Charles-Paul Landon

Charles-Paul Landon Obraz w Infobox. Charles-Paul Landon , rycina Antoine-Raymond-Joseph Bruny d'Entrecasteaux, według rysunku Edme Quenedey des Riceys (1791). Funkcjonować
Muzeum Luwru Kuratorskiego
1816 -5 marca 1826
Leon Dufourny Francois Marius Granet
Biografia
Narodziny 12 października 1761
Nonant-le-Pin ( Francja )
Śmierć 5 marca 1826(w wieku 64 lat)
Paryż ( Francja )
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Imię urodzenia Charles Paul Landon
Narodowość Francuski
Czynność malarz , grafik i historyk sztuki
Dziecko Marie-Pauline Soyer
Inne informacje
Nagrody Kawaler Legii Honorowej
Rzymu Cena (1792)
Père-Lachaise - Dywizja 28 - Landon 01.jpg Pogrzeb w Père-Lachaise .

Charles-Paul Landon , urodzony dnia12 października 1761w Nonant-le-Pin i zmarł dalej5 marca 1826w Paryżu jest malarzem , pisarzem i historykiem sztuki Francuzem .

Biografia

Potomek, poprzez swoją matkę, rzeźbiarza Jeana Goujona , Charles-Paul Landon został przez rodziców przeznaczony do stanu kościelnego i otrzymał bardzo dobre wykształcenie. Jednak wyszkolony przez zamiłowanie do sztuki, wyjechał do Paryża w 1785 roku, aby studiować malarstwo u François-André Vincenta , a następnie u Jeana-Baptiste'a Regnaulta . Nie przerywając studiów artystycznych, hrabia d'Artois polecił mu jednocześnie udzielać lekcji rysunku księciu Angoulême i księciu Berry.

Chociaż wygrywając Prix ​​de Rome w 1792 r., Eleazar woli śmierć od przestępstwa polegającego na jedzeniu zakazanego mięsa , nie może przebywać w Rzymie przez pięć lat kosztem rządu z powodu wydarzeń rewolucji , ale wystawiany na Salach od 1791 do 1812. Po powrocie z emigracji książę Berry mianował go malarzem swojego biura. Doskonała znajomość arcydzieł Luwru , jaką zdobył dzięki analizie każdego z nich w swojej książce Les Annales du Musée , przyniosła mu nominację w 1816 r. Na kuratora malarstwa korony, zastępującego Dufourny'ego . Został zastępcą sekretarza Akademii Malarstwa , korespondentem Institut de France i członkiem kilku towarzystw naukowych.

Landon prawie nie uprawiał malarstwa i był szczególnie znany ze swoich licznych publikacji na temat muzeów i salonów swoich czasów. Opublikował kolekcje rycin liniowych odtwarzających obrazy wystawione w różnych salonach, takie jak obraz Gioacchino Serangeli , Priama i Pyrrhusa , wystawiony na Salonie w 1812 roku.

Kiedy wystawiał swoją kompozycję Dedal i Ikar na Salonie w 1799 r., Chwalono ją za „przyjemną kompozycję i gładkość kolorów” . Obraz ten, który w konkursie w 1800 roku uzyskał nagrodę drugiej kategorii, został umieszczony w Galerie du Luxembourg, zanim został przeniesiony wraz z Le Bain de Virginie do Muzeum Sztuk Pięknych i Koronki w Alençon .

Landon zmarł w ramach swoich obowiązków jako kustosz Luwru dnia 5 marca 1826. Został pochowany w Paryżu na Père Lachaise ( 28 th dział).

Jego córka Marie-Pauline , żona Soyer (1786-1871), również była grawerem.

Zbiory publiczne

Publikacje

  1. Roczniki Muzeum i Nowoczesnej Szkoły Sztuk Pięknych , 1801-1809, 17 tomów i dodatek, 1275 tablic.
  2. Roczniki Muzeum, Obrazy pejzażowe i rodzajowe , 1805-1808, 4 tomy, 288 tablic.
  3. Druga kolekcja (część stara) 1810-1821, 4 tomy, 276 tablic.
  4. Galerie Giustiniani , 1812, 1 tom, 73 płyty.
  5. Galerie de M. Massias, były mieszkaniec Francji w Carlsruhe , 1815, 1 tom, 72 płyty.
  6. Drugi zbiór, Salony od 1808 do 1835 , 17 tomów, 1778 tablic.

Uwagi i odniesienia

  1. latribunedelart.com .
  2. (w) Jacob E. Nyenhuis, Myth and the Creative Process: Michael Ayrton and the Myth of Daedalus, the Maze Maker , Detroit, Wayne State University Press,2003, 345  str. ( ISBN  978-0-8143-3002-9 , czytaj online )
  3. Yannick Lintz , Muzeum Sztuk Pięknych, Agen , Spotkanie Muzeów Narodowych,2000, 128  str. ( ISBN  2-7118-4018-2 ) , str.  95
  4. latribunedelart.com

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne