Szamanizm na Syberii

Szamanizmu na Syberii była przedmiotem obserwacji i pism przez wielu antropologów . Znaczna mniejszość mieszkańców Azji Północnej , zwłaszcza Syberii , wyznaje religię i praktyki kulturowe szamanizmu . Niektórzy badacze uważają Syberię za serce szamanizmu. Ludy Syberii obejmują różnorodne grupy etniczne, z których wiele nadal przestrzega praktyk szamańskich we współczesnych czasach. Wielu etnografów zwróciło uwagę na źródła idei szamanizmu wśród tych ludów syberyjskich. Region obejmuje szeroką gamę kultur, praktyk i wierzeń, które mieszczą się w klasyfikacji szamanizmu.

Słownictwo związane z szamanizmem w językach syberyjskich

Duchowa podróż

Syberyjscy szamani praktykują podróże duchowe.

Muzyka i piosenki

W niektórych kulturach muzyka lub piosenka związana z praktyką szamańską może naśladować naturalne dźwięki, czasami z onomatopeą . Noaide  są częścią Sami. Chociaż Sami mieszkają poza Syberią, ich szamańskie wierzenia i praktyki mają ważne cechy wspólne z tymi z niektórych kultur syberyjskich. W  joiks z Sami są śpiewane przez szamańskich rytuałów. Te joiki są śpiewane w dwóch różnych stylach: jeden jest śpiewany tylko przez młodych ludzi; druga jest bardziej tradycyjna, szeptana, przypominająca magię zaklęć. Porównując ideały muzyki można wyjaśnić kilka cech joików. Niektóre joiki próbują naśladować naturalne dźwięki. Można to porównać do  bel canto , którego zasadą jest eksploatacja ludzkich narządów mowy na najwyższym poziomie.

Zamiar naśladowania dźwięków naturalnych, na przykład poprzez śpiew alikwotowy , jest obecny w niektórych kulturach Syberii. Szamańskie pieśni Soiotes  naśladują odgłosy ptaków i wilków, aby reprezentować duchy, które pomagają szamanowi. Sesjom szamanów  Nganassane towarzyszą kobiece pieśni imitujące odgłosy młodych reniferów, które mają zapewnić płodność kobiet. W 1931 roku A. Popov obserwował szamana Nganasane Dyukhade Kosterkin naśladującego dźwięk niedźwiedzia polarnego. Miał zamienić się w niedźwiedzia polarnego. Ta mimikra dźwięku nie ogranicza się do kultury syberyjskiej i niekoniecznie jest związana z wierzeniami szamańskimi, jak zauważa Jean-Jacques Nattiez .

Załączniki

Uwagi i odniesienia

  1. Hoppál 2005 , s.  13.
  2. Hoppál 2005 , s.  15.
  3. http://listserv.linguistlist.org/cgi-bin/wa?
  4. (w) Ferdinand D Lessing , Mongolian-English Dictionary , Berkeley, University of California Press,1960, s.  123.
  5. (w :) Maria Czaplicka , „XII. Szamanizm i seks ” , w Szamanizmie na Syberii , Oksford,1914( czytaj online ).
  6. Colin Thubron ( przetłumaczone  z języka angielskiego przez K.Holmesa ), En Sibérie , Paris, Gallimard,2012, 471,  str. ( ISBN  978-2-07-044616-2 ) , str.  175

    „[…] A aseksualny aspekt formy i zdobienia stroju odzwierciedlał jego własną ambiwalencję: szaman był często homoseksualistą, ale konwencjonalne tabu go nie dotyczyły. "

  7. (w) „  Syberyjski szamanizm  ” .
  8. Hoppál 2006 , s.  143.
  9. Voigt 1966 , s.  296.
  10. Szomjas-Schiffert 1996 , s.  56; 76.
  11. Szomjas-Schiffert 1996 , s.  64.
  12. Szomjas-Schiffert 1996 , s.  74.
  13. Diószegi 1960 , s.  203.
  14. Hoppál 2005 , s.  92.
  15. (w) Aarno Lintrop , "  The Clean Tent Rite  " , Studia nad szamanizmem syberyjskim i religiami ludów Uralii .
  16. Jean Jacques Nattiez , „  Inuickie gry gardłowe i syberyjski śpiew gardłowy: podejście porównawcze, historyczne i semiologiczne  ”, Ethnomusicology , vol.  XLIII, n O  3,1999, s.  399-418 ( czytaj online ).

Bibliografia

Powiązane artykuły