Ernestine oddział jest jednym z dwóch oddziałów, wraz z Albertine oddział , w Domu Wettin . Swoją nazwę zawdzięcza Ernestowi de Saxe , któremu w wyniku podziału ziem saskich w 1485 roku padł elektorat saski .
Ernest i jego młodszy brat Albert III Saksonii , syn elektora Fryderyka II Saksonii (1412–1464), początkowo wspólnie sprawowali władzę nad dziedzictwem po ojcu. Po śmierci ich wuja, Landgrabiego Wilhelma II , w 1482 roku Landgraviate Turyngii przeszło do Saksonii i wszystkie dobra Wettynów zostały zjednoczone. Istnieje jednak wiele sporów i na mocy traktatu lipskiego w 1485 roku bracia zgadzają się na podział swoich domen: Turyngia wokół Weimaru, a także terytorium dawnego Księstwa Saksonii-Wittenbergi z godnością wyborczą przeszło na Ernesta; Albertowi przydzielono teren pod dawny marsz Misnie wokół Miśni i Drezna .
Podział ten był wyborem politycznym niosącym ze sobą konsekwencje, który przez wieki osłabiał pozycję Wettynów i pozwolił Brandenburgii-Prusom na rozmieszczenie hegemonicznej władzy na północy Świętego Cesarstwa . Elektor Ernestin Fryderyk III Mądry poparł reformację protestancką . Jego bratanek Jean-Frédéric I er był jednym z wielkich obrońców Marcina Lutra , a także jego kuzyn Albertyny Maurice of Saxe , sam protestant, który służył cesarzowi Karolowi V w 1546 r. Przeciwko lidze Smalkalde . Po klęsce ligi protestanckiej cesarz nadał jej godność wyborczą kapitulacją Wittenbergi . Od tego czasu oddział albertyński zachował integralność elektoratu i władzę nad regionem.
Te dwie gałęzie ewoluowały bardzo różnie: gałąź Ernestine, w przeciwieństwie do gałęzi Albertynki, doświadczyła wielu podziałów, jej majątek rozpadał się na przestrzeni wieków i dzielił się między braćmi. Ernestini wielokrotnie dzielili swoje terytoria, tworząc mozaikę małych księstw Turyngii .
Oddział oddał domy:
Ród Saxe-Coburg i Gotha dał władców Wielkiej Brytanii, Belgii, Portugalii i Bułgarii.
Zamek w Wittenberdze i kościół Wszystkich Świętych w Wittenberdze
Zamek Hartenfels w Torgau