| Narodziny |
1 st April wzniesiony w 1914 roku Antwerpia ( Belgia ) |
|---|---|
| Śmierć |
12 lipca 1992(at 78) Bruksela ( Belgia ) |
| Narodowość | belgijski |
| Trening |
Paris Normal School of Music Królewskie Konserwatorium w Brukseli |
| Zajęcia | Muzyk , skrzypek |
| Pracował dla | Królewskie Konserwatorium w Brukseli |
|---|---|
| Instrument | Skrzypce |
Carlo Van Neste (1 st April wzniesiony w 1914 rokuw Antwerpii w Belgii -12 lipca 1992w Brukseli , Belgia ) był belgijskim skrzypkiem . Był jednym z najwybitniejszych skrzypków belgijskich o międzynarodowej renomie. W wieku trzech lat dał swój pierwszy „mały” koncert w Holandii . W wieku 12 lat dał swój pierwszy duży koncert w Londynie z London Philharmonic Orchestra, co zapoczątkowało jego międzynarodową karierę .
Carlo Van Neste był także świetnym nauczycielem . Między innymi w pełni wyszkolił dwóch belgijskich artystów, zwycięzców międzynarodowego konkursu muzycznego im. Królowej Elżbiety Belgii : Edith Volckaert i Véronique Bogaerts . Wielokrotnie występował w jury tego prestiżowego konkursu i wielu innych międzynarodowych konkursów w Moskwie , Tokio , Montrealu , Genewie , Paryżu , Londynie , Włoszech , Holandii , Chile ...
Urodzony w 1914 roku , ochrzczony imieniem Carl, bardzo szybko przekształcił się w Carlo, biorąc pod uwagę nazbyt germańskie konotacje na początku wojny.
Rodzina Van Neste spędziła kilka lat w Holandii, a dwoje dzieci, Carlo na skrzypcach i Rosane na fortepianie , w wieku odpowiednio trzech i sześciu lat, dało razem pierwszy mały recital w pracowni malarki. W 2000 roku , 89-letni Rosane skomentuje to wydarzenie: „Grał już bardzo dobrze i nie zrobiłem ani jednej złej nuty”.
W 1924 roku Carlo uzyskał pierwszą nagrodę za skrzypce z największym wyróżnieniem. Prasa chwali wirtuozerii młodego skrzypka: „Grał z ufnością zadziwiającą w dziesięć-letni dzieckiem i wykonane nienagannie do baletu przez de Bériot . "( Le Matin d'Anvers , 23 sierpnia 1924 )
W 1925 roku , w swojej willi La Chanterelle w Zoute , Eugène Ysaÿe zadowoleniem bardzo młody skrzypek Carlo Van Neste, aby go usłyszeć w utworach Vieuxtempsa i Wieniawskiego . Na koniec przesłuchania Ysaÿe woła: „To cudowne dziecko przyniesie naszej szkole wielki zaszczyt”. Proroctwo szeroko się spełniło ...
Koncerty następują po sobie w Belgii , Francji , Holandii i Wielkiej Brytanii . „Young Carlo ma niezwykłe brzmienie i podstawowe cechy, które nadają grze naturalność, łatwość i brio. Ma już w bardzo zaawansowanym stopniu tajemnicę sztuki interpretacji ”. ( Journal de Roubaix , 23 marca 1927 ) Musieliście usłyszeć to cudowne dziecko (ponieważ jest prawdziwe ...), aby ocenić jego wartość. (…) Carlo Van Neste posiada potężną technikę, brzmienie o niesamowitej czystości i naprawdę niezwykłej łatwości gry… ( Bruksela , 1927 ). „Carlo Van Neste przekracza swój wiek z wyjątkową dojrzałością… dołącza od ponad półtora wieku do genialnego Mozarta . »( La Patrie , Brugia, 17 grudnia 1927 )
Ma dopiero trzynaście lat i wszystko jest już zapisane w niezwykłej osobowości tego, który stanie się nie tylko świetnym wykonawcą, ale także znakomitym muzykiem i bardzo wspaniałym nauczycielem . Kilka lat później w Królewskim Konserwatorium w Brukseli zdobył nagrody za harmonię , kontrapunkt i fugę oraz najwyższe nagrody skrzypcowe: nagrodę Vieuxtemps ( Verviers , 1933 ), nagrodę Kreislera ( Liège , 1934 ), a następnie Medal Vermeila na Międzynarodowym Konkursie Wiedeńskim ( 1937 ).
Oprócz kariery cudownego dziecka kontynuował pogłębione studia u Eugène'a Ysaÿe w École normale de musique w Paryżu u Jacquesa Thibauda i przez pięć lat był prywatnym uczniem Georgesa Enesco .
Mianowany w 1942 roku profesorem Królewskiego Konserwatorium w Brukseli , szkoli wielu belgijskich i zagranicznych wirtuozów. Wykłada także w Muzycznej Kaplicy Królowej Elżbiety i Konserwatorium w Utrechcie w Holandii.
Te trasy zabierają go w cztery strony świata: witają go wielkie miasta Europy, Afryki, Ameryki Południowej i ZSRR, a gra pod kierunkiem prestiżowych dyrygentów. Zasiada w jury najważniejszych międzynarodowych konkursów: w Brukseli , Paryżu , Genewie , Moskwie , Tokio , Montrealu ...
Stworzył Queen Elisabeth Trio z Naumem Slusznym [2] na fortepianie i Éricem Feldbuschem na wiolonczeli , wybitny zespół koncertujący zarówno w Belgii, jak i za granicą.
Carlo Van Neste z pasją broni belgijskiej muzyki. W 1973 roku otrzymał Fuga Trophy w uznaniu działalności na rzecz muzyki swojego kraju. Nie można już liczyć belgijskich dzieł, które tworzy: Francis de Bourguignon , de Vocht , Alpaerts , Victor Legley , Raymond Chevreuille , Marcel Poot , Absil , René Defossez , Jongen , Huybrechts , De Vreese (ojciec i syn), Meulemans ...
Carlo Van Neste jest tym, kim jest do etapu życia, o wielkości i prostocie, której dorównują jedynie jego kompetencje. „Problem wykonawcy jest taki: wniknąć w umysł kompozytora, odtworzyć go i uwydatnić. Stąd potrzeba, aby jasno widzieć siebie i wiedzieć przede wszystkim, czego chcesz. Dopiero analiza dzieła ujawnia wszystko, czego można w nim szukać… Należy zachować równowagę między pożądaną konstrukcją a spontanicznością wykonania. Myślę, że to właśnie tam leży największa trudność, ta właściwa miara między kontrolą pracy a jej emocjami. Ale żeby się ruszyć, artysta nie może ronić łez… ”(M. Verken w Carlo Van Neste daje nam lekcję interpretacji muzycznej )
W 1978 roku , z okazji 120 th rocznicy narodzin Eugène Ysaÿe : „Obecność solista Carlo Van Neste ma wartość symboliczną. W rzeczywistości za tymi dwoma nazwiskami kryje się wybitny rodowód belgijskiej szkoły skrzypiec … Król skrzypiec , Ysa wase był także kompozytorem , a forma jego Poème Elégiaque, która zainspirowała Ernesta Chaussona, wskazuje na troskę o pogodzenie muzyczna ekspresja czystej wirtuozerii. W ten sposób powstała również interpretacja Carlo Van Neste. W tym światowej sławy skrzypaczce odnajdujemy (...) piękne cechy gry charakterystyczne dla jego wykształcenia: smyczek o niezwykłej płynności i ostrym liryzmie , (...) blask zespolony z ekspresją, pozwalający rozkwitnąć wspaniałej dźwięczności jego ojca Guarneriusa. Wenecji , prezent od królowej Elżbiety , zarówno w niuansach pełnych czułości i ciepła, jak w ognistych podwójnych nutach (…) to wirtuozowskie skrzypce budzą emocje. „ (La Libre Belgique)
Tę grę, charakterystyczną dla wielkiej belgijskiej szkoły skrzypiec , przekazał tym uczniom: dwa nazwiska szczególnie przyciągną uwagę i podziw publiczności: Edith Volckaert i Véronique Bogaerts , obaj zwycięzcy Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Królowej Elżbiety. Belgia . Edith zmarła w 1992 roku , dziesięć dni przed śmiercią tego, który był jej jedynym panem: Carlo Van Neste. Bolesny zbieg okoliczności ... Legley
Carlo Van Neste czerpie korzyści z bezwarunkowej przyjaźni królowej Elżbiety : „Miał dwanaście lat, krótkie spodnie i być może zimny, kiedy dał koncert w Konserwatorium w Brukseli . Queen Elizabeth zaczęła futro na ramiona i na jego przyjaźń. Często Carlo grał dla królowej. Trzydzieści lat później, aby uczcić to pierwsze spotkanie, zebrała fundusze i zaproponowała Van Neste słynnego Guarneriusa z Wenecji ( 1725 ), aby mógł wybrać siebie w Londynie . Na rok przed śmiercią królowa wezwała Trio Carlo Van Neste do Stuyvenberg, aby zagrały dla niej. Kiedy przekroczył bramę Parku w przeciwnym kierunku, nazywał się Trio Reine Elisabeth. "(Luc Norin)
Carlo poślubia Céline, którą poznał podczas koncertu, który dał w wieku piętnastu lat. Miała czternaście lat. Będą bardzo szczęśliwe i będą miały cztery córki: Mireille, Dominique, Bernadette i Claire. Nie opuszczą się aż do śmierci. (Carlo w lipcu 1992 i Céline w lutym 1994 )
W 1997 roku , aby przekazać to ogromne muzyczne dziedzictwo, Dominique zdecydował się założyć Fundację Carlo Van Neste.
Ta wielka skrzypaczka, Véronique Bogaerts, w tych słowach świadczyła o podziwie dla tego, który ją nauczył: „Mistrzowie nadal nauczają po śmierci”.