Cecile Dumoulin

Cecile Dumoulin
Funkcje
8 th Wiceprezes Rady Departamentu z Yvelines
W biurze od 2 kwietnia 2015 r.
( 6 lat, 2 miesiące i 28 dni )
Wybór 2 kwietnia 2015 r.
Prezydent Pierre Bedier
Departmental radny z Yvelines
W biurze od 2 kwietnia 2015 r.
( 6 lat, 2 miesiące i 28 dni )
Wybór 29 marca 2015
Ponowny wybór 27 czerwca 2021
Okręg wyborczy Kanton Limay
Poprzednik Jacques Saint-Amaux
MP z 8 th  powiat Yvelines
17 kwietnia 2009 - 19 czerwca 2012
( 3 lata, 2 miesiące i 2 dni )
Legislatura XIII th
Grupa polityczna UMP
Poprzednik Pierre Bedier
Następca Françoise Descamps-Crosnier
Biografia
Data urodzenia 10 listopada 1966
Miejsce urodzenia Hennebont ( Morbihan )
Narodowość Francuski
Partia polityczna UMP
LR
Zawód Weterynaryjny

Cécile Dumoulin , ur10 listopada 1966w Hennebont ( Morbihan ), jest francuskim politykiem .

Biografia

Z wykształcenia lekarz weterynarii, Cécile Dumoulin była w latach 2002-2008 radną miasta Mantes-la-Jolie . OdMarzec 2008, jest pierwszym zastępcą burmistrza, odpowiedzialnym za kulturę i dziedzictwo Mantes-la-Jolie. Jest również członkiem biura gminy miejskiej Mantes-en-Yvelines .

Od 2007 do 2009 roku był zastępcą Pierre Bédier w 8 th  dzielnicy Yvelines . Zostaje zastępcą na17 kwietnia 2009, po rezygnacji Pierre'a Bediera.

Kandydowała w wyborach parlamentarnych w 2012 roku , ale przegrała w drugiej turze z socjalistyczną kandydatką Françoise Descamps-Crosnier, burmistrzem Rosny-sur-Seine .

29 marca 2015 r.Została wybrana radną hrabstwa kantonu Limay .

Praca parlamentarna

21 października 2009, Cécile Dumoulin i Patrice Verchère , zastępca Rodanu, złożyli raport o niebezpiecznych grach w szkole. Obaj sprawozdawcy zalecają wprowadzenie w szkołach „kodeksów sądowych” i stworzenie przestępstwa karanego za zamieszczanie filmów przedstawiających niebezpieczne gry.

Pozycjonuj dokumenty

Cécile Dumoulin jest sygnatariuszką, wraz z sześćdziesięcioma dwoma innymi deputowanymi UMP i Nowego Centrum , felietonu opublikowanego w Le Monde na2 listopada 2009, w którym wyrażają życzenie, aby kwota pożyczki narodowej , której żądał Nicolas Sarkozy , wynosiła od 50 do 100 miliardów euro. Stanowisko to jest sprzeczne ze stanowiskiem Michela Rocarda i Alaina Juppé , byłych premierów na czele komisji ds. dużej pożyczki, którzy opowiadali się za kwotą od 20 do 40 mld euro.

Uwagi i referencje

  1. Delegat do kolegiów.
  2. "Cécile Dumoulin nie jest już cieniem Pierre'a Bediera" , Le Parisien , maj 2007,
  3. „Pierre Bedier (UMP) rezygnuje z mandatu zastępcy Yvelines” , Le Point , 15 kwietnia 2009
  4. Wyniki wyborów resortowych w kantonie Limay
  5. „Raport parlamentarny przeciwko niebezpiecznym grom” , L'Express , 21 października 2009
  6. „Duża pożyczka musi zmobilizować od 50 do 100 miliardów euro” , Le Monde , 2 listopada 2009
  7. „Wezwanie 63, aby „duża pożyczka nie była małą pożyczką” , Le Monde , 2 listopada 2009

Linki zewnętrzne