Chateau Laurens | ||||
| ||||
Okres lub styl | Secesja i orientalista | |||
---|---|---|---|---|
Rodzaj | Willa | |||
Architekt |
Eugène Martial Simas , dekorator Théophile Laumonnerie , dekorator |
|||
Rozpoczęcie budowy | 1898 | |||
Koniec budowy | 1900 | |||
Pierwotny właściciel | Dr Emmanuel Laurens | |||
Początkowe miejsce docelowe | Mieszkanie | |||
Aktualny właściciel | Miasto Agde | |||
Bieżące miejsce docelowe | W trakcie renowacji | |||
Ochrona |
![]() ![]() |
|||
Stronie internetowej | http://chateau-laurens.ville-agde.fr/ | |||
Informacje kontaktowe | 43 ° 19 ′ 04 ″ na północ, 3 ° 28 ′ 18 ″ na wschód | |||
Kraj | Francja | |||
Region historyczny | Langwedocja-Roussillon | |||
Region | Oksytania | |||
Departament | Herault | |||
Gmina | Agde | |||
Geolokalizacja na mapie: Agde
| ||||
W zamku Laurens czasami nazywane willa , to budynek zbudowany w 1898 roku przez Emmanuela Laurens (1873-1959) w Agde. Jest to eklektyczna budowla, w której krzyżują się sekwencje secesyjne i neogreckie oraz duże dekoracje wywodzące się z egiptomanii czy orientalizmu .
Emmanuel Laurens urodził się w rodzinie kamieniarzy mistrzowskich ustanowionych w Agde z XVIII -tego wieku. Jego ojciec jest inżynierem, wujek architektem miasta Agde. W 1897 roku odziedziczył ogromną fortunę po dalekim kuzynie, baronie de Fontenay. Kiedy w tym samym roku zmarł jego ojciec, odziedziczył działkę Belle-Isle, na której zbudował Willę.
Szczęściarz, kochający podróże, kolekcjoner, miłośnik muzyki, przyjaciel sztuki, Emmanuel Laurens zamienia swoją willę w rodzaj totalnego dzieła sztuki, w którym połączono architekturę, wystrój, meble i sztukę życia.
Emmanuel Laurens był także właścicielem od 1898 roku okazałej willi w Boulouris Saint-Raphaël .
Willa nie ujawniła wszystkich swoich tajemnic, a jej rzemieślnicy i artyści nie są znani. Zacytujmy jednak malarza Eugène Dufour, który wykonał dekoracje malarskie dużego salonu. Monumentalny rysunek Louisa Anquetina uformował sufit biura Emmanuela Laurensa. Łazienka wyposażona jest w wannę ozdobioną ceramiką z warsztatów Sarreguemines autorstwa Eugène Martial Simas . Witraże w małych apartamentach są sygnowane przez Eugène Simas i Théophile-Hippolyte Laumonnerie.
Emmanuel Laurens zamówił część swoich mebli u Léona Cauvy i Paula Arnavielhe, stolarza z Montpellier. Część mebli została zakupiona przez miasto Agde i jest wystawiana w muzeum Agde Jules-Baudou do czasu ponownej instalacji w willi. W willi znajdują się również meble Carlo Bugatti .
Po wspaniałych dziesięcioleciach Emmanuel Laurens nie mógł już przejąć willi i sprzedać ją jako rentę dożywotnią w 1938 roku.
W czasie II wojny światowej zajęli go żołnierze niemieccy, którzy pozostawili na ścianach dużej sali zestaw malowanych pochad, przywołujących na myśl życie garnizonowe.
Louise Blot, którą poślubił Emmanuel Laurens w 1921 roku, zmarła w 1954 roku. Zmarł w 1959 roku.
Wyszedł z użycia, został kupiony w 1994 roku przez miasto Agde. Jest przedmiotem poważnych prac konserwatorskich prowadzonych przez aglomerację Hérault Méditerranée (CAHM), których celem jest udostępnienie zabytku publiczności w 2020 r. Prace wykonane pod nadzorem RL & Associés (architektów dziedzictwa), szacuje się na 10 850 000 EUR.
Choć wciąż mało znana szerokiej publiczności, willa Laurens jest kamieniem milowym w historii architektury i sztuki zdobniczej przełomu XIX i XX wieku na południu Francji.
W ramach renowacji sali muzycznej, której płótna ścienne nie mogły być ponownie zamontowane, państwo złożyło w 2015 roku zamówienie Wilfrieda Mille i Idy Tursic na trwałą monumentalną dekorację (Blow-Up).
W swojej pracy „Les demeures invisibles” fotograf Sylvain Héraud, badając „poezję niezamieszkałych miejsc nawiedzonych przez czas”, poświęca Villi Laurens serię zdjęć.
Villa Laurens w budowie (2018), widok z lewego brzegu Hérault
Witraż w małym biurze autorstwa Eugène Martial Simas i Théophile Laumonnerie
Rydwan Apolla autorstwa Louisa Anquetina (1861-1932), umieszczony w suficie małego biura
Villa Laurens, widok na północny zachód
Portyk wejściowy, kolumnada i mozaika podłogowa
Cała willa wraz z jej wystrojem wraz z konstrukcjami i aranżacją ogrodu (z wyjątkiem zachodniej części za żywopłotem cedrowym, przekształcona w sad migdałowy), łącznie ze stawami, oranżerią i pawilonem turbiny wodnej z jej technicznym urządzenie, zostało sklasyfikowane jako zabytki od czasów12 kwietnia 1996.
Jeśli architektura Willi nie uległa zasadniczym zmianom od czasu jej powstania, to inaczej wygląda to w przypadku noszonych mebli i elementów dekoracyjnych (zasłon itp.), Które zostały rozproszone, ale częściowo ponownie pojawiły się w sprzedaży publicznej.
W 1994 r., A następnie w 1997 r., Miasto Agde zakupiło zestaw mebli do willi zamówiony przez Laurensa w 1898 r .: ławkę narożną, biurko, dwie szafy, fotel i cztery krzesła ze skórą. Pirografia, wyprodukowany przez Léon Cauvy . Wszystkie te meble są klasyfikowane jako zabytki historyczne i na razie są wystawiane w muzeum Agathois Jules-Baudou .