| Biskup katolicki | |
|---|---|
| od 22 czerwca 1913 | |
| Arcybiskup tytularny ( d ) Latin Archbishopric of Larissa ( en ) | |
| od 31 marca 1913 |
| Narodziny |
2 czerwca 1863 Trino |
|---|---|
| Śmierć |
24 października 1913(w wieku 50 lat) Berlin |
| Narodowość | Włoski |
| Trening | Papieska Akademia Kościelna |
| Zajęcia | Ksiądz katolicki , dyplomata |
| Religia | Kościół katolicki |
|---|---|
| Konsekratorzy | Bernardo Herrera Restrepo ( d ) , Ismael Perdomo Borrero ( en ) , Eduardo Maldonado Calvo ( d ) |
Carlo Montagnini (ur2 czerwca 1863w Trino , niedaleko Casal-Monferrato , w Piemoncie , i zmarł dnia24 października 1913w Berlinie ) to włoski prałat katolicki i dyplomata.
Uczeń szkoły dyplomacji rzymskiej, zwanej Akademią Szlachty , od 1887 do 1889 roku, Carlo Montagnini został tajnym operatorem25 lutego 1889. Sekretarz nuncjatury w Monachium od 1892 r., W Wiedniu od 1893 do 1898, w Paryżu od 1898 do 1902, następnie był audytorem w Monachium odPaździernik 1902, a potem w Paryżu w Październik 1903.
Gdy nuncjusz apostolski w Paryżu , M gr Lorenzelli , został odwołany do Rzymu po zerwaniu stosunków dyplomatycznych między Francją a Stolicą Apostolską w 1904 roku, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej, prałat Wesołych del Val , utrzymuje go w Paryżu „albo na przechowanie archiwów Nuncjatury lub na cokolwiek Stolica Apostolska będzie potrzebowała ”.
Biorąc pod uwagę, że prowadził akcję na rzecz sprzeciwu wobec stosowania ustawy z 1905 r. O rozdziale kościołów i państwa , rząd przystąpił do11 grudnia 1906do przeszukania nuncjatury, 10, rue de l'Élysée, i zajęcia jego dokumentów w kontekście dochodzenia karnego skierowanego przeciwko Abbé Jouin , proboszczowi parafii Saint-Augustin w Paryżu, ściganym za opublikowanie antyrządowego broszura. Tego samego dnia wydano nakaz deportacji M. Gr Montagnini, który opuścił Francję. Nielegalne publikowanie w prasie części „gazet Montagniniego” objętych tajemnicą śledztwa było przyczyną „afery małych gazet”. Sam Clémenceau przekazał treść dziennikarzom i w związku z tym czuł się zakłopotany w Izbie oraz w trakcie śledztwa, które nastąpiło.
Wychowany do godności arcybiskupiej na stolicy in partibus w Larissie31 marca 1913, w tym samym roku został mianowany delegatem apostolskim w Kolumbii, ale zmarł w Berlinie , dokąd przyjechał na leczenie, im24 października 1913. Został pochowany w centralnej kaplicy Sanktuarium Oropy , gdzie znajduje się jego portret autorstwa Leonarda Borgogno.