Rycerz Guignette

Podbiałko Actitis

Gatunki

Synonimy

• Tringa hypoleucos

Stan ochrony IUCN

LC  : Najmniejsze obawy

Sandpiper ( hypoleucos Actitis ) jest gatunek z ptakami waders z rodziny z Scolopacidae . Ten mały ptak brodzący jest dość rozpowszechniony i występuje w większości Eurazji , a także w Afryce podczas swoich wędrówek. Kiwanie głową i ogonem podczas lądowania jest jedną z jego głównych cech.

Apelacje

Czasami nazywa się go Guignette de rivière ze względu na jego upodobanie do cieków wodnych jako siedlisk lęgowych, ale także jako miejsc postoju migracji.

Na wyspach Nukumanu w Papui Nowej Gwinei nazywa się Tiritavoi lub Matakakoni , ale ta ostatnia nazwa jest używana w wyrafinowanych kręgach, ponieważ oznacza „ptak, który trochę chodzi, a potem kopuluje” , ze względu na szarpiące ruchy głowy i ogona ptaka podczas żerowania, charakterystyczne dla obu gatunków z rodzaju Actitis .

Opis

Chevalier guignette jest mała Wader o wymiarach 19 na 21  cm długości, o rozpiętości pomiędzy 32 i 35  cm, i o masie w zakresie od 40 do 60 gramów. Nie ma dymorfizmu płciowego .

Upierzenie jest przeważnie szarobrązowe, z wyjątkiem brudnobiałego spodu. Górna strona jest prążkowana ciemniejszy brąz. Gdy ptak rozłoży skrzydła, widzimy, że przecina je biały pasek na lotnych piórach . Biały pasek wystający z dzioba rozciąga się nad okiem. Nogi są krótkie, szare lub szarawe, z białym spodem (1 bis); typowy dla ptaków przybrzeżnych długi, cienki dziób nadaje się do przeszukiwania miejsc podmokłych.

Ekologia i zachowanie

Dieta

Jest ptakiem przybrzeżnym i znajduje pożywienie na bagnach, w płytkiej wodzie lub w ich otoczeniu.

Żywi się robakami ( Nereis diversicolor ) i małymi stawonogami , takimi jak owady ( jak odonata ) i ich larwami, pająkami a nawet skorupiakami ( Talitrus saltator , Sphaeroma , Orchestia gammarellus , Carcinus maenas małych rozmiarów).

Głos

Jej głos brzmi jak syk. Kiedy leci, wytwarza hididi hididi , a dla zalotów wyświetla tryle w tithidi tithidi .

Zachowanie

Rycerze Guignettes zwykle podróżują samotnie, ale podczas przystanków migracyjnych mogą tworzyć się małe grupy. Mogą one zyskać na znaczeniu o zmierzchu.

Gatunek ten leci blisko wody z niepewnymi i wibracyjnymi uderzeniami skrzydeł, przy czym te ostatnie są lekko przytrzymywane, co jakiś czas unosząc się z łukowatymi skrzydłami.

Reprodukcja

Od połowy kwietnia, rzadko wcześniej, pary wracają na swoje terytoria. Płacz i pieśni następują po sobie dzień i noc. Samiec, czasami w towarzystwie samicy, przelatuje nad swoim kantonem charakterystycznym lotem.

Gniazdo to często małe zagłębienie w piaszczystej lub kamienistej glebie, na brzegu, w roślinności, po prostu wyściełane liśćmi i gałązkami.

W maju samica składa 3-5 jaj, średnio 4, żółtawo-plamistych, których wielkość ma skrajne wartości: 32,2-40,2  mm × 22,5-28,0  mm . Będą lęgowe głównie przez samca, czasami przeniesione przez samicę, przez 21 do 23 dni. Pisklęta rodzą się pokryte stosunkowo ciemnym puchem, co pozwala im pozostać niezauważone w roślinności i kamieniach brzegów, gdzie znikają przy najmniejszym niepokoju. Młode bardzo szybko opuszczają gniazdo, pozostając w otoczeniu i podążając za rodzicami. Samiec opuszcza gniazdo po 12 dniach, następnie samica również opuszcza swoje młode. Są wtedy niezależne i zaczną latać w wieku jednego miesiąca.

Nawigacja Chevalier może żyć do 10 lat.

Dystrybucja i siedlisko

Rozkład geograficzny

Guignette Redhorse rozmnaża się w większości regionów o klimacie umiarkowanym i północnym Eurazji , rzadziej występuje w rejonach Morza Śródziemnego.

Większość ptaków zimuje na południe od Sahary, ale zimowanie w Europie Zachodniej ma tendencję do nasilenia się.

Siedlisko

Rycerz Guignette gniazduje wzdłuż rzek i strumieni, zwłaszcza na terenach lekko górzystych, a wyjątkowo na antropizowanych mokradłach.

Przez pozostałą część roku odwiedza różne siedliska słodkowodne, słonawe lub słonowodne, od jezior po wybrzeża i ujścia rzek, unikając pływów błotnych.

Systematyczny

Actitis hypoleucos został pierwotnie zaklasyfikowany do rodzaju Tringa . Jego protonimem jest zatem Tringa hypoleucos .

Actitis hypoleucos jest gatunkiem monotypowym  : do tej pory nie ma żadnego podgatunku .

Zagrożenia i ochrona

Jest to gatunek bardzo rozpowszechniony, klasyfikowany przez IUCN w LC (najmniejszej troski) .

Ochrona

Guignette Chevalier korzysta z całkowitej ochrony na terytorium Francji od czasu dekretu ministerialnego z dnia 17 kwietnia 1981 r. dotyczącego ptaków chronionych na całym terytorium. Zabrania się zatem jej niszczenia, okaleczania, chwytania lub usuwania, celowego zakłócania lub naturalizowania, a także niszczenia lub usuwania jaj i gniazd oraz niszczenia, zmieniania lub degradowania jego środowiska. Żywy lub martwy, zabroniony jest również transport, sprzedaż, używanie, przechowywanie, sprzedaż lub kupowanie.

Zobacz również

Odniesienia taksonomiczne

• (en) Referencyjny Międzynarodowy Kongres Ornitologiczny  : Actitis hypoleucos w kolejności Charadriiformes (konsultowane na18 maja 2015)
• (fr + en) Odniesienie Avibase  : Actitis hypoleucos ( + dystrybucja ) (konsultowane na30 czerwca 2015)
• (en) Reference Zoonomen Nomenclature Resource ( Alan P. Peterson ): Actitis hypoleucos in Charadriiformes
• (fr) Odniesienie INPN  : Actitis hypoleucos Linnaeus, 1758 (konsultowane1 st sierpień 2014)
• (pl) Referencyjne Drzewo Życia Projekt internetowy  : Actitis hypoleucos
• (w) Referencyjna sieć dotycząca różnorodności zwierząt  : Actitis hypoleucos
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Actitis hypoleucos (w tym taksony )

Linki zewnętrzne

• (fr) Odniesienie do Oiseaux.net  : Actitis hypoleucos ( + dystrybucja )
• (en) Odniesienie IUCN  : Gatunek Actitis hypoleucos (Linnaeus, 1758) (konsultowano28 lipca 2020 r.)