Charles de Bernard

Charles de Bernard Obraz w Infobox. Charles de Bernard Biografia
Narodziny 24 lutego 1804
Besancon
Śmierć 6 marca 1850(46 lat)
Neuilly-sur-Seine
Pogrzeb Stary cmentarz Neuilly-sur-Seine
Narodowość Francuski
Zajęcia Pisarz , prozaik , poeta

Pierre-Marie-Charles - Bernard Du Grail de la Villette , znany jako Charles de Bernard , urodzony w Besançon dnia24 lutego 1804i zmarł w Sablonville (dziś Neuilly-sur-Seine ) dnia6 marca 1850, jest francuskim pisarzem i autorem opowiadań. Przyjaciel Balzaca , cieszył się dużą popularnością w latach czterdziestych XIX wieku .

Biografia

Pochodzę z bardzo starej rodziny z Vivarais , studiował na uczelni w Besançon , następnie na wydziale prawa Dijon . W 1830 r. Napisał serię artykułów legitymistycznych dla „ La Gazette de Franche-Comté” . W 1831 r. Opublikował w Gazette pochwalną recenzję La Peau de chagrin , za którą otrzymał list z podziękowaniami od jej autora. Na prośbę Balzaca Charles de Bernard udał się następnie do Paryża , gdzie uczęszczał do Wieczernika Charlesa Nodiera . W 1832 roku opublikował tomik elegijnych wierszy Więcej żałoby niż radości , które nie przyniosły skutku. Rozczarowany udał się na emeryturę do swojego rodzinnego miasta.

Balzac, który odwiedził go w 1833 roku , udzielił mu rady i namówił do powrotu do Paryża. Następnie wznowił pisanie i opublikował kilka opowiadań w La Chronique de Paris , w tym pierwszy zbiór, zatytułowany Le Nœud gordien , opublikowany w 1838 roku . Jedna z nich, Czterdziestoletnia kobieta , nawiązuje do trzydziestoletniej kobiety Balzaca, do której natychmiast porównuje się Charles de Bernard. Jules Claretie , który ceni jego portrety, przepojony realizmem i naturalnością oraz chwali jego energiczny i przejrzysty styl, zarówno elegancki, jak i kultywowany, ocenia go nawet wyżej niż swojego mentora. W 1838 roku powieść Gerfaut , uważana za jego arcydzieło, została ukoronowana przez Académie française . Jest on w języku angielskim i podziwiany zarówno w Stanach Zjednoczonych oraz w Wielkiej Brytanii , gdzie William Makepeace Thackeray jest zadowolony, że Charles de Bernard oszczędza swoim czytelnikom, że „okropności” i „potworki” ryzykują natrafiają na podczas czytania. Balzaka czy Dumas.

Cierpiąc na chorobę krtani, która ostatecznie uniemożliwiła połykanie, Charles de Bernard zmarł z głodu w wieku 46 lat. Przed całkowitym zapomnieniem, jego praca w 1878 roku dała początek komentarzowi Henry'ego Jamesa  :

„Charles de Bernard oferuje teraz niewiele więcej niż tylko historyczne zainteresowanie, a lektury jego powieści nie należy polecać tym, którzy mają coś bardziej wartościowego do jedzenia. Ale jako drugorzędny francuski powieściopisarz zasługuje na to, by mieć dla niego mały wygodny kącik, ponieważ jeśli nie jest on szczególnie wart studiowania, to przynajmniej pozostawia na tobie bardzo przyjemne wrażenie, jeśli kiedykolwiek spotkasz go na drodze. "

Został pochowany na starym cmentarzu w Neuilly-sur-Seine . Przejście w Besançon nosi jego imię.

Pracuje

Powieści i opowiadaniaPoezjaTeatr (z Charles-Henri-Ladislas Laurençot)Kompletne pracePraca przeniesiona na ekran

Uwagi i odniesienia

  1. Jules Claretie, op. Cit. Tekst online
  2. Henry James, French Poets and Novelists , 1878. Przetłumaczone ze strony wikipedii na język angielski.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne