Carlo Conti Rossini

Carlo Conti Rossini Biografia
Narodziny 25 kwietnia 1872
Salerno
Śmierć 21 sierpnia 1949(w wieku 77 lat)
Rzym
Narodowość Włoski
Zajęcia Orientalista , historyk , antropolog
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Rzymski „La Sapienza”
Członkiem Lyncean Academy

Carlo Conti Rossini , urodzony w Salerno dnia25 kwietnia 1872, zmarł w Rzymie dnia21 sierpnia 1949, jest wyższym urzędnikiem i włoskim orientalistą specjalizującym się w Etiopii .

Biografia

Urodzony w Salerno w rodzinie piemonckich rodziców , przedwcześnie stracił ojca, inżyniera budownictwa lądowego i wstąpił do służby cywilnej w wieku dziewiętnastu lat. Studiował prawo na Uniwersytecie La Sapienza i uzyskał doktorat w 1894 roku . Jednak pasję do orientalizmu wykazywał bardzo wcześnie  : będąc jeszcze w liceum, samodzielnie uczył się języka koptyjskiego, korzystając z gramatyki znalezionej w miejskiej bibliotece w Chieti . Zaraz po przybyciu do La Sapienza w 1890 r. Pobierał nauki u Ignazio Guidiego , który od 1885 r. Uczył tam historii i języków abisyńskich (powstałych w związku z podbojem Erytrei przez Włochy ). Stamtąd prowadził podwójną karierę jako starszy urzędnik i orientalista specjalizujący się w kulturach etiopskich.

Kariera administracyjna

Wysłany do Erytrei w 1899 r. , Był tam dyrektorem ds. Cywilnych (czyli sekretarzem generalnym rządu kolonialnego) od 1900 do 1903 . Od 1907 do 1910 był przedstawicielem włoskiego Ministerstwa Finansów w Paryżu . Od kwietnia 1914 r. Do października 1915 r. Był sekretarzem generalnym ds. Politycznych i obywatelskich Trypolitanii . Dyrektor Generalny Skarbu Państwa od 1917 do 1925 r. Brał udział w tej roli w międzynarodowych negocjacjach finansowych prowadzonych pod koniec I wojny światowej . Został mianowany radnym stanu w 1925 r. , A także przez długi czas był wiceprzewodniczącym, a także krótko przewodniczącym w 1943 r. Banca Nazionale del Lavoro .

Kariera naukowa

W polu akademickim, Carlo Conti Rossini był „kompletny Etiopii, dokładnie posiadająca wszystkie starożytnych i współczesnych dialektów tej części Afryki, ze oprócz gruntownej wiedzy o wszystkim, co mogłoby być napisane o Etiopii i na sąsiednich regionów, Hamitizing tyle jako semityzm , zaznajomiony z literaturą religijną i folklorem, paleografią oraz archeologią i historią średniowiecza i nowożytności oraz metodami lingwistyki porównawczej, antropologii i statystyki ”. Kiedy Ignazio Guidi przeszedł na emeryturę w La Sapienza w 1919 roku, zastąpił go jako instruktor historii i języków Abisynii i prowadził tę naukę do 1949 roku . Korespondent Académie des Lyncéens w 1914 r. , Został pełnoprawnym członkiem w 1921 r. (Wówczas w 1939 r . Akademii Włoskiej, do której następnie wchłonęła poprzednia). W 1948 roku został wybrany wiceprezesem odrodzonej Lyncean Academy . Od 1947 do 1949 był także wiceprezesem Włoskiego Instytutu Antropologii.

We Francji był zagranicznym korespondentem Académie des inscriptions et belles-lettres od 1921 r. , Korespondentem Académie des sciences coloniales (obecnie Académie des sciences d'Outre-mer ) od jej powstania w 1922 r. Legion of Honor.

W 1941 r. Założył, a następnie do śmierci kierował recenzją naukową Rassegna di studi etiopici , obecnie redagowaną przez Paolo Marrassiniego i wydawaną przez Uniwersytet L'Orientale w Neapolu .

Biblioteka i cenna kolekcja monet hellenistycznych, rzymskich i etiopskich zostały przekazane testamentowi Akademii Lynceans .

Publikacje

Redaktor naukowy

Autor

„  Uwaga dotycząca etiopskich rękopisów 1-6 ze zbioru Abbadie (I)  ”, Asian Journal , vol.  19,1912, s.  551-578 ( czytaj online w Gallica ). „  Uwaga dotycząca etiopskich rękopisów 7-55 w zbiorze Abbadie (II)  ”, Asian Journal , vol.  20,1912, s.  5-72 ( czytaj online w Gallica ). „  Notatka o manuskryptach etiopskich 121–203 ze zbioru Abbadie (IV)  ”, Asian Journal , vol.  2,1913, s.  5-64 ( czytaj online w Gallica ). „  Uwaga dotycząca rękopisów etiopskich 204-253 ze zbioru Abbadie (V)  ”, Asian Journal , vol.  6,1915, s.  189-238 ( czytaj online w Gallica ).
  • Habasat Expeditions and Possessions in Arabia , Paryż, Imprimerie Nationale, 1921.
  • Storia d'Etiopia. Parte prima: Dalle origini all'avvento della dinastia Salomonide , Collezione di monografie a cura del Ministero delle Colonie, I, Mediolan, A. Lucini, 1928.
  • L'Abissinia , Rzym, Cremonese, 1929.
  • Chrestomathia arabica meridionalis epigraphica , Rzym, Istituto per l'Oriente, 1931.
  • Italia ed Etiopia dal trattato d'Uccialli alla battaglia d'Adua , Rzym, Istituto per l'Oriente, 1935.
  • Etiopia e genti di Etiopia , Florencja, R. Bemporad, 1937.
  • Lingua tigrina: grammatiche e lessici delle lingue dell 'Africa italiana, a cura dell' Ufficio studi del Ministerio dell Africa italiana , Mediolan, A. Mondadori, 1940.
  • Grammatica elementare della lingua etiopica , Rzym, Istituto per l'Oriente, 1941.
  • Proverbi, tradizioni e canzoni tigrine , Verbiani, Airoldi, 1942.
  • "La regalità sacra in Abissinia e nei regni dell 'Central and Western Africa", Studi e materiali di storia delle religioni , vol. 21, 1947-1948, s.  12-31.

Uwagi i odniesienia

  1. Charles Samaran , „Pochwała pogrzebowa pana Carlo Conti Rossiniego, korespondenta zagranicznego Akademii”, Protokół z posiedzeń Akademii inskrypcji i literatury pięknej , t. 94, nr 3, 1950, str.  260-261.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Lanfranco Ricci, artykuł „Conti Rossini, Carlo”, Dizionario biografico degli Italiani , vol. 28, 1983.