Major Félibrige | |
---|---|
1881-1891 |
Narodziny |
2 kwietnia 1821 Tulon |
---|---|
Śmierć | 1891 |
Narodowość | Francuski |
Czynność | Poeta |
Członkiem | Félibrige |
---|---|
Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
Louis-Charles Poncy ( Toulon ,2 kwietnia 1821 - Tulon, 31 stycznia 1891) jest francuskim prowansalskim masonem i poetą języków francuskiego i oksytańskiego .
Urodzony w skromnej rodzinie w Tulonie, Charles Poncy musiał rozpocząć pracę w wieku dziewięciu lat jako robotnik murarski, zawód wykonywany przez jego ojca. Uczył się czytać u Braci Doktryny Chrześcijańskiej , potem w wyższej szkole miejskiej, ale bardzo szybko musiał wrócić do pracy murarskiej.Na straganie w porcie w Tulonie kupił za dwie osoby pod starym tomem Athalie. , tragedia Jeana Racine'a, który zdaje się dać mu upodobanie do wersetów. Przyszły samouk kształtuje umysł, czytając co miesiąc The Picturesque Store , popularny magazyn, który uczy go wielu rzeczy, których szkoła nie miała czasu go nauczyć.
Odtąd próbował swoich sił w komponowaniu wierszy, zarabiając tylko 2 F. 65 dziennie z zawodu murarza. Ojciec Charlesa był chory i doktor Ortolan zapisał receptę na lekarstwa na kartce papieru; uderza go wersety młodego masona wyryte na odwrocie. Lekarz proponuje opublikowanie go dzięki publicznej prenumeracie w Tulonie.
Jego pierwszy tom zatytułowany Marines został opublikowany w 1842 roku, miał dwadzieścia jeden lat.
Ta pierwsza kolekcja trafia w ręce George Sand . Entuzjastycznie podchodziła do jego talentu i mocno go zachęcała, zwłaszcza w jego licznych listach (opublikowanych w Revue des deux Mondes w 1909 r.). Nieco moralistycznie jednak zaleca, aby mówił więcej o swojej pracy jako robotnika, a mniej w liryzmie miłości do żony.
Ze swojej strony Alexandre Poncy (1823-1870), brat Karola, również robotnik, tworzył wiersze w języku prowansalskim .
Żył od zawodu murarza do 1848 r., A następnie chciał kandydować do Zgromadzenia Ustawodawczego w 1848 r. Bez wyboru, udało mu się objąć posadę zastępcy sędziego pokoju, a następnie sekretarza Izby Handlowej w Tulonie.
W 1865 r. Został kawalerem Legii Honorowej.
W 1881 został wybrany na majora Félibrige .
Zmarł w 1891 roku.