Ancel de Saint Germain.
W XIV th wieku
Bertrand de Rochefort , syn Ithiera , pana Mardogne , był panem Aurouze. Jego siostra Françoise przyniósł zamek Mardogne do rodziny Breon jako posag około 1240 roku przez jej małżeństwo z Maurin, Pana Lugarde .
Béraud de Rochefort d'Ally , syn innego Bertranda i Guérine de Dienne, ożenił się po 1374 roku z Marguerite de Châteauneuf d'Apchier, od której nie miał potomków. W tym czasie Aurouze należało do Lastics . Ukradli go w 1383 roku Aymerigot Marchès , bandyta ze strony angielskiej, który uczynił z niego swoją kryjówkę i centrum wszystkich swoich nadużyć w kraju. Bandyta zgodził się sprzedać je za 500 florenów Jeanowi III d'Armagnac (1359-1391), wicehrabiemu Murat i Carlat . Żałował tego, ponieważ na grabieży zarabiał ponad 20 000 funtów rocznie.
W XV -go wieku i po
Jean d'Armagnac przyznał go w następnym roku Jean de Courcelles , lordowi Breuil, który miał co najmniej jednego syna:
- Louis de Courcelles , który poślubił około 1445 r. Alix d'Orlhac , dziedziczkę Conros , córkę Aymerica i Flore d'Estaing, która urodziła mu tylko jednego syna:
- Ludwika II de Courcelles , lorda Aurouze i Conros, który został mianowany przez króla Karola VII komornikiem Gór Owernii (Haute Auvergne) . We wtorek zawarł umowę małżeńską12 stycznia 1462(ns) z trzynastoletnią Isabeau de Langeac, wyemancypowaną córką Jacquesa i Marie de Clermont-Lodève. Para nie miała dzieci. Uczynił swoją żonę spadkobiercą całego swojego majątku. Brat Flore, Jean d'Estaing, współzałożyciel Cheylade , zaatakował testament w 1476 roku.
- W tym dniu ziemie zmarłego bez dziedzica Ludwika II de Courcelles zostały skonfiskowane przez króla Ludwika XI, który przekazał je swojemu kapitanowi Jean d'Urfé , drugiemu mężowi Isabeau de Langeac. Syn tego ostatniego, François d'Urfé , lord Aurouze i Conros, wyruszył na wojnę we Włoszech. Zmarł w Pawii w 1525 r. Zamek odziedziczyła jego siostra Anna.
- Anne żonaty Gaspard de Bouillé du Charriol na3 lipca 1493. Ta stara rodzina z Władcy Maine nie zakorzeniła się w Brivadois z XI -tego wieku i był jednym z przywódców szlachty prowincji Owernia.
- Zamek nie pozostanie w posiadaniu tej rodziny do końca monarchii. Został porwany przez rodzinę La Vernède od Rose de Lignerac, wdowy po François de Bouillé . W czasie rewolucji został kupiony przez Gillet d'Auriac, a podczas rewolucji został spalony i splądrowany.
- Georges de Bussac i Jean Rieuf starali się włączyć do spisu miejsc miejsce, w którym znajdował się Zamek d'Aurouze. Udało im się8 maja 1968.
Uwagi i odniesienia
- Jean Rieuf, Massiac i jego kanton, Editions Gerbert (Arurillac) 1971
- Kropka françoise Belière (ADCO 2 F 306)
- AD Haute-Loire 2 E 888
Zobacz też
Bibliografia
- Jean-Baptiste de Ribier du Châtelet , Słownik statystyczny lub historia, opis i statystyki departamentu Cantal
- Marcellin Boudet, Królewscy i książęcy komornicy Haute Auvergne , Riom, 1906
- Jean Rieuf, Massiac and its Canton , Éditions Gerbert, Aurillac, 1971