| Narodziny |
3 stycznia 1869 Paryż , Francja |
|---|---|
| Śmierć |
27 października 1948(w wieku 79) Cabourg , Francja |
| Podstawowa działalność | Pianista , kompozytor |
| Trening | Konserwatorium Paryskie |
| Mistrzowie | Albert Lavignac , Charles de Bériot , Georges Mathias , Jules Massenet , Charles Lenepveu |
| Nagrody | Grand Prix Rzymu ( 1899 ) |
Charles Gaston Levadé to francuski kompozytor urodzony dnia3 stycznia 1869w Paryżu 9 th i zmarł27 października 1948w Cabourg .
Uczeń Julesa Masseneta , Grand Prix de Rome 1899 , jest autorem muzyki kameralnej, melodii, muzyki religijnej, dramatów i oper komiksowych. W swoim czasie odnosił duże sukcesy.
W wieku 13 lat Charles Levadé wstąpił do Konserwatorium Paryskiego, gdzie pobierał lekcje teorii muzyki u Alberta Lavignaca , Charlesa de Bériota , Georgesa Mathiasa , Auguste'a Bazille'a . To właśnie w Lavignac, kilka lat później, że spotkał Erik Satie , który poświęcił jeden ze swoich głowic i jeden z jego Gymnopédies do niego .
Ale to właśnie w przypadku Julesa Masseneta Charles Levadé odkrywa pełnię swojego talentu. Massenet zalicza do swoich uczniów imponującą liczbę Grand Prix de Rome . W 1911 r. Student złożył hołd swojemu mistrzowi, pisząc w Annales politiques et littéraires du17 grudnia 1911 : „Jednym z wielkich talentów Masseneta było sprawianie, by ludzie rozumieli, kochali, pogłębiali się, śpiewając samemu i wykonując dzieła mistrzów na fortepianie. Często grał nas Schuberta i Schumanna , porównując ich różnych geniuszy do najmniejszych niuansów (…) ” .
Po rezygnacji Masseneta w 1896 roku Levadé poszedł za lekcjami Charlesa Lenepveu i wygrał Grand Prix de Rome w 1899 roku swoją kantatą Callirhoé na podstawie tekstu Eugène Adénisa.
Jego publiczny debiut był dość szybki, od 1895 roku wyprodukował japońską pantomimę: Coeur de Magots , sztukę stworzoną w Grand Guignol w 1897 i operę salonową w 1903 . Ale tak naprawdę jej sukces zaczyna się od opery w trzech aktach: Les Hérétiques , lirycznej tragedii opartej na poemacie Ferdynanda Hérolda . W 1908 roku skomponował muzykę do La Courtisane de Corinthe , do tekstu Michela Carré i Paula Bilhaude, który zostanie wykonany w 1908 roku przez Sarah Bernhardt , a następnie Les Fiançailles de ami Fritz , po Erckmann-Chatrian w 1919 roku .
Później pojawiły się inne muzyczne adaptacje tekstów literackich, jak Le Capitaine Fracasse , libretto Émile Bergerat i Michel Carré, liryczna komedia z powieści Théophile'a Gautiera, aw 1929 r. La Peau de chagrin , liryczna komedia w czterech aktach po Balzacu , libretto Pierre Decourcelle i Michel Carré, a następnie La Rôtisserie de la reine Pédauque , liryczna komedia w czterech aktach na podstawie powieści Anatole'a France'a z 1934 roku .
Charles Levadé jest także kompozytorem pieśni ludowych ( wybrałem lilię , 1912), muzyki symfonicznej (Preludium religijne na orkiestrę smyczkową), kołysanki na fortepian i skrzypce oraz muzyki religijnej: Preludium religijne na organy, Agnus Dei na chór, Psalm CXIII na głos solowy, chór i orkiestrę.
Częściowa lista