| Narodziny |
23 listopada 1926 Lozanna |
|---|---|
| Śmierć | 7 grudnia 2006 (w wieku 80 lat) |
| Narodowość | szwajcarski |
| Czynność | Dziennikarz |
| Archiwa prowadzone przez | Szwajcarskie Archiwa Literackie (CH-000015-0: ALS-BM) |
|---|
Béatrice Moulin , urodzona w Lozannie dnia23 listopada 1926 i umarł dalej 7 grudnia 2006, jest piosenkarzem , artystą kabaretowym i dziennikarzem z Vaud .
Béatrice Moulin uczęszczała do college'u dla młodych dziewcząt, a następnie w 1947 roku wyjechała do Paryża i Londynu, gdzie pracowała dla BBC wykonując tłumaczenia. Tam poznała pisarza poetę Henri Thomasa, z którym przetłumaczyła kilka powieści. Po powrocie do Szwajcarii w 1953 roku uczestniczyła w narodzinach Théâtre des Faux-Nez w Lozannie. Wykonuje między innymi piosenki swojego brata Jean-Pierre'a Moulina .
Jacques Canetti , słynny paryski impresario, zatrudnia trupę Faux-Nez na sezon w Paryżu. Béatrice Moulin decyduje się zostać i występuje w wielu kabaretach na lewym brzegu Sekwany. Wyszła za mąż za Maurice'a Alezrę , dyrektora Vieille Grille, z którym miała syna Borisa. Jacques Canetti, a następnie Boris Vian, pobił kilka rekordów 45 rpm. Po śmierci Borisa Viana Béatrice Moulin wygrawerowała na płycie dwanaście piosenek - niektóre niepublikowane - Borisa Viana, którym towarzyszą teksty wypowiedziane przez Yvesa Roberta . Dla France Culture nagrywa wiersze Henri Michaux do muzyki Antoine Duhamel .
Béatrice Moulin spędziła kilka miesięcy w roku w Belle-Île-en-Mer, gdzie poznała Henrika Morela . Pisała z nim Belle-Isle-en-Mer czy Les Ciseaux de la tempête . Stopniowo odchodziła od piosenki, nie bez nagrania płyty, na której podpisała teksty do muzyki brazylijskiego kompozytora Cesariusa Alvima . Następnie zwróciła się do dziennikarstwa, współpracowała z magazynem Construire , udzieliła Radiu Suisse Romande wielu niezwykłych wywiadów z osobistościami współczesnej muzyki i literatury. Jej zbiory archiwalne znajdują się w Szwajcarskim Archiwum Literackim w Bernie .