Piwnica (od łacińskiego Cellarium , pochodzące od Cella , „pokój”) jest, w budynku , pokój przydzielony do ochrony rezerw. Przechowuje się tam wino i mocne alkohole, a jeśli tak jest, to raczej używa się określenia „ piwnica na wino ” , a nawet „ piwnica ”, jeśli jest przeznaczona wyłącznie do użytku profesjonalnego. Jeśli trzymamy tam warzywa i owoce, pomieszczenie to jest również nazywane „ drzewem owocowym ”.
To chłodne pomieszczenie o grubych ścianach i słabym oświetleniu lub w ogóle nie znajduje się w pobliżu kuchni, na parterze lub na piętrze budynku lub w sąsiedztwie. Oprócz lub w przypadku braku magazynu, piwnica i strych były często wykorzystywane do przechowywania prowiantu.
Piwnica przez kilka stuleci była typową częścią dużej części tradycyjnego budownictwa eurazjatyckiego . Pomieszczenie to było często hermetycznie zamknięte lub wyłożone pułapkami chroniącymi żywność przed owadami i innymi zwierzętami. W zamkach, barakach, opactwach lub dużych instytucjach piwnica może, podobnie jak piec chlebowy, być częścią ufortyfikowanego zespołu lub być całkowicie lub częściowo wykopana w skale lub zakopana, aby zachować chłód i być lepiej chroniona przed kradzieżą lub możliwą grabieżą .
Piwnicę na ogół wkopano w ziemię i nie wystawiano od strony południowej, aby utrzymać ją w chłodzie, a stabilna temperatura sprzyjająca przechowywaniu żywności, a grube mury chroniły ją przed mrozem. Ściany można wybielić wapnem o właściwościach dezynfekujących.
Jego stosowanie spadła z XIX -tego wieku, a on często zniknął z architektury współczesnej z powodu pojawienia się lodówek i zamrażarek .
Ze zmieniającymi domach i stylu życia (żywność zakupiona od dostępnej w handlu), nazwa była utrzymywana w XX th century opisać mały pokój przylegający do kuchni domu, bez lokalnej specjalnej funkcji.
We Francji współcześni architekci ponownie wprowadzają piwnice w domach, aby ułatwić lepszą konserwację owoców, które można zebrać na miejscu.
Brak piwnicy w większości szkół ze stołówką jest jedną z wymienionych przeszkód w spożywaniu żywności pochodzącej z upraw ekologicznych i produktów lokalnych (zgodnie z systemem „sądów okręgowych” między konsumentem a producentem) .