| Rodzaj | Seinen |
|---|---|
| Motywy | Kawałek życia, społeczny |
| Autor | Minetarō Mochizuki |
|---|---|
| Redaktor | (ja) Shōgakukan |
| (en) Czarna Jaszczurka | |
| Wstępna publikacja | Big Comic Spirits |
| Pierwsze wydanie | 2013 - 2015 |
| Wolumeny | 4 |
Chiisakobé (ち い さ こ べ え ) To manga seinen autorstwa Minetarō Mochizuki , swobodnie adaptowana z powieści Shūgorō Yamamoto . Seria została wstępnie opublikowana w magazynie Big Comic Spirits i opublikowana przez wydawcę Shōgakukan w czterech oprawionych tomach opublikowanychmiędzymarzec 2013 i marzec 2015. Wersja francuska została opublikowana przez Le Lézard noir w czterech tomach opublikowanych pomiędzypaździernik 2015 i listopad 2016.
| n O | język japoński | Francuski | ||
|---|---|---|---|---|
| Data wydania | ISBN | Data wydania | ISBN | |
| 1 | 29 marca 2013 | 978-4-09-185109-3 | 2 października 2015 | 978-2-35348-079-1 |
| 2 | 30 września 2013 | 978-4-09-185507-7 | 4 lutego 2016 r | 978-2-35348-082-1 |
| 3 | 28 marca 2014 r | 978-4-09-186137-5 | 2 czerwca 2016 r | 978-2-35348-083-8 |
| 4 | 30 marca 2015 r | 978-4-09-186848-0 | 17 listopada 2016 r | 978-2-35348-084-5 |
Chiisakobe to współczesna transpozycja powieści Shūgorō Yamamoto, której akcja toczy się w okresie Edo . Autor wyjaśnia, że dokonał takiego wyboru adaptacji, ponieważ „produkcje” czasu „zawsze mają aspekt fantasy, a ja powiedziałem sobie, że umieszczenie tej historii we współczesnych ramach uczyniłoby ją bardziej realistyczną” .
Seria jest „reakcją na tsunami z 11 marca 2011 r. , W taki sam sposób, w jaki Dragon Head był horrorem o katastrofie naturalnej, napisanym w odpowiedzi na dramatyczne załamanie gospodarcze japońskiej giełdy, którego właśnie doświadczyliśmy w przeszłości. wczesne lata 90. ” . Autor zwierza się również, że przy tworzeniu swojego dzieła zainspirował go świat filmowca Wesa Andersona .
We Francji manga jest zauważana przez krytyków.
Do wyzwolenia , „ Chiisakobé jest historia rodzinna. Świadectwo tego, który pozostaje, podczas gdy jego bliskich już nie ma. W tym sensie jest to część długiej tradycji mangi uważanej za wyznacznik konwulsji w Japonii. Początkowa trauma, trauma Shigeji, podobnie jak w całym kraju, instynktownie domaga się odbudowy ” .
Według Télérama , „ Chiisakobé jest autentyczny manga, ale katalogowania jest to niemożliwe. Trudno też wytłumaczyć, jak działa jej magia, dlaczego ta powolna opowieść, bez większych wydarzeń i efektów graficznych na okładkach, przykuwa uwagę czytelnika, aby nie odpuścić (...) Mochizuki udaje się też pokazać poezję życie codzienne tak drogie Japończykom, piękno ukryte w pracach domowych, małe rzeczy, w których tkwi miłość i uczucie, cichy język bentō , opakowania, małe uprzejmości , które mówią tak wiele ” .
Élodie Drouard, dziennikarz France Info , określa serial jako „BD tygodnia” i ocenia, że „pomimo dość ciężkich tematów (żałoba, zaangażowanie, wyrzeczenie itp.) Chiisakobé nigdy nie jest przygnębiający. Mimo humoru zawsze graniczącego z niepokojem, pamiętamy, że to poezja życia codziennego Minetarô Mochizuki przoduje w rysowaniu nas ” .