Narodowość | Francuski |
---|---|
Zajęcia | Aktorka , dramaturg |
Carine Lacroix jest aktorką i pisarką od teatru .
Jej powołanie do pisania i do teatru narodziło się bardzo wcześnie, w wieku dziesięciu lat, o czym regularnie opowiada: „Urodziłam się w wieku dziesięciu lat, gdy moi rodzice wyjechali na rok z Paryża, wagarując po Europie kamperem. Aby zastąpić szkołę, trzeba było pisać, bawić się na dworze, wymyślać języki, zwiedzać ruiny, spać pod gwiazdami i ewentualnie rozwiązywać „problemy” z algebry . Ten rok okazał się decydujący i w dużej mierze wpłynął na mój zamiłowanie do pisania , podróżowania , niebiańskich włóczęgów, poza kamerą i moją niechęć do matematyki . "
Po studiach Letters in Tours brała lekcje teatralne w szkole Jeana Laurenta Cocheta i została aktorką, którą wykonywała przez dziesięć lat, zanim całkowicie poświęciła się pisaniu, głównie teatrowi .
W 2006 roku pisała w rezydencji w Chartreuse Villeneuve-lès-Avignon L'Insomniaque .
Od stycznia do grudnia 2011 r. zamieszkała w La Mie de Pain , paryskim domu dla młodych pracowników, którego tematem przewodnim był „przedmiot przyjemności i zależności”. Oprócz interwencji podczas warsztatów pisarskich czy publicznych czytań, pisze A cran , utwór poświęcony miejskiej i męskiej przemocy .
W 2013 roku otrzymała nagrodę Durance- SACD- Beaumarchais za „Dziewczyna bez nikogo” , teatr L'avant-scene .
20 marca 2019 roku zdobyła pierwszą nagrodę Café Beaubourg za książkę On dormira quand on sera mort , opublikowaną przez wydawnictwo Quartett. Jury, któremu przewodniczy Jean-Marie Besset , składa się z Laure Adler , Christophe'a Barbiera , Anne Delbée , Arielle Dombasle , Michela Fau i Jeana Vareli . Hołd dla zwycięzcy, Anne Delbée wyjaśnia wybór jury: „We wszystkim, co mamy czytać, i czytaliśmy bardzo piękne rzeczy, nie było nagle coś oryginalnego, atmosfera, jak to powiedzieć. Arletty . Jest coś, co należy tylko do ziarna pisania, [...] szczególny zapach. Dla mnie to dzieło sztuki. "